طبیعی است به فکر کارگر نباشم

گروه ساخت وساز: آنقدر مصالح ساختمانی در کوچه و خیابان ریخته که برای قدم زدن مجبور هستی از پیاده رو به خیابان و از خیابان به پیاده رو بروی. وارد ساختمان شدم، کارگران افغانی را دیدم که روی ماسه ها دراز کشیده اند؛ کارگرانی که بین آنها افراد زیر 15 سال هم حضور داشت و به ایران کوچ کرده بودند تا حداقل به دوراز نزاع گروهک های تروریستی با دولت مرکزی نوجوانی شان را سپری کنند. با دیدن آنها بلافاصله کارگران ژاپنی را در ذهنم مجسم کردم که چقدر حداقل از نظر ظاهری با کارگران ساختمانی ما فرق می کنند. کارگران ما نه کلاهی دارند ، نه دستکشی و نه کفش هایی که به درد کار کردن بخورد. خبری از رعایت نکات ایمنی نبود. دغدغه کارفرما به کارگر منتقل می شود مالک ساختمان در طبقه بالا روی تشک نرمی دراز کشیده بود و از این نظر 360 درجه با کارگران متفاوت بود. البته او نظری مخالف با دیدگاه ما داشت و موضوع ایمنی را از زاویه ای دیگر می دید. بعد از معرفی خودم و نشریه پیام ساختمان با او وارد گفتگو شدم. از امنیت کارگران ساختمانی پرسیدم که پاسخ داد: امنیت یک مفهوم عام است که باید در تمام ابعاد جاری شود. نمی توان وضعیتی را تصور کرد که کارفرما امنیت نداشته باشد ولی کارگر احساس امنیت کند. قطعاً دغدغه های کارفرما به اشکال مختلف که یکی از آنها امنیت جانی است، به کارگران منتقل می شود. وی افزود: بنده مالک و سرمایه گذار هستم. وقتی سرمایه من در امنیت نیست و هر روز همه چیز در نوسان است، طبیعی است که من هم به فکر کارگرم نباشم. این زنجیره ادامه دار است و تا سطوح مدیریتی و جایی که مدیر امنیت مدیر بودن ندارد، کشیده می شود. قطعاً در چنین شرایطی اگر بنده به مدیران بالادستی بگویم که امنیت ندارم و فکری به حال من بکنید، خواهند گفت وقت کافی و شرایط لازم برای بررسی مشکل شما وجود ندارد؛ بنابراین باید همه چیز را یکجا و با هم دید. حل مشکلاتی مانند ایمنی کارگران نیازمند یک نگاه همه جانبه و کلی نگر است. به طورکلی تا اصلی ترین مشکلات من به عنوان کارفرما حل نشود، سخت است که به ایمنی کارگران بپردازم. البته منکر فداکاری برخی افراد نیستم. جهش قیمت مصالح از او در مورد قیمت مصالح ساختمانی پرسیدم که پاسخ داد: در بسیاری موارد گفته می شود قیمت مصالح ساختمانی با شیب ملایمی در حال افزایش است و جهش قیمت نداریم. این اظهارنظر بسیار نا بجاست چراکه این شیب ملایم گرانی قیمت مصالح همواره وجود دارد و قطع نمی شود. درنتیجه اگر قیمت مصالح را در هر دو سال نسبت به گذشته بسنجید، به وضوح می توانید پدیده جهش را مشاهده کنید. باز هم به موضوع قبلی یعنی ایمنی در ساختمان برمی گردم که امنیت باید در تمام سطوح باشد؛ کارگر باید امنیت جانی داشته باشد و لازمه اش این است که کارفرما امنیت سرمایه ای داشته باشد. الآن تولیدکننده و کارفرما از فردایش اطلاع ندارد. پرداخت عوارض،غدم دریافت خدمات وی در رابطه با خدمت رسانی نهاد های متولی ساخت وسازهای شهری هم گفت: مالک و سازنده به برخی نهاد ها عوارض پرداخت می کنند اما در عوض کوچک ترین خدماتی دریافت نمی کنند. همین شهرداری علاوه بر مبالغ هنگفتی که بابت صدور پروانه می گیرد، بارها برای ارتکاب تخلف های کوچک پول های بالای20 میلیون تومان از بنده گرفته است. پرداخت عوارض به شهرداری در صورتی قابل قبول است که شهرداری هم به تمام بندهایی که در قانون آمده است، پایبند باشد و به آنها عمل کند. آیا واقعاً بنده که تخلف کوچکی در ساختمان خودم داشته ام، شایسته جریمه هستم اما شهرداری که شهر و محیط زندگی دیگران را قلع وقمع می کند و به فروش هوا هم رحم نمی کند ، قانونی عمل می کند؟ این همه پول در قبال ساخت وساز به شهرداری می دهیم به جز یک برگه مجوز چه خدمتی دریافت کرده ایم؟ نظام مهندسی بهتر از شهرداری نیست مالک ساختمان ادامه داد: نظام مهندسی هم وضعیتی بهتر از شهرداری ندارد. تابه حال بیش از 20 ساختمان در تهران ساخته ام اما کدام خدمت را از طرف مهندسان ناظر دریافت کرده ام. جز اینکه باید به موقع پولشان را پرداخت نموده و التماسشان نیز کنم. وقتی هم اتفاقی مانند حوادث گود برداری می افتد و زندگی به کام همه تلخ می شود، عنوان می کنند که مگر نگفتم مواظب باش و اوضاع را کنترل کن؟ شاید بخش اعظم مشکل ما به خاطر خودگردانی و استقلال نهاد هایی مانند شهرداری و نظام مهندسی باشد و اینکه تعریف درستی از این مفاهیم نداریم. بی پرده بگویم که اگر هر نهاد متولی صنعت ساختمان که از سازندگان و مالکان پول بگیرد و در قبالش خدمتی به آنها ارائه نکند، اسمش باج گیری است و سر گردنه ساختمان سازی ایستادن است. چنگ اندازی بانک ها به املاک بکر وی در پایان با بیان اینکه وضعیت صنعت ساختمان ما روز به روز بدتر می شود، گفت: چندی پیش می خواستم یک ساختمان فرسوده را تخریب و نوسازی کنم. برای دریافت وام به بانک معرفی شدم و شش ماه دنبال گرفتن این وام به هر دری زدم اما وام جور نشد. درگذشته بانک ها عملکرد بهتری داشتند و هنوز کسب سود های کلان ساخت وساز به دهان آنها مزه نکرده بود، اما الآن کسب سود های غیرمتعارف تبدیل به رقابت برای آنها شده و هرکدام در حال چنگ انداختن به زمین های بکر شهر هستند.