دود سفید مجلس در یکشنبه سیاه دیگر

از 222 نماینده حاضر در صحن علنی مجلس شورای اسلامی و در روز تاریخی یکشنبه 29 شهریور1393 - که برخی رسانه ها از آن به عنوان دومین یکشنبه سیاه پس از یکشنبه ای که در آن احمدی نژاد، فاضل لاریجانی و مرتضوی بازیگران اصلی بودند،یاد کردند- با رأی موافق 127 نماینده البته با طرح این سؤال رئیس مجلس شورای اسلامی که:"آیا تصویب این قانون باعث افزایش 28 درصدی مسکن نمی شود؟"بند 17 لایحه اصلاح قانون مالیات های مستقیم،"دریافت مالیات بر عایدی مسکن"حذف شد. تأمل برانگیز اما در این حذف! عدم مشارکت فعال 38 نماینده (19 ممتنع و 19 عدم مشارکت در رأی دادن) از جمع 222 نماینده حاضر در صحن است و تأمل برانگیزتر پشیمانی این عده و شاید موافقان “حذف” پس از تصویب! (در پرس وجو از علت چنین تصمیم نمایندگان ،برخی از آنها اظهار ندامت می کردند که نباید نسبت به این قضیه بی تفاوت می شدند و یا با آن موافقت می کردند.) هرچند مستمسک موافقان پیشنهاد حذف بند 17 قانون مالیات های مستقیم به ظاهر تصویب قوانین عادلانه و احتراز از افزایش 28 درصدی قیمت مسکن- به قول رئیس قوه مقننه- و جلوگیری از افزایش نرخ تورم در صورت حذف مالیات از عایدی مسکن بود اما مخالفان مجلس نیز تنها به منتفی شدن فرصت بزرگ مبارزه با سوداگری در مسکن با نفوذ"لابی سوداگران قدرتمند "اکتفا کردند. البته برخی از مخالفان نیز با طرح این مسئله که در 25 سال گذشته از یازده میلیون و هفتصد و سی هزار مسکن ساخته شده تنها پنج میلیون و پانصد هزار خانوار صاحب ملک شده اند از روانه شدن 52 درصدی مسکن های ساخته شده به بازار سرمایه نه مصرف! پرده برداشتند و با تقسیم دارندگان مسکن سرمایه ای به دو دسته "دارندگان مستغلات"و "سوداگران مسکن"نسبت به موافقت 127 موافق حذف بند 17 (مالیات بر عایدی مسکن)اعتراض و موافقت آنها را موافقت با سوداگران مسکن تلقی نمودند. اما فارغ از واکاوی پیشینه چنین طرحی که چگونه و از چه سالی مطرح گردیده و در دولت های پیشین همچنین مجالس گذشته چه اقداماتی در این مورد صورت گرفته ،در حال حاضر و با مطرح شدن و بلافاصله حذف آن در مجلس آن هم با حضور 222 نماینده چند سؤال مطرح می شود که می بایست چه دولت و چه مجلس نسبت به آنها تأمل نمایند و همچنین اکثریت مردم- که نمایندگان را به خاطر حفظ منافع اکثریت نه به تعبیر مخالفان حذف بند 17 حفظ منافع "سوداگران قدرتمند "به مجلس روانه می کنند- نسبت به این سؤال ها و انتخاب نمایندگان "موافق حذف بند 17"در دوره های بعدی تجدیدنظر نمایند. یکی از سؤال های اصلی که از دولت می توان نسبت به حذف بند 17 لایحه اصلاح قانون مالیات های مستقیم توسط نمایندگان مطرح کرد، این است که: مگر خود دولت این لایحه را به مجلس تقدیم نکرده بود که در حین بررسی خودش هم با آن مخالفت نمود؟ ارائه لایحه به مجلس از طرف دولت به معنای تائید آن و بلکه دفاع منطقی و علمی از آن در مقابل مخالفت نمایندگان در مجلس است نه مخالفت نماینده دولت با لایحه دولت در مجلس! مخالفت سازمان مالیات با بهانه های واهی از اینگونه لوایح و طرح ها تازگی ندارد و نمونه آن را در ابراز عدم توانمندی این سازمان در شناسایی خانه های خالی شاهد هستیم و اما چرا این مخالفت ها در داخل دولت حل وفصل نمی شود که با اعلان مخالفت نماینده دولت در صحن علنی مجلس ، موجب مشوش شدن رأی و افکار نمایندگانی نیز نگردد که متأسفانه استقلال رأی دهی خود را به استدلال نه چندان مستدل مخالفان منافع اکثریت می فروشند! آیا مردم رای دهنده به این نماینده ها در مورد چنین اختلاف نظرهای بدیهی در داخل چه دولت و چه مجلس چه قضاوتی باید بکنند؟! سؤال بعدی از نمایندگان موافق با حذف بند 17 است که در اتخاذ تصمیم مبنی بر حذف مالیات بر عایدی مسکن چقدر به نظر کمیسیون" تخصصی" عمران توجه کردند؟ مگر غیر از این است که ارائه لوایح به کمیسیون های تخصصی قبل از مطرح شدن در صحن علنی به خاطر استفاده سایر نمایندگان از نقطه نظرات تخصصی نمایندگان کمیسیون تخصصی است؟ پس با وجود مخالفت کمیسیون با این موضوع چرا 127 نماینده به آن بی توجهی کردند-البته حق تک تک نمایندگان است که نسبت به موضوعی مخالف یا موافق باشند - و حتی عده ای که به تعبیر برخی از آن ها نمی خواهند آخرت خود را بفروشند البته به زیان دنیای عده ای دیگر رأی ممتنع می دهند، حق دارند از رأی دادن به لایحه یا طرحی که اطلاعی از آن ندارند امتناع کنند. اما این عدم اطلاع چند سال باید طول بکشد؟! لوایح و طرح های مالیاتی ازاین دست که حتی خود نمایندگان طرح کرده اند تا با مالیات بر خانه های خالی از احتکار خانه های مازاد جلوگیری کنند، سال هاست که در مجلس مطرح شده ولی کماکان عدم اطلاع یا کم اطلاعی برخی از نمایندگان مانع تصویب آن ها شده است! آیا وقت آن نرسیده که عده ای بی اطلاع با کسب آگاهی نسبت به موضوع هایی از این دست که رأی ممتنع گرفته و بلاتکلیف مانده اند، امتناع نکنند؟ آیا برخورد اینگونه با لوایح و طرح های حیاتی که زندگی اکثریت مردم (موکلانی که ولی نعمت شما وکلا و نمایندگان در ایام انتخابات هنگام رأی دادن هستند) به آن ها گره خورده است، شائبه ادعای نمایندگان مخالف را که مدعی اند منافع موافقان با طرح حذف مالیات بر عایدی مسکن با منافع سوداگران مسکن گره خورده است، قوت نمی بخشد ؟! مجلس شورای اسلامی، مرکزی به نام "مرکز پژوهش های مجلس" دارد که نقطه نظرات کارشناسان از طیف های مختلف چه طیف سیاسی و چه طیف اقتصادی را در خود جمع کرده است.آیا وقت آن نرسیده که نمایندگان محترم برای خروج از تردید و ترس از فروش آخرت خود به دنیای دیگران، در مواقعی که می خواهند رأی ممتنع بدهند یا در مورد مصداقی حذف بند 17 که 19 نفر اصلاً در رأی گیری شرکت نکردند- با وجود حضور 222 تنی در مجلس- دین خود را بر گردن کارشناسان و صاحب نظران مرکز پژوهش های مجلس اندازند تا دگر بار شاهد برخاستن دود سفید از مجلس شورای اسلامی در یکشنبه های سیاه نباشیم؟! *قادر نصیری