رحمانی و اسلامی؛ نیاز صنعت و تولید ایرانی
پیش از آغاز دولت دوازدهم و در کشاکش انتخاب وزرای کابینه که وزارت دکتر آخوندی به دلیل حضورشان در دولت یازدهم قطعی شده بود، در رابطه با انتخاب وزیر صنعت آشنا به تولید بخصوص تولیدات صنعت ساختمان که بیش از یک سوم اقتصاد کشور را در خود جای داده است، در همین ستون نوشتیم: «این روزها به همان اندازه که وقت رئیس جمهور منتخب دوازدهم برای گزینش افراد شاخص و توانمند جهت سکانداری وزاتخانه های کابینه صرف می شود تا با انتخاب گروه هماهنگ، دولت در چهار سال آتی بتواند اقتصاد کشور را از گردنه صعب العبور رکود عبور دهد، دغدغه صاحبان صنایع از جمله تولیدکنندگان مصالح ساختمانی نیز آن است که افراد برتر به لحاظ سوابق اجرایی به کابینه راه یابند بلکه بتوانند صنایع تولیدی کشور نجات دهند.»
برای برقراری ارتباط بین وزارت صنعت با صنعت ساختمان ذیل مجموعه وزارت راه و شهرسازی شاید در نگاه اول، انتظار فعالان ساختمانی در ساماندهی و مدیریت صنایع ساختمانی از وزارت راه و شهرسازی بیش از وزارت صنعت باشد، اما برای اینکه بدانیم این انتظار تا چه میزان بجا و درست است، اگر به میان تولیدکنندگان مصالح ساختمانی برویم و از زبان آنها علاج درد مبتلابه صنعت ساختمان را جویا شویم قریب به اتفاق این فعالان اهمیت و جایگاه وزارت صنعت را در رونق بخشی به تولید و کالای ایرانی بخصوص تولید مصالح ساختمانی اگر بیش از وزارت راه و شهرسازی ندانند کمتر از آن نخواهند دانست.
نباید از این نکته هم غافل شد که تا سازمانی مانند وزارت صنعت، معدن و تجارت از مصالح اولیه ساختمانی و تولیدکنندگان این صنعت حمایت نکنند و تولی گری تولید را بر عهده نگیرد نه ساختمانی بنا خواهد شد و نه صنعتی به رونق درخواهد آمد.
در همین راستاست که انتخاب افراد کاردان و کار بلد برای تصدی سکان وزارتخانه های« راه و شهرسازی» و « صنعت، معدن و تجارت» دارای اهمیت و بلکه یک ضروت به حساب می آید؛ از یک سو به خاطر اینکه مرتبط ترین و اصلی ترین وزارتخانه های ناجی تولید و اقتصاد در وضعیت موجود کشور این دو وزارتخانه به نظر می رسند و از سوی دیگر رهبر معظم انقلاب بر «حمایت از کالای ایرانی» در سال 1397تاکید موکد فرموده اند.
با توجه به اتمام مهلت رایزنی های رایج برای جلب نظر نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جذب رای آنها به وزرای پیشنهادی چهارگانه، هرچند عده ای از پایان یافتن گمانه زنی ها برای انتخاب نهایی وزرا سخن می گویند که شمه ای از بروز و ظهور آن را نیز تا حدودی با شنیدن صدای «چهار چهار» یا «دو دو» نمایندگان به هنگام قرائت اسامی وزرای پیشنهادی توسط هیات رئیسه مجلس شاهد بودیم، اما آنچه در انتخاب وزرای پیشنهادی سرنوشت ساز خواهد بود، امروز در انتخاب مدبرانه نمایندگان مجلس شورای اسلامی متجلی خواهد شد.
قطعا نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی برای انتخاب گزینه مورد نظرشان جهت تصدی سکان وزارتخانه های «راه و شهرسازی» و «صنعت» اطلاعات و آمار لازم را کسب کرده اند که این اطلاعات و شناخت پس از ارایه سوابق علمی و اجرایی وزرای پیشنهادی در قالب برنامه آنان به مجلس بیشتر هم شده است، اما هدف از اشاره به سوابق و تجارب دو وزیر مرتبط با صنعت و ساختمان در این ستون، بیان زبانحال فعالان صنعتی و ساختمانی و اقبال فعالان این عرصه به چگونگی گزینش متولیان آتی سمت های دو وزارتخانه مهم و اثرگذار در اقتصاد کشور و آینده شغلی بخش عظیمی از جامعه صنعتی است.
خلاصه ای از سوابق و دغدغه های دو تن از استخوان خردکرده های صنعت و ساختمان برای راهبری وزارتخانه های ادغامی عریض و طویل از زبان فعالان این دو حوزه؛
دکتر اسلامی استاندار سابق استان مازندران چنانکه در برنامه پیشنهادی خود وزارت راه و شهرسازی را به عنوان متولی امر مهم و حیاتی زندگی با پیوستگی سکونت، فعالیت و حرکت در بستر ارزش ها و آداب و رسم مردم دانسته و مهمترین حق شهروندی را برخورداری از زیرساخت ها و نظاماتی برشمرده که موجبات رشد و بالندگی جامعه و کیفیت زندگی مردم را فراهم آورد.
برنامه پیشنهادی دکتر اسلامی با ترسیم وضعیت کنونی در سرفصل های چالش های اساسی حوزه های مسکن، حمل و نقل و شهرسازی صورت پذیرفته است و رویکرد اصلی وی تدوین راهبردها و راهکارها، شناسایی و رفع چالش های اساسی می باشد.
همچنین در عنوان«رویکردها و راهبردهای حوزه مسکن و شهرسازی» دکتر اسلامی، به موارد ذیل به صورت کلان و جامع اشاره شده است:
تحول ساختاری سیاست گذاری در راستای تشویق فعالان حوزه تولید مسکن مطابق با نیاز برنامه؛ زمینه سازی و تقویت الزامات اجرای مقررات ملی ساختمان؛ رفع موارد تعارض منافع در میان عناصر فعال بازار فعالیت های مهندسی ساختمان و نهادینه شدن اصول و ضوابط اخلاق مهندسی در این بازار؛ کاربردی کردن رویکرد اجتماعی و مبتنی بر مشارکت مردم در بازآفرینی محلات فرسوده شهری با استفاده حداکثری از ظرفیت مدیریت شهری؛ تمرکز بر برنامه ریزی جهت افزایش کیفیت مسکن در حاشیه شهرها؛ افزایش توان خرید، بهسازی و ارتقای مسکن متقاضیان به همراه ایجاد ساز و کار تأمین مالی سازندگان؛ بهبود فناوری مهندسی ساختمان به منظور ارتقای کیفیت، پایین آوردن قیمت تمام شده، و سازگار کردن ساختمان ها با استانداردهای متداول در جهان.
2-دکتر رضا رحمانی؛ نماینده ادوار هفتم، هشتم و نهم مجلس شورای اسلامی، رئیس کمیسیون صنایع مجلس، قائم مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت در امور تولید و... در رابطه با دکتر رحمانی گزینه پیشنهادی وزارت صنعت، نگارنده که از یک سو با دغدغه های تولیدکنندگان صنایع بخصوص صنایع و تولیدکنندگان ساختمانی و از سوی دیگر، با دیدگاه های حمایت از تولید دکتر ایشان آشناست اذعان دارد که در برهه حساس کنونی به دلایل متعددی صنعت و تولید ایرانی و صنعت ایرانی، نیازمند وزارت دکتر رحمانی است. او حتی پیش از وارد شدن به مجلس شورای اسلامی با اشراف کامل بر ضعف ها و قوت های قانونی صنعت و تولید همواره دغدغه صنایع تولیدی کشور را داشته است به طوری که مستمرا در نمایشگاه های صنعتی، تولیدی و ساختمانی شرکت می نموده و از نزدیک در جریان گردش کار اهالی تولید بوده و از زبان خود تولیدکنندگان مشکلات و مسائل آن ها را می شنیده و درصدد حل مشکلات فعالان تولیدی برمی آمده است.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :