معماری رنسانس

رنسانس یک واژه فرانسوی به معنای تولد دوباره است و معماری رنسانس تولد دوباره سبک کلاسیک و نوزایی عناصر معماری روم و یونان باستان به حساب می آید. رنسانس، یک تحول 300 ساله است که در سال 1300 از فلورانس ایتالیا شروع شد و در عرض سه قرن در سراسر اروپا انتشار و در انگلستان پایان یافت.

به گزارش پیام ساختمان، برخلاف قرون وسطی، در این دوره، کلیسا و تفکرات مذهبی کنار می روند و پیشرفت های عظیمی از تمام جهات در اروپا اتفاق می افتد. از مشخصه های رنسانس می توان به انسان گرایی، فردگرایی، خردگرایی و اصلاحات دینی اشاره کرد.

انسان گرایی بدان معنا که انسان ملاک و معیار همه چیز است. در معماری این دوره می بینیم که تناسبات و ابعاد بسیار انسان گرایانه تر از دوره قبل (گوتیک) است. فردگرایی به این جهت که بالا رفتن توجه به استعدادهای فردی و مسئولیت فردی در قبال تصمیم گیری ها را در این دوره می توان دید. علاوه بر این در این دوره هنرمند و اثر هنری به نام هنرمند دارای ارزش می شود. خردگرائی بدین معنی که همه چیز بر پایه معیارهای عقلانی و منطقی بوده و ازنظر ریاضی تعریف پذیر است و اصلاحات دینی بدین منظور که تکیه جامعه بر کلیسا و مسائل دینی در دوران رنسانس به حداقل می رسد.