هویت فرهنگی مان غبارآلود تخریب می شود

خانه های تاریخی، آثار باستانی و آنچه به عنوان میراث فرهنگی از آن یاد می کنیم سرمایه های ارزشمندی قلمداد می شوند که همواره باید برای حفظ و نگهداری آن ها تلاش کرد. در سراسر دنیا از بناهای ماندگار و هنر معماران خود به خوبی محافظت کرده و آن ها را به عنوان هویت فرهنگی مرمت می کنند تا نسل های بعدی با اصول فرهنگی اصیل سرزمین آبا و اجدادی خود آشنا شوند. در کشور باستانی ما متأسفانه هرروز خبر از تخریب یک بنا و یک اثر در شهرهای مختلف توسط رسانه ها منتشر می شود. آثار بی نظیر و تکرار نشدنی که جای خود را به سازه هایی از قبیل هتل، مجتمع تجاری و ساختمان های بی روح می دهند تا سود سرشاری را نصیب برخی افراد منفعت طلب کنند. در کوچه پس کوچه های بافت تاریخی و 700 هکتاری یزد که از آن به عنوان گسترده ترین بافت خشتی یاد می شود، خانه ها و بناهای زیادی وجود دارد که دارای ارزش معماری و تاریخی بوده اند، توسط متولیان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اند. این در حالی است مالکان به صورت پنهانی اقدام به ساخت وساز از داخل ملک کرده، سپس دیوار قدیمی و خشتی را که رو به کوچه های بافت تاریخی است برمی دارند و عنوان می کنند که مجوز نوسازی خانه فرسوده خود را از شهرداری گرفته بودند! اگر خانه ها در شهرهای مختلف کشورمان گردوغبار فراموشی بر آن ها نشسته و گاهی شبانه و بدون اطلاع مسئولان میراث فرهنگی تخریب می شوند، در تهران درست مقابل چشمان همه بولدوزرها به راحتی نفیس ترین و زیباترین میراث و آثار فرهنگی هنرمندان این مرزوبوم را به تلی از خاک تبدیل می کنند و این در حالی است که مدیر بافت های تاریخی شهرداری تهران عنوان کرده بود: شهرداری تهران اجازه صدور مجوز تخریب برای هیچ بافت تاریخی را ندارد.