تناقض سوراخ سوزن و در دروازه در عملکرد شهرداری

گروه ساخت وساز: بدون شک بخش عظیمی از ساخت وسازهای بی کیفیت سطح شهر ناشی از بی توجهی مسئولان و جولان بسازوبفروش هایی است که از فرصت به دست آمده نهایت استفاده را می برند و چون قرار نیست که خودشان در ساختمان ساکن شوند و از طرفی ساخت وساز با کیفیت مستلزم صرف هزینه بیشتر است، این افراد اقدام به سرپناه سازی می کنند اما این سرپناه پس از اتمام کار، با مشکلات زیادی اعم از تأسیسات نامرغوب و ریزش در هنگام زلزله های نه چندان بزرگ مواجه می شود. از طرفی شهرداری ها به دلیل نگاه درآمد محور، به ویژه در زمان حاضر که تعداد پروانه های ساخت به شدت کاهش یافته است، توجه چندانی به کیفیت ساخت نمی کنند و بیشتر توجهشان معطوف به اضافه بناها و ایرادات کمی است. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری به سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه تهران رفته ایم و با مراجعه کنندگان به گفتگو نشسته ایم. بی توجهی شهرداری به کیفیت ساخت نخستین کسی که با خبرنگار ما حاضر به مصاحبه شد، جوانی 30 ساله بود که می گفت مهندس ناظر است و دچار مشکلاتی با مالکان و شهرداری شده است. حدود شش ماه پیش بنده به عنوان مهندس ناظر یک ساختمان مسکونی انتخاب شدم. ساختمانی که قرار بود به صورت مشارکت در ساخت و به نسبت مساوی بین مالکان و سازنده تقسیم شود. وی افزود: از همان ابتدای کار سازنده ساختمان سعی داشت با کمترین هزینه و کمترین کیفیت ممکن ساختمان را تحویل سازنده بدهد. با توجه به مسئولیتی که در قانون برای بنده به عنوان مهندس ناظر مشخص شده موضوع را چندین بار به ایشان تذکر دادم اما برخورد بی ادبانه با بنده داشتند. از طرفی مالکان به بنده فشار می آورند که باید هر چه سریع تر جلوی این تخلفات را بگیرم. به همین علت تصمیم گرفتم موضوع تخلفات کیفی را به شهرداری گزارش کنم. متأسفانه علیرغم ارسال این گزارش اقدامی در جهت ارتقای کیفیت کار صورت نگرفت و شهرداری بیشتر دنبال اخذ جریمه رفت تا اصلاح ساختمان. کاری که هیچ گرهی از کار مردم باز نمی کرد. نهایتاً مردم با حضور در محل ساختمان از ادامه ساخت وساز توسط سازنده ممانعت به عمل آوردند و بنده هم درگیر این ماجرا شده ام. چرا مطب جزء تغییر کاربری نیست؟! ارباب رجوعی با یک پوشه آبی رنگ در دست با خودش مشغول غرولند بود. از او در مورد دلیل مراجعه پرسیدم که با لحن آزرده ای گفت: ما در محله ای زندگی می کنیم که چندی پیش یکی از ساکنان محل تصمیم گرفت ساختمانش را به عنوان مطب تغییر کاربری بدهد. این تغییر کاربری باعث شد تا روزانه افراد زیادی در ساختمان آمدورفت کنند و کوچه ما روی آرامش را به خودش نبیند. وی افزود: به دنبال این تغییر کاربری به شهرداری مراجعه کردیم که اعلام کردند مطب پزشکی و برخی مشاغل دیگرند دفتر ثبت ازدواج و طلاق، دفتر نشریه و روزنامه بر اساس تبصره بند 24 ماده 55 قانون شهرداری ها جزء تغییر کاربری به حساب نمی آیند و این کار بلامانع است. اینکه چرا مطب پزشکی که یک کار تجاری به حساب می آید، در دسته تغییر کاربری قرار نمی گیرد، عجیب است. توجه داشته باشید که همین مطب روزانه زباله های عفونی تولید می کند و می تواند باعث بروز بیماری های زیادی شود. امیدواریم شهرداری در این خصوص هر چه سریع تر تغییر رویه ایجاد کند. به دنبال اضافه اشکوب محمدرضا. م دیگر ارباب رجوع دیگری است که معتقد است برخی مواقع شهرداری ها از سوراخ سوزن زد می شوند و برخی مواقع از در دروازه رد نمی شوند. ساختمانی دوطبقه دارم که کمتر از 10 سال قدمت دارد. با توجه به متأهل شدن یکی از فرزندانم تصمیم گرفتم تحت عنوان مجوز اضافه اشکوب دوطبقه به آن اضافه کنم. علت افزایش طبقات هم این است که ساختمان و فونداسیون توانایی لازم را برای افزایش طبقات دارد و نیازی به تخریب و احداث مجدد نیست. بااین حال شهرداری عنوان می کند که باید ساختمان را تخریب و مجدد بسازید. بین سوداگر و مصرف کننده تفاوت قائل شوند یکی دیگر از مراجعان به شهرداری با انتقاد از اخذ عوارض ساخت از شهروندان به پیام ساختمان گفت: بنده دارای یک زمین 150 متری هستم که تصمیم گرفتم برای ساخت آن اقدام کنم. متأسفانه شهرداری مراعات حال بده را نمی کند و تاکنون 120 میلیون تومان از دریافت کرده و هنوز هم این پرداخت ها ادامه دارد. وی بابیان اینکه شهرداری شریک سود سازنده ها شده و خودش را محق می داند، خاطرنشان کرد: منظور بنده این نیست که پول دریافت نکند. به هرحال اداره شهر هزینه بردار است اما بین کسی که برای سود ساخت وساز می کند و کسی که صرفاً برای سکونت خودش ساخت وساز می کند باید تفاوت قائل شوند. علاوه بر این در صورتی اخذ این پول ها از سازندگان توجیه دارد که به آن ها خدماتی ارائه شود. وی افزود: متأسفانه شورای اسلامی شهر تهران هم سرسپرده شهرداری بوده است و در طول حدود چهار سالی که از رکود ساختمان می گذرد، هیچ وقت از شهرداری نپرسیدند که چرا سازنده در دوران رکود که قیمت ها به شدت افت کرده است، باید هزینه های گزافی بپردازد. انتقام از مالکی که پارکینگ را تغییر کاربری داد سلمان. ن از دیگرکسانی بود که به شهرداری مراجعه کرده بود. وی دلیل مراجعه اش را این گونه توضیح داد: باوجوداینکه تأمین پارکینگ جزء ضروریات شهرسازی به شمار می رود اما مدتی پیش بنده به حسب اجبار و نداشتن پول تصمیم گرفتم خانه ای را اجاره کنم که درواقع کاربری پارکینگ داشت و بعد ها تبدیل به واحد مسکونی شده بود. وی گفت: بعد از گذشت چند ماه از اجاره خانه به دلیل فقدان تهویه برخلاف قول و قرار های ابتدایی تصمیم گرفتیم ساختمان را ترک کرده و بساط مستأجری مان را در جای دیگر پهن کنیم. به همین خاطر از مالک خواستم که قرارداد را فسخ کند اما او به هیچ وجه حاضر به انجام این کار نشد. نهایتاً با هزار جور پادرمیانی با کم کردن بخشی از پولمان رضایت داد. ما هم تصمیم گرفتیم به خاطر این بدقلقی ایشان، به شهرداری مراجعه کنیم و تغییر کاربری برخلاف اصول شهرسازی را به اطلاع شهرداری برسانیم تا چندین بربر پولی را که از ما گرفته، هزینه کند.