طنز
تخلف می صرفد، ساخت و ساز می لرزد
این خانه زیباست، این خانه امن و امان است، این خانه لبریز محبت و صفاست، این خانه ایمنی و آرامش دارد و پایه های آن با هر بادی بندری نمی زند. این خانه، «خونه مادربزرگه» نیست، خانه من است که آن را یک متخصص ساخته و یک فرد خوش قول و نیک دل آن را به من فروخته است. قسط های این خانه زیاد نیست و کمرم زیر بار اقساط آن خم نشده است. من چه قدر در خانه امنم راحتم. ... خُب دیگه بسه؛ بهتره پاشم برم سر کار، دو روز دیگه صابخونه میاد واسه این دو تا اتاق زپرتی داد و هوار راه می ندازه! امروز با آقای مهندس وقت مصاحبه دارم، برم ببینم این مسکن مهر بالاخره کی تموم میشه!
این خانه
زیباست، این خانه امن و امان است، این خانه لبریز محبت و صفاست، این خانه ایمنی و آرامش
دارد و پایه های آن با هر بادی بندری نمی زند. این خانه، «خونه مادربزرگه» نیست، خانه
من است که آن را یک متخصص ساخته و یک فرد خوش قول و نیک دل آن را به من فروخته است.
قسط های این خانه زیاد نیست و کمرم زیر بار اقساط آن خم نشده است. من چه قدر در خانه
امنم راحتم. ... خُب دیگه بسه؛ بهتره پاشم برم سر کار، دو روز دیگه صابخونه میاد واسه
این دو تا اتاق زپرتی داد و هوار راه می ندازه! امروز با آقای مهندس وقت مصاحبه دارم، برم
ببینم این مسکن مهر بالاخره کی تموم میشه!
نیاز نیم
درصدی!
این که آقای
سید محمد پژمان، معاون وزیر راه و شهرسازی اعلام کرده 25 هزار هکتار زمین خالص مسکونی
برای اجرای برنامه های مسکن تا سال 1405 در 8 کلان شهر نیاز داریم بی اختیار ما را
برد به تابستان 1390 که طرح «اهدای 1000 متر زمین به هر ایرانی» اظهار شد و عده ای
آن را گام مهمی در جهت تقسیم عادلانه زمین و حتی پایان بحران مسکن در کشور دانستند.
حال پس از گذشت 3 سال از آن روز رویایی، می توان این گونه به موضوع نگاه کرد که در
آن طرح معروف قرار بود حدود 75 میلیارد متر مربع زمین در اختیار مردم قرار گیرد، در
صورتی که نیاز اعلام شده برای 8 کلانشهر در حال حاضر حدود 250 میلیون متر مربع است.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که در صورت به کارگیری تنها کمتر از نیم درصد از آن چه
قرار بود به مردم واگذار شود، نیاز 8 کلانشهر کشور به زمین برای ساختن سرپناه پاسخ
داده می شود. با همین حساب و کتاب ساده، نور تحلیل و تعقل پشت طرح «هدیه زمین» چنان
می زند بیرون که ... آخ چشمم، اون عینک آفتابی من کو؟.
حلزون با
سرعت نور!
می گویند
از فردی خارجی پرسیدند حد دزدی چیست؟ و او هم به سادگی جواب داده بود: در این مملکت
دزدی هیچ حدی ندارد! حالا چرا ما یاد این حکایت قدیمی خارجی افتادیم؟ دلیل خاصی ندارد،
شاید به خاطر این که دیدیم در کشور ما اگر نعوذبالله تخلفی صورت بگیرد، الحمدلله هستند
نهادهایی که به سرعت وارد عمل شده و جلوی تخلفات بیشتر را بگیرند و متخلفان را پس از
محاکمه به سزای اعمالشان برسانند. البته ممکن است عده ای بگویند این چه سرعت عملی است
که مثلا شرکت خراسانی از شهریور 1388 کارش را آغاز کرد ولی در دی ماه امسال دفاتر فروش
آن پلمپ شد! و یا مثلا ساخت یک مجتمع گردشگری در خرداد 1391 شروع شد ولی همین چند ماه
پیش فعالیت آن غیرقانونی اعلام شد؟ در پاسخ باید به این مستشکلین محترم گفت که بله،
ارگان های مربوطه در برخورد با هر تخلفی به سرعت وارد عمل می شوند و جلوی آن را می
گیرند، ولی مگر نه این است که «سرعت» امری نسبی است و در مقایسه با سایر متحرکان و
متحرکات می توان درباره آن قضاوت کرد؟ بر این اساس، جلوگیری از انجام تخلفی پس از طی
سه چهار سال، در مقایسه با 15 سال و یا هرگز! چیزی در حد سرعت نور است و اصلا باید
با این سرعت عمل، نگران برخوردکنندگان با تخلف بود که یک وقت پایشان به جایی گیرنکند
که زمین بخورند. ختم کلام هم این قول اصغرآقا راننده است که همیشه می گوید:
شما با مینی بوس از قم به
مشهد نرفتی که بدونی پیکان برای ما اتوبوس سوارها، پورشه است!
بمباران
تبلیغاتی ساختمان
سوال: بمباران
تبلیغاتی چیست؟
جواب: بمباران
تبلیغاتی یکی از ترفندهایی است که در رسانه هایی نظیر رادیو تلویزیون به کار می رود.
نحوه استفاده از این شگرد به این صورت است که یک پیام تبلیغاتی آن قدر تکرار و پخش
می شود تا مخ بیننده تیلیت شده و بی اختیار اقدام به انجام حرکاتی در جهت منافع تبلیغ
کننده می کند. تجربه نشان داده است که بمباران تبلیغاتی در خصوص فروش سهام شرکت هایی
که به نحوی به ابنیه و ساختمان مربوط باشند به شدت کارا و موثر است. کارشناسان رسانه
می گویند متاسفانه استفاده از این شیوه در اموری مانند ترویج مقررات ملی ساختمان که
باعث ارتقای کیفیت ساخت و ساز می شوند هیچ گونه تاثیری ندارد و چه برنامه هایی در باره
ضرورت استفاده از مهندسان و مصالح استاندارد در ساخت و ساز پخش شود و چه کارتون پلنگ
صورتی!
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :