شاهراه های کیفیت ساختمان

گروه ساخت وساز : تا دلتان بخواهد ساختمان برای خرید وجود دارد اما همین که بخواهید یک ساختمان با کیفیت انتخاب کنید ، باید دست به دامان این و آن شوید . واقعیت این است که هیچ ملاکی برای انتخاب ساختمان های مقاوم وجود ندارد و به همین دلیل چاره ای جز ارزیابی بر اساس عمر ساختمان آن هم از زبان فروشنده در دست نیست . در چنین اوضاعی ممکن است ساختمانی بخرید که علیرغم ظاهری زیبا از درون پوسیده باشد و همین معضل کافی است تا سرمایه اصلی زندگی تان را بر باد رفته ببینید . از سوی دیگر چنانچه بخواهید ساختمان موردنظرتان را بسازید و به اصطلاح ساختمان های آماده را قبول نکنید ، باز هم به احتمال فراوان موفق نخواهید بود و وضعیتی بهتر از حالت اول نخواهید داشت چرا که بخش اعظم آنها با مصالح غیراستاندارد و توسط سازندگان ناآگاه ساخته می شود . خدا از آنها نگذرد داخل ساختمان مهندس ناظر حضور دارد و نکاتی را به مالک ساختمان گوشزد می کند . البته سوءتفاهم نشود این ناظر آن ناظری نیست که طبق قانون مسئولیت نظارت بر کار را عهده دار است . این آقا مهندس به نوعی فامیل مالک است که در غیاب ناظر اصلی برای او دل می سوزاند . از هر گوشه ساختمان یک ایراد می گرفت و می گفت خدا از تولیدکننده اش نگذرد ، خدا از سازنده نگذرد ، خدا از مهندس ناظر نگذرد ، خدا از طراح نگذرد . یقه هرکدام را هم که بگیری زیر بار نمی رود . بعدازاینکه دعایش را در حق عوامل دخیل به اتمام رساند ، از او خواستیم توضیح دهد چگونه ساختمان با کیفیت ساخته می شود ؟. گام اول : زیر پله ای ها جمع شوند وی ادامه داد: ابتدایی ترین کار ما موضوع مصالح استاندارد است که از کیفیت لازم برخوردار بوده و با شرایط اقلیمی و اقتصادی ما همخوانی داشته باشند . به نظر من به هر قیمتی که هست باید تولیدکننده های زیر پله ای جمع شوند و این کار برای وزارت صنایع کار سختی نیست . این تولیدکننده ها علاوه بر اینکه خود شان محصول بی کیفیت تولید می کنند باعث سلب انگیزه و درجا زدن دیگر تولیدکنندگان می شوند . وی افزود : اینکه به مسائل جغرافیایی و اقتصادی اشاره کردم به این دلیل است که برخی مصالح علیرغم دارا بودن نشان استاندارد به هیچ وجه متناسب با شرایط آب و هوایی ایران نیستند و از سوی دیگر به دلیل قیمت بالا کسی خریدار آنها نیست . گام دوم : آموزش سازندگان سنتی مهندس ادامه داد : عنصر مهم دیگر سازنده است . سازمان نظام مهندسی از سر اجبار یا اختیار عنوان می کند سازنده باید دارای پروانه از نظام مهندسی باشد درحالی که خود شان هم می دانند تعداد پروانه دار ها برای صنعت ساختمان کافی نیست . تکلیف سازندگان حرفه ای دارای پروانه که مشخص است و مفید بودن آنها بر کسی پوشیده نیست . علاوه بر این بخش زیادی از پیمانکارانی که از سازمان مدیریت و برنامه ریزی مجوز دریافت کرده اند به دلیل توقف پروژه های عمرانی بیکار هستند که حضور این افراد در ساخت وساز ها هم می تواند بسیار مفید باشد . اما اینکه بخواهیم سازندگان فاقد پروانه را از صحنه به در کنیم کاری غیرممکن است چرا که به اندازه کافی سازنده دارای صلاحیت از نظام مهندسی وجود ندارد و مردم دچار مشکل می شوند . وی تصریح کرد : اقدام عملی برای افزایش سطح آگاهی سازندگان سنتی این است که کلاس های آموزشی فشرده ای توسط سازمان نظام مهندسی استان ها در طول دو ماه برای آنان برگزار شود و همه در آن شرکت کنند؛ در انتها هم از تمامی شرکت کنندگان امتحان بگیرند و به حائزین نمره قبولی که می تواند مثلا 15 باشد ، گواهینامه ساخت درجه سه داده شود . در ادامه باز هم کلاس های فشرده چندماهه برای کسب گواهینامه درجه دو برگزار شود و پذیرفته شدگان گواهینامه درجه دو دریافت کنند . در نهایت نیز با برگزاری آخرین دوره سازندگان گواهینامه درجه یک دریافت کنند . بر این اساس می توان برای ترغیب سازندگان به شرکت در این کلاس ها و آموزش های تخصصی ، استفاده از این مجریان را برای تمام ساخت وساز ها اجباری کرد که در این صورت قطعا مردم سعی خواهند کرد سراغ سازنده درجه یک بروند و سازنده با تخصص کمتر در مرتبه دوم اهمیت قرار می گیرد و از سوی دیگر سازنده مجبور به این کار است . این طرح باید با هماهنگی شهرداری و سازمان نظام مهندسی انجام شود . متن کامل این گزارش در نشریه شماره 199 پیام ساختمان به چاپ می رسد.