صرفه جویی با پنجره دوجداره محقق نمی شود

گروه ساخت وساز: نگاهی گذرا به ساختمان های سطح شهر تهران این حقیقت را نمایان می سازد که مسکنی در شأن انسان نساخته ایم و هدف نهایی ما بسیار سطحی است. هدفی که همه چیز را در ایجاد یک سرپناه پوشالی دنبال می کند و با وقوع زمین لرزه نه چندان شدید تبدیل به گورستانی برای ساکنان می شود. علاوه بر این آنقدر ساختمان سازی کرده ایم که نمی توان از مفهوم شهر برای محل زندگی استفاده کرد. فقط در بهترین حالت می توان گفت مجموعه ای از ساختمان ها گرد هم آمده اند. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از پروژه های ساختمانی سطح شهر تهران ، سراغ پروژه ای رفته ایم که مالک - همچون بسیاری موارد دیگر- همان سازنده است. کوچه در اشغال مصالح طبق معمول سازنده فضای کوچه را در اختیار گرفته و تا دلتان بخواهد مصالح ساختمانی در کوچه ریخته است داخل ساختمان شدیم تا ببینیم امروز سوژه به ما چه می گوید. مجری ساختمان را یافتیم که در حال استراحت بود. سر صحبت را باز کردیم و همان ایرادی را که اهل فن به سازنده های سنتی می گیرند، مطرح کردیم. سوزنی به خودمان بزنیم؛ جوالدوزی به مردم ایشان بدجوری از سؤال ما برآشفته شد و پاسخ داد: در کدام بخش از ادارات ما افراد در پست های تخصصی خودشان به کار گرفته شده اند که شما به سازنده های تجربی گیر می دهید؟ واقعاً مهندسان ما که تحصیلات عالیه دارند در رشته مرتبط با خودشان به کار گرفته می شوند؟ همین الآن ما مهندس ناظر داریم که مجری ساختمان است. راستی یک سؤال دیگر خود شما که خبرنگار ساختمان هستید آیا خبرنگاری خوانده اید؟ من هم پاسخ دادم که نه رشته دانشگاهی ام خبرنگاری است و نه مهندسم . بسازبفروش ادامه داد: نمی خواهم عملکرد شما را زیر سؤال ببرم. اما اگر همین امروز سؤالی مشابه آنچه از من پرسیدید از شما بپرسند. شما واقعاً اعتقاد دارید تمامی کسانی که خبرنگاری خوانده اند باید جای شما را بگیرند یا اینکه ممکن است کسی خبرنگاری خوانده باشد اما در عمل کارایی لازم را نداشته باشد. حرف های بسازبفروش باتجربه قابل تأمل بود. «سوزنی باید به خودمان بزنیم و جوالدوزی به مردم» نظام مهندسی یک ناظر معرفی نکند از او در مورد طرح ارجاع کار پرسیدم و اینکه نظرشان در مورد این طرح چیست ؟ پاسخ داد: اگر بخواهم صادقانه پاسخ دهم باید بگویم که این کار باعث استقلال مهندس ناظر می شود و اعمال نظر مجری و مالک را کم می کند اما نباید تمام کار را در قطع رابطه بین مالک و ناظر ببینیم. بالعکس برخی جاها لازم است ارتباط سازنده ای بین این دو باشد. مثلاً برای مهندس ناظر،نظام مهندسی یک نفر را بر اساس نوبت به بنده معرفی می کند؛ فارغ از اینکه چقدر تخصص و دانش دارد و چقدر قابل اطمینان است. در این شرایط بنده مجبورم با ناظری کار کنم که شاید اطلاع درستی از اجرای صحیح نداشته باشد. به نظر من راهکار رفع معضل این است که به جای یک ناظر، نظام مهندسی چند مهندس ناظر را معرفی کند تا بنده با صحبت رو در رو و بررسی سوابق بتوانیم بهترین ناظر را انتخاب کنم. منظورم از بهترین ناظر ازنظر زد و بند و یا مسائل پولی نیست بلکه می خواهم ناظری داشته باشیم که شرایط ساختمان من را درک کند و حتی در برخی جا ها کمک حالم باشد. هر ساختمان شرایط خاص خودش را دارد. عدم سازگاری با دنیا وی در مورد کیفیت و قیمت مصالح در داخل گفت: متأسفانه قیمت و کیفیت مصالح ما با خارج کشور سازگاری ندارد. دقیقاً زمانی که قیمت مصالح در بازار جهانی کاهش پیدا می کند، قیمت مصالح ما افزایش می یابد. علاوه بر این درحالی که کیفیت مصالح و متریال مورداستفاده در ساختمان روز به روز افزایش می یابد در کشور ما این روند در حال نزول است. همین تیرآهن هایی که الآن استفاده می کنیم را با مشابه 30 سال پیش آن مقایسه کنید. به وضوح از مقاومت کمتری برخوردارند. منظور من این است که مصالح گذشته ما ازنظر کیفی نزول کرده است البته روش های صنعتی سازی و برخی مصالح مدرن وارد کشور شده اند. به آینده ساختمان امیدی نیست این بسازوبفروش در ادامه از کیفیت صنعت ساختمان انتقاد کرد و گفت: واقعیت این است که به آینده این صنعت از نظر کیفی اطمینانی نیست اگرچه ممکن است همین چرخه درآمدزایی در کشور ادامه داشته باشد. هر جا که روی صنعتی خاص متمرکز شدیم، آنقدر قوانین دست و پاگیر وضع کردیم و آنقدر همه خودشان را به آن چسباندند که از نفس افتاد اما در عوض هرجا که کمتر دایه دلسوزتر از مادر پیدا کرد، ازنظر کیفی رشد کرد. بخش زیادی از عدم کیفیت ساختمان ناشی از عدم کیفیت کار کارگران است. ده ها سال است که از فقدان کارگران ساختمانی دارای کارت مهارت شکایت می کنیم اما حتی نتوانسته ایم برای کارگران یک کارت مهارت صادر کنیم. کارگران ساختمانی امروز نیروی تولیدی روستاهایی هستند که دچار ورشکستگی شده اند و هیچ مأمنی برای اشتغال غیر از میادین اصلی کلان شهرها نیافته اند. شهرداری فرهنگ سازی کند از وی در مورد شهرداری ها و اینکه در طول مدت فعالیتش چقدر توانسته با آنها تعامل برقرار کند، پرسیدیم که جواب داد: به نظرم شهرداری ها در عوض پول هنگفتی که می گیرند، حداقل باید در جهت فرهنگ سازی گام بردارند. مثلاً یک منشور حقوق شهروندی برای تمام سازندگان تهیه کنند و سازنده را الزام کنند که جلوی ساختمان آن را نصب کند و در پایان آن، شماره تلفنی را برای شنیدن پیشنهادات و گلایه های مردم درج کنند. با وضعیت حاضر مردم از دست بسیاری از سازندگان شاکی هستند اما صدایشان به جایی نمی رسد. ساختمان هایی که صدای هندوانه شیرین می دهد در پایان از او در مورد صرفه جویی در مصرف انرژی و رعایت مبحث 19 مقررات ملی ساختمان پرسیدم. او گفت: از مباحث سر در نمی آورم اما این را می دانم که صرفه جویی با یک پنجره دوجداره و چند متر یونولیت محقق نمی شود. این کار نیازمند یک کار کارشناسی است که برای ساختمان لازم الاجرا باشد. زمانی عده ای از افراد باهوش به اسم سبک سازی شروع به تولید مصالحی کردند که در هیچ کتابی نیامده است. آنقدر سبک می سازند که با کوچک ترین ضربه صدایی شبیه دهل،یا هندوانه شیرین می دهد.