کاس گیلبرت معمار کنگره های ایالتی آمریکا
کاس گیلبرت، معمار شهیر آمریکایی در 24 نوامبر 1859 در شهر زینسویل، ایالت اوهایو، به دنیا آمد. مردم ایالات متحده گیلبرت را بیشتر به خاطر طراحی نئوکلاسیک و عظیم ساختمان دادگاه عالی ایالات متحده واقع در واشینگتن دی. سی می شناسند. دیگر اثر ماندگار گیلبرت ساختمان وولورث واقع در منهتن نیویورک است که تاریخ ساخت آن به سال 1913 باز می گردد. سالم ماندن این ساختمان در حملات تروریستی یازده سپتامبر دوباره توجه عموم را به این اثر جلب کرد. تنها این دو ساختمان، یعنی ساختمان دادگاه عالی ایالات متحده و ساختمان وولورث، باعث می شوند تا کاس گیلبرت به عنوان یکی از مهم ترین شخصیت های تاریخ معماری ایالات متحده شناخته شود. نام کاس گیلبرت، با وجود تاثیرات فراوانی که بر روند پیشرفت معماری ایالات متحده داشته است، امروزه کمتر به گوش می خورد. گیلبرت سبک های تاریخی و سنتی معماری را در دانشگاه ام.آی.تی فرا گرفت و پس از فارغ التحصیلی در سال 1879، دوران کارآموزی اش را در شرکت بزرگ «مک کیم، مید و وایت» و تحت نظر استنفورد وایت گذراند. سبک معماری کاس گیلبرت شخصی و منحصر به فرد است و میراثی است که از او به یادگار مانده است. نبوغ و استعداد گیلبرت در ترکیب سبک های طراحی داخلی مدرن و تکنولوژی روز در آن زمان، با سبک های طراحی ظاهر و نمای تاریخی مثال زدنی است. برای مثال، گیلبرت معماری گوتیک ساختمان وولورث (که در 1913 بلندترین ساختمان جهان محسوب می شد) را با یک استخر سرپوشیده در داخل ساختمان همراه کرده است. گیلبرت ساختمان های زیادی را، از جمله ساختمان کنگره ایالت های مینسوتا، ویرجینیای غربی و ارکانساس، با بهره گیری از همین شیوه ترکیب روش ها و تکنولوژی مدرن با طرح ها و ایده های تاریخی طراحی کرد و معماری نئوکلاسیک را در دل ایالات متحده گسترش داد. در پروژه ی ساخت پل جورج واشنگتن که با عبور از فراز رودخانه هادسون، نیوجرزی را به نیویورک سیتی متصل می کند، کاس گیلبرت به عنوان معمار مشاور حضور داشت. یکی از عوامل اصلی موفقیت گیلبرت در معماری، توانایی او در مذاکره و توافق بود که از او تاجری ماهر برساخته بود. گیلبرت در کتاب «آفرینش افق: سبک معماری کاس گیلبرت» به خوبی روحیات مردی را به نمایش می گذارد که زندگی اش را در جهت ایجاد تعادل مابین تجارت و معماری صرف کرده است. چهار محقق طی مقالاتی آثار مهم، طراحی ها، نقاشی های آبرنگ و فعالیت های مهم گیلبرت به عنوان یک مهندس شهرسازی را تجزیه و تحلیل کرده اند. با مطالعه این مقالات خواننده می توانند با روند خلق آثار خلاقانه و جدید گیلبرت، مناقشات و علائق او بیشتر آشنا شوند. برای مثال: در طراحی اولیه ساختمان برادوی-چمبرز، گیلبرت قصد داشته تا فقط در طبقات مضرب 3، توالت زنانه طراحی کند. وقتی گیلبرت پیشنهاد استفاده از سنگ های محلی در ساخت کنگره ایالتی مینسوتا را رد کرد، میان وی و کارفرما اختلافات فاحشی به وجود آمد. گیلبرت دوست داشته است تا بر روی پل جرج واشنگتن چند مجسمه، فواره و ساختمان گرانیتی نیز ساخته شود. گیلبرت باور داشته است که استفاده از سفال ترا-کوتای رنگی در طراحی آسمان خراش ضروری است. آثار برجسته کاس گیلبرت 1900 – ساختمان برادوی-چمبرز – نیویورک، نیویورک 1902 – دادگاه عالی ایسکس کانتی – نیوارک، نیوجرزی 1904 – ساختمان هنر و سالن جشنواره – سنت لوییز، میسوری 1905 – کنگره ایالتی مینسوتا – سنت پاول، مینسوتا 1907 – خانه سفارشی ایالات متحده– نیویورک، نیویورک 1913 – ساختمان کمپانی وولورث – نیویورک، نیویورک 1915 – کنگره ایالتی ارکانساس – لیتل راک، ارکانسانس 1917 – موزه هنر، یادبود الن، واقع در دانشگاه اوبرلین – اوبرلین، اوهایو 1921 – کتابخانه عمومی دیترویت – دیترویت، میشیگان 1926 – برنامه ریزی پل جورج واشنگتن – نیویورک، نیویورک 1928 – ساختمان بیمه زندگی نیویورک – نیویورک، نیویورک 1932 – ساختمان کنگره ایالتی ویرجینیای غربی – شارلستون، ویرجینیای غربی 1935 – ساختمان دادگاه عالی ایالات متحده – واشینگتن، دی. سی. نقل قول هایی از کاس گیلبرت وقتی سرت با کسب و کار گرم می شود هیچوقت فراموش نکن که بزرگترین خطری که آدم را تهدید می کند، غرور و خود بزرگ بینی است. مراقب اعتماد به نفس بیش از حدت باش، به خصوص وقتی که صحبت از یک سازه در میان است. فقط افراد جوان و سرکش و نادان هستند که عجله کردن را تحسین می کنند. قبل از این که حرفی بزنی فکر کن و موضع ات را مرور کن. کاس گیلبرت در طول تاریخ اگر چه امروزه بهای بیشتری به معماری هایی که حال و هوای تاریخی دارند داده می شود و از این رو اسم و آثار کاس گیلبرت دوباره بر سر زبان ها افتاده است، اما در چند دهه گذشته همیشه اوضاع به این شکل نبوده است. در حوالی دهه 50 میلادی کس گیلبرت کاملا به فراموشی سپرده شده بود. گرایش به مدرنیته که ستایش طرح های صاف و صیقلی را به همراه داشت باعث شد تا فرم جدیدی از معماری بدون تزیینات رواج پیدا کند و دیگر کسی توجهی به آثار کاس گیلبرت نداشته باشد و یا حتی عده ای آثار وی را تمسخر می کردند. دنیس شارپ معمار بریتانیایی (1933-2010) در این مورد این طور گفته است: طراحی های عجیب وغریب کمپانی گیلبرت اصلاً این طور نبودند که جلوی مشهور شدن آن ها رو بگیرند. اکثر ساختمان هایی که این شرکت طراحی کرده، آسمان خراش هایی به سبک گوتیک هستند که معروف ترین آن ها هم ساختمان وولورث است. ساختمان هایی که این شرکت در اوایل دهه 30 طراحی کرد، همگی سازه های شایسته و خوبی هستند که فاقد حال و هوای مدرنیته معاصر خود، مثل آثار فرانک لوید رایت و یا لودویگ وان در راهه هستند.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :