تاریخچه رادیاتور در جهان

سیستم گرمایش مرکزی

به گزارش پیام ساختمان، امروزه تقریبا تمام سازه ها از تکنولوژی گرمایش مرکزی برخوردارند. به طور کلی کارکرد این سیستم بدین صورت است که آب در شفاژخانه ی ساخمتان گرم شده و توسط پمپ به رادیاتورها که در واحدهای مجزا قرار دارند فرستاده می شود. انرژی مورت نیاز برای گرم کردن آب از مشعل حرارت زا گرفته می شود. بسته به مکان و زمان تاسیس شفاز خانه برخی از آنها با گاز، نفت و بخار تولید حرارت می کنند

تاریخچه گرمایش مرکزی در روم باستان

اولین تاسیسات گرمایش مرکزی به دوران روم باستان باز می گردد. از این تکنولوژی باستانی با نام هیپوکاست یاد می شود. ساختار هیپوکاست ها بسار ساده و کارمد بوده است به طوری که نه تنها در حمامخانه ها بلکه در ساختمان های مسکونی آن زمان نیز استفاده می شده است هیپوکاست سازه ای عمرانی است که فزایی باز زیر ساختمان ایجاد می کند. فضا توسط ستون های متعدد از سطح زمین جداشده و توسط کوره ای آتشی گرم می شود. در نتیجه جریان حرارت در زیر بنای سازه اتاق های بالایی را به طور یکسان گرم می کند. نمونه هایی از هیپوکاست در باز مانده های امپراطوری روم در آلمان و انگلستان یافت می شود.

نوآوری های اولیه رادیاتور

اولین نمونه ی شناخته شده از سیستم آبی گرمایشی توسط جین سیمون بونمین در سال 1777 میلادی در پاریس اختراع شد. هرچند سیستم بونمین قابل اجرا در ساختمان های مسکونی نبود اما تاثیر شگرفی در گرمایش و جوجه شی از تخم مرغ ها در دامپروری ها داشت. چندی بعد از بونمین، مارکز د.چابانز نیز در لندن سال 1819 راه هایی مشابه برای گرمایش محفظه های بزرگ کشف کرد تا در کشت انگور به مشتریان ثروتمند و سلطنتی کمک کند. لازم به ذکر است که تکنولوژی گرمایش توسط آب گرم توسط برادران پرایس از فرانسه وارد بریتانیا شد. برادران پرایس در سال 1829 حق ثبت این تکنولوژی را از آن خود کردند و باعث شدند در طی قرن بعد سیستم های آبی گرمایشی پیشرفت چشمگیری داشته باشند.

ورود رادیاتور به آمریکا

در سال 1831 میلادی مخترع آمریکایی، انگر مارش پرکینز اختراع خود را با نام گرماساز بخارآبی در بریتانیا ثبت کرد. متاسفانه این گرماساز با فشار بسیار بالا کار می کرد و به همین جهت برای مصرف خانگی مناسب نبود. چندی بعد در سال 1841 پرکینز سیستمی با فشار کمتر را توسعه داد. جوزف نیسون نیز با تحقیق درباره ی سیستم جدید پرکینز یافته های خود را به نیویورک برگرداند و بدین صورت شرکت والوورت و نیسون در سال 1942 تاسیس شد. این سرآغازی بود بر کمپانی رادیاتور آمریکا بود.

اولین رادیاتور آبی

در سال 1855 فردی ثروتمند به نام فرانز سن گالی ایده ای انقلابی تحت عنوان جعبه ی داغ را در روسیه معرفی کرد. جعبه ی داغ اولین نمونه از رادیاتورهای آبی امروزه بود. اختراع سن گال برای وی شهرت و نفوذ فراوان در میان ثروتمندان روسیه به ارمغان آورد.

رادیاتور در آمریکا

تکنولوژی سن گال روسی توسط شراکت موفقانه ی نیسون، پرکینز و بریجز در سال 1862 وارد آمریکا شد. این در حالی است که همزمان با آنها شرکت باندی لوپ موفقیت جهانی بهتری کسب کرد. نلسون اچ.باندی بود که در سال 1872 دست به تولید رادیاتورهای قالبی زد. این رادیاتور ها همان رادیاتور های رایج امروزه هستند که از حلقه های پیچ شده در قالبی آهنی ساخته می شوند. باندی لوپ با حرارت بخار کار می کرد هرچند نمونه های ساخته شده در بریتانیا با آب تولید گرما می کرد.

تاریخچه رادیاتور

در طی سالهای 1890 الی 1900 تولید کنندگان بسیاری دست به تولیدات پراکنده ی اجزای رادیاتورهای قالبی زدند. کمپانی رادیاتور آمریکا در سال 1892 سه تن از بزرگترین تولیدکنندگان را زیر مدیریت خود داشت که موجب شد ای شرکت به یک ابر قدرت در بازار سیستم های حرارت مرکزی و رادیاتور تبدیل شود. امروزه رادیاتور های بسیاری اعم از فانتزی و صنعتی تولید می شوند و نقش بسیار اساسی در تاسیسات دارند.