گذر از هفت خوان رستم

گروه ساخت وساز: ایجاد روحیه شور و نشاط یکی از مهم ترین اولویت دولت هاست. هراندازه جامعه سرزنده تر باشد، روحیه مشارکت و همکاری در آن بالاتر می رود و در مقابل به همان اندازه ناهنجاری و بزهکاری ها کاهش می یابد. یکی از نهاد هایی که می تواند نقش مؤثری در این رابطه ایفا کند، شهرداری است چرا که به طور مستقیم با شهروندان در ارتباط است تا جایی که شهر سالم را جز با شهرداری سالم نمی توان تصور کرد. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری ها ، سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه تهران رفته ایم: نخستین ارباب رجوعی که با خبرنگار ما به گفتگو پرداخت، نسبت به نحوه ارسال فیش عوارض نوسازی معترض بود:« درگذشته فیش های عوارض نوسازی را در منزل دریافت می کردیم. بعد از حدود یک سال که خبری از این فیش نشد، به شهرداری منطقه مراجعه کردم و موضوع را از آنان جویا شدم. مسئول شهرداری عنوان می کند که ما فیش را برای شما ارسال کرده ایم و اگر دریافت نکرده اید، خودتان مقصر هستید.» وی افزود: به احتمال بسیار زیاد قبض را به یک نفر دیگر از اهالی ساختمان تحویل داده و به دست بنده نرسیده است. نمی خواهم کسی را به دروغ گویی محکوم کنم اما قطعاً شهرداری سهل انگاری کرده است. متأسفانه آنقدر سرشان شلوغ است که برای یک نامه نگاری ساده باید از هفت خوان رستم بگذرید. بهتر است کمی وظایف شهرداری را سبک کنند. اگر بخواهند، می توانند ارباب رجوع دیگری که نخواست نامش فاش شود، نیز گفت: توقع ما از شهرداری این است که نمایشی کار نکنند و کار هایی انجام دهند که به درد مردم بخورد و آرامش را به مردم هدیه کند. الآن بسیاری از کارها صد تا یه غاز است و هیچ نیازی به انجام آنها احساس نمی شود درحالی که بسیاری از امور حیاتی موردتوجه قرار نمی گیرد. وی اضافه کرد: دو ماه است که دنبال مجوز ساخت وساز هستم اما تابه حال نتوانسته ام مجوز بگیرم. حدود یک هفته پیش یکی از کسانی که ارتباط خوبی با شهرداری منطقه دارد را در اطراف شهرداری دیدم و با صحبت هایی که انجام دادیم قرار شد یک هفته ای کارم را به سرانجام برساند و خوشبختانه امروز همه کاره ایم به موقع انجام شد. به نظر من کارکنان اگر بخواهند کار مردم را زودتر انجام دهند،توانایی دارند. وقت پول گرفتن ندارند رضا. ع نیز به پیام ساختمان گفت: از ساعت 9 صبح به شهرداری آمده ام اما هنوز کارم انجام نشده است. وقتی به کارمند اعتراض می کنم که چرا کار ها تا این اندازه کند صورت می گیرد، با لحن طلبکارانه می گوید: «من دست تنها هستم. مگر من چند دست دارم که همه می خواهید کارتان راه بیفتد؟» من هم در جواب گفتم خدا را شکر به اندازه کافی شهرداری پول دارد که نیرو استخدام کند. وی افزود: برای پول گرفتن هم وقت ندارند و مدام آه و ناله می کنند و ادعای مدیریت یکپارچه شهری و عهده دار شدن تمام کارهای شهر را دارند. شهرداری ها آنقدر خودمختار شده اند که به سمت خصوصی شدن حرکت می کنند چون هیچ کس به عملکرد آنها ورود نمی کند. متن کامل این گزارش در نشریه شماره 196 پیام ساختمان به چاپ می رسد.