یک سقف برای سهم شهروندی

در همه جای دنیا تأمین مسکن یکی از مهم ترین و ضروری ترین نیازهای بشر محسوب می شود. انسان برای داشتن سرپناه از گذشته تا به امروز بر اساس نیازهای خود دست به ابتکارات و ایده های مختلفی زده و بر اساس آب وهوا و منطقه زندگی خود به طراحی، استفاده از مصالح گوناگون و معماری منطبق بافرهنگ، رسوم و مذهب مسکن ساخته است. در کنار همه نیازها و شرایط محیطی انسان با توجه به حس زیبایی شناسی و زیبایی دوستی، مقوله هنر را نیز وارد ساخت وساز کرده در این زمینه به خلق آثار ارزشمند و ماندگاری پرداخته است که امروز بناها، سازه ها و ساختمان هایی را می بینیم که در دنیا بی نظیر بوده و هر یک ویژگی خاص خود را دارا بوده اند و همگان را به تحسین وامی دارد. از ورود هنر مهندسی، طراحی، معماری و نوآوری و روش های صنعتی و نوین به حیطه ساخت وساز گرفته تا پیشرو بودن صنعت ساختمان در اقتصاد، همه و همه در خدمت تأمین مسکن بوده اند. در همه جوامع، دولت ها برای تأمین مسکن مردم، اقداماتی انجام داده و راهکارهای عملی ارائه داده اند. یکی از این راهکارها، ساخت خانه های ارزان قیمت و کوچک در کلان شهرها و شهرهای صنعتی است. همان طور که می دانید در برخی کلان شهرها افراد برای اشتغال مهاجرت کرده و به جمعیت شهری اضافه می شوند، معمولاً این افراد از درآمد ناچیزی برخوردارند و برای داشتن سرپناه با چالش های زیادی مواجه اند، افراد بی خانمان دیگری که تحت عنوان کارتن خواب و آلونک نشین در حاشیه شهرها اسکان دارند وضعیت نابسامان و اسفناکی داشته و در میان آنان زن و کودک نیز دیده شده اند، به عبارت دیگر این افراد شهروندانی هستند که از رفاه اجتماعی برخوردار نیستند اما باید به عنوان شهروند در شهر یا روستایی که زندگی می کنند برایشان سهمی قائل شد. این سهم را می توان این گونه تعریف کرد که طبق الگوی موفق سایر کشورها شهرداری اقدام به ساخت خانه های متراژ پایین و ارزان کرده در اختیار افراد بی خانمان قرار دهد. با این کار نه تنها به اشتغال زایی کمک می شود بلکه گروه بسیاری از افراد بی خانمان که در روزهای اخیر بانام گور خواب در رسانه ها مطرح شده اند، سقفی مطمئن را تجربه خواهند کرد.