دو شغله ها؛ آفت خدمات مهندسی

دبیر کانون سراسری انبوه سازان کشور گفت: بعد از حوادث ناگواری که به علت زلزله در کشور اتفاق افتاد، نظام مند کردن فعالیت های حرفه ای مهندسان در قالب سازمان نظام مهندسی در پیش گرفته شد اما باید بررسی کنیم که چقدر این سازمان به اهداف تعیین شده دست پیدا کرد. واقعیت این است که در یک دهه گذشته علیرغم تلاش مهندسان و حرفه مندان واقعی در صنعت ساختمان، اهدافی مانند پویایی و توسعه صنعت ساختمان اتفاق نیفتاده است. فرشید پورحاجت با اشاره به این مطلب به پیام ساختمان گفت: توانایی و پتانسیل سازمان های نظام مهندسی با انحراف از قانون به جای پرداختن به مسائل اعتلایی، آموزش مهندسان و ترویج مقررات ملی ساختمان، معطوف به حوزه اشتغال مهندسان و پرداختن به مسائل مالی بوده که در حیطه وظایف تشکل های تخصصی نیست. وی ادامه داد: بسیاری از مهندسان تمام تلاششان را در اعتلای صنعت ساختمان گذاشته اند اما متأسفانه در بسیاری موارد هم انحرافات زیادی را شاهدیم. صوری کاری پدیده ای است که سال هاست شاهد آن هستیم و اقدام مثبتی برای جلوگیری از بروز این پدیده زشت صورت نگرفته است. البته تکرار می کنم که بسیاری از مهندسان در کمال صداقت در پروژه ها فعالیت می کنند. پورحاجت در پاسخ به این سؤال که گفته می شود سازندگان رغبتی به حضور مهندسان ناظر در پروژه ها ندارند و ترجیح می دهند روال امضاء فروشی ادامه داشته باشد، پاسخ داد: اینکه گفته می شود مالک یا سازنده تمایلی به حضور مهندسان ناظر در پروژه ندارد را از اساس قبول ندارم. حتی فرض بر اینکه این گونه باشد، بازهم مهندس ناظر باید وظیفه قانونی و تعهدش را انجام دهد. وی در مورد حق نظارت مهندسان هم اظهار داشت: کمبود حق الزحمه نوعی بهانه جویی است. اخلاق و قانون می گوید اگر کسی وظیفه ای را قبول می کند، باید آن را به نحو احسن انجام دهد. مهندسان می توانند نظارت ها را با این میزان حق الزحمه قبول نکنند. تصور کنید کارگران ساختمانی و استادکاران هم بعد از حضور شدن در پروژه به بهانه حق الزحمه ها از انجام کار سر باز بزنند. در این صورت سنگ روی سنگ بند نمی شود. ضمن اینکه رقابتی شدن نظارت می تواند باعث افزایش حق نظارت ها شود؛ خدمات بهتر، حق الزحمه بیشتر. دبیر کانون سراسری انبوه سازان مسکن و ساختمان کشور با انتقاد از سیستم ارجاع کار نظارت گفت: سیستم ارجاع کار مشکلات زیادی به وجود آورده است. متأسفانه امروز شاهدیم که بسیاری از مهندسان که شغل دولتی دارند، از سهمیه یکسان نسبت به مهندسانی که تنها شغلشان نظارت است، برخوردارند. آیا این به معنای تضییع حقوق مهندسان، مالکان و سازندگان نیست؟! آیا مهندسی که از دولت و بیت المال حقوق می گیرد، می تواند از بخش خصوصی و مردم هم پول بگیرد؟