صنعتی سازی نیازمند بانک اطلاعاتی

گروه ساخت وساز: تحقیقات و نوآوری در کشور ما، کم اتفاق نمی افتد و از نظر علمی حرف های بسیاری برای گفتن داریم؛ لکن در عرصه عمل و صنعت کارنامه قابل قبولی نداریم و اغلب تحقیقات، در همان محل آزمایشگاه باقی می مانند و رفته رفته به دست فراموشی سپرده می شوند. صنعتی سازی هم یکی از همین مباحث است که علیرغم پیشرفت های تئوریک در عرصه عمل نتوانسته آنچنان که شایسته است، جایش را باز کند، بنابراین با وجود توافق جمعی بر صنعتی سازی ساختمان همچنان شاهد اتلاف ثروت ملی هستیم. ریشه های این معضل در صنعت ساختمان ما چه عواملی هستند و راهکار برون رفت از این وضعیت چیست؟ در این زمینه گفتگویی با مهندس رحیم محمودی، مدیرعامل یکی از شرکت های صنعتی ساز و تولیدکننده دیوارهای سبک داشته ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست. پیام ساختمان: چرا با وجود اینکه فناوری های خوبی در زمینه صنعتی سازی توسط شرکت های داخلی ابداع و اجرا می شود اما استقبال مطلوبی از طرف مردم صورت نمی گیرد؟ به نظرم دلیل اصلی اینکه صنعتی سازی از طرف مردم مورد استقبال قرار نمی گیرد، این است که ما نتوانسته ایم صنعتی سازی را به صورت یک پکیج کامل و یک‍پارچه ارائه کنیم. اگر یک شرکت فقط سازه را صنعتی ارائه کند و مصرف کننده در سایر اجزای ساختمان به دنبال مصالح سنتی برود، در نهایت آن چیزی را که از صنعتی سازی انتظار داریم، برآورده نخواهد شد و لذا امکان الگوسازی برای جامعه فراهم نخواهد شد. تغییر این پارادایم و توجه به بهبود مجموعه زنجیره تامین و عرضه صنعت ساختمان به یک نگاه کل نگر نیاز دارد و در این خصوص باید سیاست گذاری ها از طرف وزارت راه و شهرسازی صورت بگیرد و وزارت باید حمایت از صنعتی سازی و حذف منطقی مصالح سنتی از جمله آجر را فراتر از توصیه و در قالب تدوین سیاستها و قوانین اجرایی در دستور کار قرار دهد. پیام ساختمان: برخی از شرکت ها کاریکاتور صنعتی سازی هستند و فقط ادعای مدرن بودن دارند. وجود این افراد چه خطراتی برای صنعتی سازی دارد؟ پاسخ این سؤال باز هم به همان موضوع بسته کامل صنعتی سازی ساختمان بر می گردد. به دلیل اینکه ما همه چیز را با هم ندیده ایم. هرکس می تواند ادعا کند که صنعتی ساز است اما چنانچه صنعتی سازی را به صورت یک فرایند به هم پیوسته نگاه کنیم، در آن صورت اگر به طور مثال شرکتی نوعی سقف را با ادعای صنعتی سازی مطرح کند، باید برای سایر اجزای مرتبط ساختمان هم راه حلی بیندیشد. قطعاً چنانچه شرکتی سقفی صنعتی عرضه نماید و داعیه صنعتی سازی داشته باشد اما در تولید و اجرای سایر اجزاء مرتبط دچار مشکل شود، در نهایت مجبور می شود که دست از ادعا ی صنعتی سازی بردارد. مشکل دیگر ما این است که تعریف جامع و کاملی از صنعتی سازی نداریم و هرکسی می تواند مدعی صنعتی سازی باشد. علاوه بر اینکه صنعتی سازی سه بعد کیفیت، زمان و هزینه را پوشش می دهد اما بعد تولید انبوه هم می بایست به صورت جدی مد نظر قرار گیرد؛ بنابراین مقیاس کار هم مهم است و برخی شرکت های داخلی صنعتی ساز از عهده سفارشاتی که به آنان داده شده بر نمی آیند و لذا مصرف کننده نهایی دوباره به سمت مصالح سنتی خواهد رفت. موضوع مهم دیگر فقدان یک بانک اطلاعاتی مختص تولیدکنندگان مصالح و خدمات صنعتی سازی ساختمان است تا مصرف کننده نهایی بتواند سره را از ناسره جدا کرده و راه حلی جامع برای پروژه های ساختمانی خود بیابد. پیام ساختمان: واقعاً با صنعتی سازی قیمت ها کاهش می یابد؟ قطعاً همین طور است. سیستم سنتی، تأمین مالی سنتی و تولید سنتی دارد و شک نکنید که هزینه ها افزایش می یابد. اما در صنعتی سازی به دلیل مدولار بودن و تولید انبوه به دلیل صرفه مقیاس هزینه ها کاهش می یابد. وقتی که چهار ستون یک اتاق کاملاً شبیه هم باشد و نیازی به جوشکاری نداشته باشد، به طور قطع سریع تر می توان آنها را آماده احداث کرد. این کار با توجه به اینکه هزینه حق الزحمه نیروی انسانی را کاهش می دهد، در کاهش قیمت ها بسیار موثر است. اخیراً ما یک ساختمان 54 متری به عنوان پایلوت ساختیم که، در طول 8 ساعت مفید عملیات نصب سازه، دیوار و سقف ساختمان را اجرا کردیم. مسلماً ساختمانی که در طول یک روز به روش صنعتی ساخته می شود، علاوه بر کاهش هزینه به دلیل صنعتی ساز بودن، هزینه نیروی انسانی و کارگر و سربار آن بسیار ناچیز است. حال فرض کنید بجای یک واحد 54 متری تعداد بیشتری به صورت صنعتی ساخته شود. در اینصورت حتماْ هزینه تمام شده بیش از پیش کاهش خواهد یافت. متن کامل این گفتگو در نشریه شماره 184 پیام ساختمان به چاپ می رسد.