پنجره،دریچه ای به سوی نور

همراه با ساخت اولین سرپناه ها و خانه های مسکونی و یا خدماتی در دنیا و تمدن های گذشته احساس نیاز به محلی جهت استفاده از نور طبیعی روز، تهویه و ورود و خروج هوا احساس شده است. در حال حاضر نیز گروه های مطالعه اجتماعی و پژوهشگران بر این باور هستند که بهره مندی از نور طبیعی خورشید و هوای تازه به افزایش آسایش و بهره وری در محیط های داخلی ساختمان کمک شایان ذکری می نماید. نمونه ای از اولین دریچه های ساخته شده توسط انسان به عنوان پنجره: به گزارش پیام ساختمان، پس از گذشت سالها و استفاده مستمرتر نسل های بشر از پنجره به اشکال مختلف و با توجه به وجود روحیه هنری در افراد، استفاده از انواع درب و پنجره به عنوان ابزار زیبایی و دکور رونق گرفت. البته اطلاعات کاملی از اشکال مختلف درب و پنجره چوبی و یا هر متریال دیگر در دسترس نیست. نسل بعدی درب و پنجره برای بشر به جهت محدود کردن برخی از عناصر طبیعی و یا غیرطبیعی می بایست توسط متریال خاصی پوشیده می شد. اما با روی کار آمدن انواع فنّاوری ساخت شیشه، ورود نور به داخل بنا باکیفیت بهتری صورت می گرفت، ضخامت شیشه های ساختمانی به حداقل اندازه خود رسید و طراحان و استفاده کنندگان می توانستند طول و عرض بیشتری را برای پنجره های خود در نظر گرفته و سفارش دهند. از ابتدای همان دوره اعمال سلیقه های مختلف جهت زیبایی بخشی و دکوریتیو بودن شیشه های ساختمانی روی کار آمد؛ بنابراین علاوه بر کارآمدی پنجره ها در ساختمان سازی، زیبایی، قابلیت بازشو بودن جهت استفاده در فصول مختلف، شفافیت جهت امکان دیدن محیط خارجی در شرایط خاص و ... نیز در طراحی پنجره ها مؤثر بودند. همچنین پس از گذشت این عصر، فاکتور امنیت و ایجاد انواع حفاظ پنجره نیز به پروسه تولید و ساخت انواع درب و پنجره افزوده شد. حفاظ هایی از جنس سنگ، چوب و انواع آهن و فلز در عصرهای مختلف مورداستفاده قرار می گرفتند.