اتحادیه ای برای دفاع از حقوق کارگران

گروه ساخت وساز: کارگران و استادکاران ساختمانی یکی از محروم ترین اقشار جامعه هستند که از جهات بسیاری ازجمله حق ابتدایی مانند بیمه مورد بی توجهی مسئولان و دست اندرکاران قرار گرفته اند. علیرغم قانون مصوب برای بیمه کارگران ساختمانی توسط مجلس شورای اسلامی اما بازهم شاهدیم که سازمان تأمین اجتماعی برای بیمه کارگران سقف یک میلیون و 200 هزار نفر را تعیین کرده است که البته حتی همین رقم هم عملیاتی نمی شود. علاوه بر این هنوز کارگران حقوق مصوبی برای کار روزانه ندارند و کارفرما هر جوری صلاح بداند، حقوق شان را پرداخت می کند اگر هم به مراجع قانونی شکایت کنند، هیچ مدرکی دال بر کارکردشان وجود ندارد؛ بنابراین کارگران دلسرد از کار فقط روزگار می گذرانند. اتحادیه تعاونی کارگران و استادکاران صنعت ساختمان یکی از تشکل هایی است که در بسیاری از شهر های کشور شکل گرفته تا حقوق اعضای خود را پیگیری کند. پیام ساختمان به سراغ جمشید دیو سالار، مدیر عامل این تعاونی رفته و گفتگویی با وی ترتیب داده که در زیر می آید. پیام ساختمان: با توجه به اینکه انجمن صنفی کارگران ساختمانی هم در زمینه احقاق حق کارگران فعالیت می کند، آیا وجود این دو منافاتی با هم ندارند؟ مهم نیست که ابتدا کدام یک از این دو گروه شروع به کار کرده اند. زمانی ما کارمان را استارت زدیم، سازمان بازرگانی مجمع امور صنفی عنوان کرد؛ چون کارگران محل کسب ثابت ندارند و سیار هستند مانند تاکسی ها باید در قالب تعاونی ساماندهی شوند. در بسیاری از زمینه ها هم تعاونی وجود دارد و هم انجمن. اتفاقاً من معتقدم این کار باعث می شود تا کار ها از حالت انحصاری دربیاید و مهم این است که وضعیت کارگران بهبود پیدا کند. ما دست انجمن صنفی و هرکسی که بتواند در این زمینه قدمی بردارد را به گرمی می فشاریم. پیام ساختمان: آیا اطلاعاتی از نوع و نحوه فعالیت کارگران و استادکاران ساختمانی دارید؟ ما با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ارتباط هستیم و بانک اطلاعاتی و سیستم جامعی تعریف کرده ایم تا ثبت نام ها به صورت دستی نباشد. این تعداد به صورت آنلاین افزایش پیدا می کنند. شرکت کنندگان به تناسب مهارت طبقه بندی شده اند و حتی اینکه مشغول به کار یا بیکار هستند را مشخص کرده ایم. ما در حال حاضر لیست کارگران بیکار را تهیه کرده ایم تا برخی از کارفرماها که نیازمند نیروی کار هستند، به تناسب نوع فعالیتشان به آنها کارگر معرفی کنیم. یکی از اقداماتی که در دستور کار داریم، انتقال کارگران ساختمانی از مرکز شهر به حاشیه شهر است تا اولاً سیمای شهر وضعیت بهتری پیدا کند و دوم اینکه کارفرما درخواستش را برای نیروی انسانی به ما ارائه می دهد و ما با توجه به بانک اطلاعاتی که به آن اشاره کردم، نیروی متناسب با کار را به پروژه اعزام می کنیم. این کار باعث از بین رفتن بازار سیاه در تعیین نرخ و همچنین اطمینان کارفرما می شود. علاوه بر این لباس های هم شکل در اختیار این کارگران قرار می دهیم تا به راحتی این افراد توسط کارفرما و اشخاص طالب نیروی کار قابل شناسایی باشند و برای ما قابل ردیابی شوند. به نظر من ساماندهی نیروی انسانی یکی از مهم ترین ارکان برای گذر از سنتی به صنعتی سازی است. موارد بسیاری وجود دارد که کارفرما از اطراف میادین کارگر انتخاب کرده اما در حین کار، کسی که خودش را به عنوان کارگر معرفی کرده اموال کارفرما را دزدیده است. از طرفی کارفرما هیچ گونه مدرکی از این شخص ندارد و نمی داند سراغش را از کجا بگیرد. پیام ساختمان: راهی برای جلوگیری از حضور کارگران افغان دارید؟ راه مقابله با کارگران افغانی این نیست که سالی دو، سه بار نیروی انتظامی کارگران افغانی را به کشور خودشان بازگرداند چراکه این گروه به دلیل وجود کار ساختمانی باز هم وارد کشور می شوند. وقتی که ما به شورای شهر و معاونت خدمات شهری شهرداری شهر ها اعلام می کنیم که کارفرما کارگرش را از ما بخواهد، بخش عمده مشکل حل می شود چراکه نیروی افغان شناسنامه ای ندارد که بخواهد در تعاونی ثبت نام کند. بنابراین خودش از کشور می رود. متن کامل این گزارش در نشریه شماره 198 پیام ساختمان به چاپ می رسد.