رنزو پیانو

پدر، برادر و چهار عموی وی، پیمان کار ساختمان بودند، بدین منظور طبیعی بود که او نیز این راه را پیش بگیرد. رنزو تحصیلات خود را در دانشگاه پلی تکنیک میلان گذراند و در دوران دانشجویی، مرتب از پروژه های ساختمانی پدرش بازدید می کرد این بازدید ها تجارب علمی و کاربردی زیادی را برایش به ارمغان آورد.

همچنین به عنوان یک دانش آموز زیر نظر گروه مهندسی در فلورانس ایتالیا شروع به کار نمود.

در واقع آثار پیانو با تکنولوژی روز معماری همراه است ولی ریشه و اصل کارش، نمایانگر فلسفه و معماری کلاسیک ایتالیا می باشد.

در ادامه بین سال های 1965تا 1970 تجربه های فراوانی توسط مسافرت های دانشجوئی به آمریکا و بریتانیا به دست آورد و در این میان بود که با جیمز پرو آشنا شد و این دوستی تاثیر بسیاری در حرفه ای شدن پیانو داشت.

در سال 1980 نیز دفتر فنی و کارگاه اش در پاریس و جنوآ ایتالیا شکل گرفت و اکنون بیش از 100 معمار و متخصص، در بخش های مختلف شرکت مشغول به کار هستند.

برخی از آثار رنزو پیانو

- مرکز پمپیدو در پاریس

- فرودگاه جهانی کانسای در اوزاکا

- ساختمان آکادمی علوم ایالت سانفرانسیکو آمریکا

- استادیوم فوتبال شهر باری ایتالیا

- موزه هنر مدرن Astrup Fearnley

- پاویلیون مسافرتی IMB

- طراحی مجموعه فرهنگی در یونان

- مجتمع ورزشی اوانا

- مجموعه برج های سیدنی استرالیا

- مرکز طراحی مرسدس بنز در اشتوتگارت

- طرح بازسازی پوتسدامر پلاتز در برلین

- آسمانخراش شارد لندن

برخی از افتخارات رنزو پیانو

- عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا، آمریکا، 1981

- مدال طلا از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا، انگلستان، 1989

- جایزه Cavaliere di Gran Croce از هیئت دولت ایتالیا، رم، ایتالیا، 1989

- جایزه کیوتو، ایناموری فوندیشن، کیوتو، ژاپن، 1990

- عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا، آمریکا، 1994

- از طرف یونسکو به عنوان سفیر معماری حسن نیت معرفی شد ، 1994

- جایزه میکل آنژ از رم، ایتالیا، 1994

- جایزه اریز موز ، آمستردام، هلند، 1995

- جایزه معماری پریتزکر، کاخ سفید، واشینگتن، آمریکا، 1998

- معمار دانشکده ملی سن لوکا، رم، ایتالیا، 1999

- مدیر کل مرکز ملی de la Légion d'Honneur، فرانسه، 2000

- سلطان معماری، ونیز، ایتالیا، 2000

- جایزه لئوناردو، رم، ایتالیا، 2000

- جایزه وکسنر، مرکز هنر وکسنر، کلومباس، اوهایو، آمریکا، 2001