راز چرک انرژی های پاک

اکونومیست در مقاله ای به موضوع بازارهای انرژی پرداخته و نوشته است که انرژی های بادی و خورشیدی در حال ایجاد اخلال در سیستم های برقی هستند اما بااین حال دولت ها نباید از حمایت از انرژی های پاک دست بکشند. به گزارش پیام ساختمان، تقریباً 150 سال از اختراع توربین های بادی و سلول های خورشیدی می گذرد، اما امروزه این منابع تنها در 7 درصد از برق تولیدی جهان نقش دارند. گرچه این منابع در یک دهه گذشته چندان مورد استقبال قرار نگرفتند اما این روزها نسبت به سایر منابع انرژی رشد سریع تری را تجربه می کنند و در فضای رقابتی با سوخت های فسیلی هزینه آن ها در حال کاهش است. بریتیش پترولیوم - یکی از شرکت های بزرگ نفتی- انتظار دارد که انرژی های تجدید پذیر در 20 سال آینده بیش از نیمی از عرضه انرژی جهان را در دست بگیرند، بنابراین هیچ دور از ذهن نیست که تصور کنیم جهان در حال ورود به دوره انرژی های پاک، ارزان و نامحدود است. برای رسیدن به این هدف اما نیاز است تا در چند دهه آینده سرمایه گذاری های گسترده ای صورت گیرد، چراکه نیروگاه های برق آلاینده هستند و دکل ها و سیم هایی که برق را به دست مشتریان می رسانند باید ارتقا یابند. این در شرایطی است که به خاطر بازدهی مطمئن، سرمایه گذاران تمایل دارند تا پول خود را در صنعت برق سرمایه گذاری کنند. اکونومیست اما به این نکته اشاره کرده است که راز کثیفی در پشت انرژی های پاک نهفته است. هرقدر این نوع از انرژی بیشتر به کار گرفته شود، قیمت انرژی های به دست آمده از منابع دیگر کاهش می یابد. این اتفاق باعث خواهد شد حرکت به سوی آینده ای عاری از گاز کربن دشوار شود، دورانی که بسیاری از تکنولوژی های تولید انرژی (چه پاک و چه ناپاک) برای اینکه بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند باید سود ده باشند. مگر اینکه یارانه های اعطایی به این صنعت به طور روزافزون افزایش یابد. بنابراین در این زمینه بزرگ ترین مأموریت این خواهد بود تا بازارهای انرژی به گونه ای بازطراحی شوند تا بازتاب دهنده نیازهای جدید برای عرضه و تقاضای انعطاف پذیر باشند، این بازارها در مدت کوتاهی باید قیمت ها را به تعادل برسانند. در زمان کمبود های شدید، این قیمت های ثابت بالا هستند که در جلوگیری از خاموشی ها مؤثرند. بازارهای انرژی باید به گونه ای باشند تا برای به تعادل رساندن شبکه ها، مشوق هایی را برای مشتریان کم مصرف و تولید کنندگانی که تولید بیشتری دارند در نظر بگیرند. همانند صنعت بیمه، ساختار قبوض می تواند به گونه ای باشد که مبلغ مندرج در آن ها بر اساس میزان تضمینی تعیین شود که مشتریان انتخاب می کنند تا بتوانند در تمام زمان ها به انرژی دسترسی داشته باشند. بنابراین سیاست گذاران باید متوجه این موضوع باشند که در بازارهای انرژی با مشکلی اساسی مواجه هستند، مشکلی که مربوط به نظام قیمت گذاری قدیمی برق است و نه انرژی های تجدید پذیر، مشکلی که توانایی آن وجود دارد که برطرف شود.