نورمن فاستر معمار معاصر

نورمن فاستر، نامی پیشرو و معتبر از یک نسل جامعه معماری بریتانیا در سطح بین المللی. نام کامل او، نورمن رابرت فاستر هست. نورمن فاستر متولد یکم ژوئن 1935، در خانواده ای کارگر در شهر منچستر دیده برجهان گشود. پدرش رابرت فاستر و مادرش لیلیان اسمیت نام داشت. تماشای منظره حرکت قطار بر روی ریل راه آهن از تراس خانه، یکی از سرگرمی های دوران کودکی نورمن بود. او در مدرسه دستور زبان Burnage مشغول به تحصیل شد. فاستر دریکی از مصاحبه هایش ضمن اشاره به دوران تحصیلی و نوجوانیش افزود که او همیشه در مدرسه به دلیل احساس متفاوت بودن با سایرین، مورد آزار بود. به همین علت در 16 سالگی مدرسه را رها کرد. رابرت در شرکت بزرگ متروپولیتن- ویکرز ترانفورد پارک مشغول به کار بود. شغل او زمینه علاقه ی نورمن را به مهندسی و فرآیند طراحی فراهم آورد. نورمن به اصرار پدرش در آزمون استخدامی منچستر سیتی هال شرکت کرد و به عنوان تازه کار در دفتر وزارت خزانه داری منچستر سیتی مشغول به کار شد. سپس در سال 1953 به خدمت نیروی هوایی سلطنتی درآمد. او شیفته پرواز با هواپیما بود. وقتی نورمن به منچستر بازگشت، آرزوهای بزرگ و بلندپروازانه ای ذهن و قلبش را به تسخیر درآورده بود. آرزوهایی فراتر از زندگی در جامعه کارگری بریتانیا! نورمن فاستر نخستین کار طراحی خود را به عنوان دستیار جان بیرشاو John Bearshaw آغاز کرد. او باید مجموعه ای از نقشه های دوبعدی و سه بعدی مختلف را برای موضوع موردنظر (فروشگاه) آماده می کرد. طراحی نورمن، بیرشاو را به سرعت تحت تأثیر استعداد و نبوغ این جوان بریتانیایی قرارداد. وی در سال 1956 در دانشگاه معماری و برنامه ریزی منچستر مشغول به تحصیل شد اما به دلیل فقر مالی قادر به تأمین هزینه های بالای تحصیلی خود نبود ازاین رو به اجبار پاره ای از وقت شبانه روزی خود را به انجام مشاغلی چون بستنی فروشی، کارگر نانوایی، نگهبانی شیفت شب باشگاه می گذراند. فاستر علاقه فراوانی به آثار معماران برجسته ای چون فرانک لوید رایت، میس ون درروهه، لوکوربوزیه و اسکار نیمبر داشت. وی در سال 1961 از دانشگاه منچستر در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شد سپس برای کسب مدارج بالاتر برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و به تحصیل در دانشگاه ییل پرداخت. ییل جایی بود که نورمن با دوست و همکار آینده اش ریچارد راجرز آشنا شد. 1964 در این سال با وندی چیزمن ازدواج کرد که ثمره آن ، دو فرزند به نام های ” تی ” و ” کال ” است . فاستر پس از کسب مدارج عالی رشته معماری و بازگشت به انگلیس به همراه سه تن از دوستانش ازجمله ریچارد راجرز گروه طراحی چهار نفره ای تشکیل داد. این گروه چهار نفره به سرعت به شهرت و اعتبار دست یافت. البته دیری نپایید که نورمن فاستر از این گروه کناره گرفت و فعالیت حرفه ای خود را به صورت مستقل ادامه داد. شهرت جهانی فاستر بیشتر به دلیل طرح های متنوع معماری و استفاده از فنّاوری پیشرفته روز در صنعت ساختمان سازی هست. آثار وی دربرگیرنده انواع آسمان خراش ها، ادارات، گالری ها، فرودگاه ها، استادیوم ها، ساختمان پارلمان، پروژه های مسکونی مختلف، شهرک های مسکونی و حتی یک پایگاه فضایی هست. فاستر به عنوان معمار کلیدی جنبش فناوری در سال 1970 شناخته شد. در سال 1991 دانشگاه معماری فرانسه، به وی مدال افتخار اعطا کرد. در همین سال، چندین پروژه ی جدید و ارزشمند را به اتمام رساند؛ ازجمله فرودگاه استانزتد، مرکز تلویزیونی آی تی ان، نگارخانه های ساکلر ( که ملکه الیزابت دوم آن ها افتتاح کرد) و برج سده در توکیو که همه آن ها علاوه بر دریافت جوایز متعدد ، موردستایش تمام جهان قرار گرفت. در مراسم بازگشایی ساختمان کرسنت وینگ، مرکز هنرهای تجسمی سانزبوری نمایشگاهی بر پا کرد که حاصل شش سال فعالیت حرفه ای فاستر را به نمایش گذاشت. در نمایشگاه دوسالانه ی ونیز ، غرفه ی بریتانیا نیز تعدادی از طرح های فاستر و پنج معمار دیگر انگلیسی را به نمایش درآورد. در سال 1992 دانشگاه و موسسه ی هنر و ادبیات آمریکا در نیویورک، جایزه یادبود آرنولد برونر را به وی اعطا نمود. دانشگاه هامرساید به او دکترای افتخاری داد. برپایی چندین نمایشگاه در شهرهای پاریس، بوردوکس، رنس و آرسن سنان ، بر ارزش و اعتبار فاستر در اروپا افزود. در همین سال، وی در چندین مسابقه معماری برنده شد که مهم ترین آن ها عبارت اند از : فرودگاه جدید هنگ کنگ ، پارک مشاغل برلین، مجموعه تسهیلات المپیک در منچستر و قسمت الحاقی آن به موزه ی ماقبل تاریخ در پرووانس. در سال 1993 وسعت پروژه ها و تعدد قراردادهای بین المللی باعث شد که این شرکت ، دفترهایی در شهرهای برلین، فرانکفورت، هنگ کنگ، نایمز و توکیو دایر کند . شرکت معماری سرنورمن فاستر و همکاران در آلمان، در مسابقه طراحی پارلمان جدید برلین برنده شد. از دیگر موفقیت های وی در مسابقات معماری می توان به طرح موزه جنگ در هارتل پول و طرح مجموعه ی نمایشگاهی در لیسبون اشاره کرد. پروژه ی مرکز هنرهای معاصر در شهر نایمز فرانسه افتتاح شد. این پروژه به دلیل مشکلاتی که برای برگزاری مسابقه ( 1983) به وجود آمد ، با مدتی تأخیر انجام شد. ولی این مشکلات در ساخت مدرسه ی متوسطه شهر فرژو وجود نداشت. طراحی این مدرسه، در سال 1991 به مسابقه گذاشته شد. انجمن معماران آمریکایی نیز، در همین سال مدال طلای خود را به سر نورمن فاستر اعطا نمود. وی در سال 1999 به دلیل کسب افتخارات متعدد درزمینهٔ معماری، عنوان بارون فاستر تیمز بانک را از آن خود کرد. فاستر هم اکنون نیز به عنوان یکی از معماران برجسته بریتانیایی در جامعه معماری بین المللی از جایگاه والایی برخوردار است و تأثیر آثارش بر چهره جهان غیرقابل انکار هست. در حال حاضر نورمن فاستر، عضو هیئت امنا موسسه خیریه معماری ماده 25 و بنیاد معماری هست. آثار برجسته نورمن فاستر خانه جانسون بانک هنگ کنگ و شانگهای انستیتو مسدر ورزشگاه کمپ نو دانشکده حقوق دانشگاه کمبریج هتل هارمون مرکز تجارت جهانی (ساختمان شماره 2) برج هرست هرم صلح و دوستی فرودگاه بین المللی کویت مرکز تولید مک لارن برج هرمیتاژ موزه هنر داتونگ فرودگاه بین المللی هنگ کنگ ، چک لاپ کوک ساختمان پارلمان آلمان دفتر مرکزی شرکت بیمه ویلیس ،فابر و داماس ،ایپسوویچ مجموعه الفیضیه ریاض عربستان سعودی سازهٔ پنوماتیک موقت برای شرکت فناوری رایانه ،همل همپ استید شرکت رنو در انگلستان دفترها و استودیوهای جدید BBC در پورتلند دفتر مرکزی شرکت سوئیس ری پایانه مسافربری و فرودگاه استانزتد لندن