90درصد از دانش آموختگان، آمادگی ورود به بازار کار را ندارند

این مهندس جوان که در چند سال گذشته بیشترین وقت و دغدغه کاری خود را به آموزش کاربردی در رشته مهندسی عمران اختصاص داده، معتقد است سیستم آموزشی کشور حداقل در بخش تربیت مهندسان عمران بیشترین ضعف را دارد.

وی که برای معرفی خدمات طراحی شرکت پاراسیویل و پکیج های آموزشی خود در نمایشگاه اخیر صنعت ساختمان تهران شرکت کرده در گفتگویی با خبرنگار پیام ساختمان ضمن نقد کردن سیستم دانشگاهی و آموزشی کشور گفت: اتفاقی که در بخش تربیت مهندس در دانشگاههای ایران افتاده و می افتد، این است که شخص پس از قبولی در کنکور و گذراندن چهار سال از بهترین روزهای عمرش درپشت میزهای دانشگاه زمانی فارغ التحصیل می شود که از کمترین و ابتدایی ترین توانایی و مهارت برای ورود به بازار کار برخوردار نیست. (نکته جالب توجه در این گفتگو شلوغی و ازدحام مهندسین در این غرفه بود که گاهی کار مصاحبه را سخت میکرد.)

وی افزود: در این شرایط دانش آموخته مهندسی عمران، تنها مدرک مهندسی را در دست دارد که برای جذب در بازارکار کوچکترین اعتنایی به آن نمی شود.

نوروزی تاکید کرد: اینجاست که ضعف آموزشی و دانشگاهی کشور در عیان ترین چهره خود نمایان شده و مشخص می شود که عمده واحدهای گنجانده در رشته مهندسی عمران برای بازار کار این رشته، غیر کاربردی است. در نتیجه فارغ التحصیل، از کمترین توانایی و مهارت برخوردار است.

وی ادامه داد: به جرات می توان گفت که از مجموع دانش کسب شده در دانشگاه در رشته مهندسی عمران تنها 10 درصد برای ورود به بازار کار کاربردی هستند و مابقی باید پس از فارغ التحصیلی به صورت شخصی دنبال گردد. شخص باید خودش دوباره به دنبال کارآموزی و گذراندن دوره های آموزشی و کلاسهایی خصوصی جهت کسب آمادگی باشند.

وی افزود: در این شرایط فرد متوجه می شود که مدرکش او را در یافتن شغلی مناسب و مرتبط با رشته دانشگاهیش هیچ کمکی نمی کند.

به گفته این فعال صنعت ساختمان در این وضعیت یک دسته از دانش آموختگان دوباره وقت و هزینه خود را صرف گذراندن دوره های جدید در خارج از دانشگاه می کنند و برخی دیگر برای همیشه از مهندسی عمران و فعالیت مرتبط با آن خداحافظی کرده و جذب فعالیت های دیگر می شوند.

نوروزی در پاسخ به این پرسش که راهکار برون رفت از این شرایط چیست، گفت: دو راهکار برای این شرایط وجود دارد. نخست آنکه برنامه ریزان دانشگاهی و آموزشی کشور باید پس از بررسی کارشناسی، اساسا چارت آموزشی در این رشته را تغییر دهند و یا اینکه به 140 واحد فعلی که در دانشکده های مهندسی عمران تدریس می شود، 20 واحد کاربردی اضافه یا جایگزین کنند.

وی ادامه داد: به نظر می رسد راهکار نخست که تغییر چارت آموزشی در رشته مهندسی عمران است، با توجه به سیستم فعلی آموزشی تاحدودی بعید باشد ولی اضافه یا جایگزین کردن واحدهای کاربردی، تا اندازه زیادی محتمل و قابل اجرا است.

وی ادامه داد: همچنین راهکار دیگری هم وجود دارد و آن این است که از همان ابتدا به دانشجوی مهندسی عمران تفهیم شود که برای ورود به بازار کار، گذراندن واحدهای دانشگاهی به تنهایی، هیچ کمکی نمی کند و باید ازهمان ابتدا همزمان با پاس کردن واحدهای مهندسی در دانشگاه، دوره های آموزشی را نیز در خارج از دانشگاه بگذرانند تا از این طریق پس از اخذ مدرک، از توانایی و مهارت کافی برای ورود به بازار کار برخوردار شود.

به گفته نوروزی، دانشجویان مهندسی عمران برای رسیدن به قله موفقیت در مهندسی می بایست آموزش فردی خویش را جدی بگیریند و از همان سال نخست دانشجویی نسبت به آموزش های تکمیلی خود اهتمام و توجه جدی داشته باشند.

الهام نرجه پور