علاج واقعه قبل از وقوع

به راستی نقش مردم و افراد جامعه در آسیب ها و خسارات وارده به ساختمان های مسکونی و تجاری در شهر تا چه اندازه تأثیرگذار است. توجه بیشتر از سوی مردم و مسئولان مربوطه به ایمنی و استحکام بناهایی که کاربری تجاری یا مسکونی داشته و به ویژه در مرکز شهر و بافت فرسوده قرار دارد، می تواند پیشگیری قبل از وقوع حادثه تلقی شود. شهروندان درکلان شهری مانند تهران چگونه و از چه طریقی آموزش های لازم را ببینند تا در زمان وقوع حوادث بتوانند بحران را مدیریت کرده و نه تنها برای یاری رساندن به یکدیگر مفید واقع شده، بلکه حتی المقدور مانع امدادرسانی برای دیگران نشوند. این کار با فرهنگ سازی و تخصیص بودجه از سوی شهرداری، سازمان مدیریت بحران و سایر مراکز آموزشی دولتی و غیردولتی قابل اجراست. نقش سازمان ها، نهادها و ارگان های دولتی دراین بین دور ازنظر نیست، آیا با نظارت بیشتر و مستمر از ساختمان های شهر و به سازی و مقاوم سازی از سوی این مراکز، نمی توان از وقوع اتفاق های ناگوار جلوگیری کرد؟ متخصصان و مهندسانی که می توانند هشدارهای لازم را به مالکان و ساکنان ساختمان ها بدهند، برای ایمن سازی نقش مهمی را ایفا می کنند. رویدادی مانند سوختن و فروریختن ساختمان پلاسکو به خودی خود تلخ و حزن برانگیز است چراکه موجب کشته شدن افراد و وارد آمدن خسارات هنگفت مالی به کسبه و بیکاری عده زیادی از افراد شد و به دنبال آن هزینه های بسیاری را برای دولت ایجاد کرد. اما همین واقعه نشان از عمق بیماری پیکره ساختمان سازی و توسعه شهری دارد. وجود ساختمان های تجاری فرسوده، ناامن و پرتردد، به مراتب خطرآفرین و آسیب پذیر بوده و احتیاج به تأمل، مرمت و برنامه ریزی کلان دارد. به نظر می رسد تشکل های مردم نهاد مانند نظام مهندسی، نظام کاردانی، پیمان کاران و انبوه سازان و سایر NGO ها می توانند کانون توجه برای پرداختن به این امور بوده، با به کارگیری نیروهای متخصص و آگاه درزمینهٔ مقاوم سازی، ایمن سازی و نظارت مؤثر و علاج واقعه قبل از وقوع را در دستور کار قرار دهند.