خانه هابیت الگویی برای بازگشت به طبیعت

انسان زندگی را در پناهگاه های اولیه و طبیعی مانند غارها و سازه های ساده ای از جنس چوب و پوست حیوانات شروع کرد. اما با توسعه بیشتر دانش و فنّاوری، تلاش کرد تا امنیت و راحتی بیشتری در خانه های خود ایجاد کند. خانه های امروزی به جای آنکه تعامل مناسبی با عوامل طبیعی اطراف خود داشته باشند، به نوعی با طبیعت مقابله می کنند. جان رونالد ریول تالکین مردی فوق العاده بااستعداد است که توجه به پدیده های طبیعی به صورت بسیار گسترده ای در آثارش وجود دارد. او نه تنها یک داستان زیبا خلق کرد بلکه یک الگو برای خانه های هابیت ارائه داد که بسیار راحت، ساده، طبیعی و قابل دسترس است. نسخه ها و تفاسیر شخصی زیادی از خانه هابیت تالکین در سراسر جهان ظاهرشده که همه آن ها تلاشی جدید برای بازگشت دوباره به طبیعت بودند. مردم از مواد طبیعی برای ساختن خانه هایشان استفاده کردند، چراکه هم هنرمندانه تر بود و هم با محیط طبیعی سازگاری بیشتری داشت. خانه های شش ضلعی حصیری کمبریج که بیشتر آن ها توسط کلی و نویل ماساکو ساخته شده بودند، یکی از نمونه های آغازین خانه هابیت بودند. بااینکه در این کار تپه ها یا تخته سنگ هایی در میان درختان وجود داشت، ولی ساختمان بر روی ستون های چوبی در محل نشسته بود. این دو از شکل شش ضلعی کندوی زنبورعسل الهام گرفتند. این تجسمی از ایده تالکین برای زندگی در میان طبیعت است. بودن در آغوش طبیعت باعث می شود انسان احساس خشنودی و راحتی کند و این دقیقاً احساسی است که امروزه کاملاً از بین رفته است. استفاده از خطوط منحنی و اشکال خلاقانه طبیعی در داخل و خارج، ساختمان را متین و زیبا می کند. این آثار بیشتر از اینکه یک ورود ساده به طبیعت باشند، در محیط اطرافشان غرق شده اند و ترکیبی از طبیعت و آثار دست ساز خلق کرده اند که باهم برای نتیجه ای بهتر کار می کنند. هرروز افراد بیشتری تصمیم می گیرند با نقل مکان کردن به حومه شهرها در خانه های دوستدار محیط زیست زندگی کنند و به اصل و ریشه خود بازگردند. این ساختمان ها تقریباً به طور کامل توسط زمین سبز اطراف خود پوشیده شده و به واسطه فرورفتن در تپه، تصویر بسیار زیبایی را ارائه کرده اند. در عین سادگی، زیستن را برای خانواده ای که در آن زندگی می کنند، قابل تحمل و بسیار نزدیک به طبیعت می کنند. ازنظر مالکین و مردم این خانه ها باصفا و موردپسند هستند.این خانه ها به جای اینکه روی زمین بنشینند، بخشی از محیط خود می شوند، بدین ترتیب یک محیط طبیعی و منحصربه فرد برای یک زندگی شاد را فراهم می آورند. انسان درراه رسیدن به فنّاوری قسمتی از انسانیت خودش را گم و خود را از دنیای طبیعی به گونه ای محروم کرده است. حقیقت این است که بشر اغلب شادی را از چیزهای ساده به دست می آورد، ما واقعاً زندگی خود را پیچیده کردیم. درواقع نمی توان زندگی سالمی بدون عوامل طبیعت داشت.