بی سوادترین افراد وارد ساخت وساز شده اند

صنعت ساختمان و مصالح ساختمانی از اهمیت بالایی در اقتصاد کشور برخوردار است زیرا همین مصالح بی کیفیت ساختمان است که باعث می شود ما در هنگام زلزله خسارت های جانی و مالی جبران ناپذیری متحمل شویم. برای کاهش خسارات ناشی از حوادث طبیعی در ساخت و ساز توام با کیفی سازی باید نظارت قوی هم باشد تا جان و مال مردم در دست برخی از سودجویان قرار نگیرد. در حاشیه سیزدهمین نمایشگاه ساختمان بین المللی فرصتی دست داد تا با دکتر محمود حسینی، دبیر انجمن مهندسان راه و شهرسازی در رابطه با موارد فوق گفتگویی انجام داشته باشیم : دبیر انجمن مهندسان راه و شهرسازی در گفتگو با خبرنگار پیام ساختمان در مورد این سؤال که نمایشگاه امسال نسبت به سال قبل چه پیشرفت هایی داشته است، گفت: متأسفانه چه امسال و چه سال های قبل عنوان صنعت ساختمان برای این نمایشگاه مناسب نبوده و نیست چرا که با وجود مواد قدیمی و نبود ابزارهای پیش ساخته سبک و مدرن، القای کلمه صنعت به این نمایشگاه اشتباه است، چرا که اصل صنعت ساختمان در همه کشورهای جهان بر متریال های مدرن که هدف آن سبک سازی و اصول بهینه انرژی است، بنا شده است. حال ما در این نمایشگاه به مصالحی می پردازیم که سال ها قبل در کشورهای پیشرفته منسوخ شده است. دکتر حسینی در مورد این سؤال که بهبود وضعیت صنعت ساختمان در کشور چه مزایایی دارد، گفت: ایران جزو یکی پر زلزله خیزترین کشورهای جهان است و تهران نیز به عنوان پایتخت سیاسی و اقتصادی از اولویت بالایی برخوردار است. تصور کنید با این اوضاع ساخت وساز تهران که از هر جهت بر روی گسل قرار دارد، چه عاقبتی خواهد داشت . وی ادامه داد: حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و آیا برای بعد از زلزله تدابیر ساختاری اندیشیده ایم؟ همه ما می دانیم که در بهترین شرایط اگر زلزله ای در تهران رخ دهد چند میلیون نفر زیر آوارهای سنگین که حتی اصول ساخت مناسبی را رعایت نکرده اند، می مانند؟ یا به این موضوع فکر کرده ایم که حتی اگر کشته ای ندهیم با این همه حجم مصالح بی کیفیت و سنگین چه خواهیم کرد؟ یا تقریباً 10 میلیون نفر آواره را در کجا اسکان خواهیم داد . بسیاری از پل های ما با این ستون های عرض کم و متریال های غیراستاندارد یا ساختمان های بلندی که حتی برای مکان آنها فکر نشده و گاه در روی یک گسل یا در مکانی سست بنا شده است ، چه بلایی بر سر این مردم و شهر می آورد ؟ دبیر انجمن مهندسان راه و شهرسازی در جواب این سؤال که واقعاً مقصر اصلی کیست؟ گفت: ما از لحاظ آیین نامه های ساخت وساز با کشورهای پیشرفته شاید 5 تا 10 درصد فاصله داشته باشیم اما مشکل اصلی کشور ما اجرا نکردن این آیین نامه ها است که اگر اجرا شود شاهد ساخت و سازی محکم و مقاوم خواهیم بود. وی در مورد اینکه انجمن های زیادی که برای نظارت بر کیفیت کالا تشکیل شده اند تاکنون نتوانسته است نظارتی بر کیفیت کالاها داشته باشند، گفت: تاکنون انجمن هایی مانند انجمن بتن ، سیمان ،سازمان نظارت بر استاندارد در کشور فعالیت داشته اند اما هیچ کدام نتوانسته اند به طور صد درصد جلوی تولید متریال های بی کیفیت را بگیرند . مسئله دیگر اینکه؛ غیر از مصالح ما باید به سمت صنعتی سازی پیش برویم. هم اکنون در کشور ما بی سوادترین و ناتوان ترین افراد وارد چرخه ساخت وساز شده اند به گونه ای که گاه آمار سواد کارگران از برخی کارفرمایان بیشتر است. حال سؤال این است؛ آیا مسکنی که قرار است حافظ جان افراد باشد باید دست کسانی بیفتد که با غیر استاندار سازی بلای جان مردم شوند . دکتر حسینی ادامه داد: سال ها قبل ما به افراد توصیه می کردیم در هنگام زلزله در قاب پنجره و در قرار بگیرند اما هم اکنون تاکید می کنم با توجه به اینکه در ساخت وساز های کنونی قاب در و پنجره با مقداری گچ به دیوار متصل است، نمی تواند پناهگاه امنی باشد. در زلزله منجیل شاهد بودیم که بسیاری از قاب در و پنجره ها سالم باقی ماند و از فروریختن بخشی از سقف و دیوار جلوگیری کردند اما اکنون که از آن سنتی سازی به صنعتی سازی رسیدیم ، همان در و پنجره را هم از دست داده ایم. دبیر انجمن مهندسان راه و شهرسازی در پاسخ به اینکه آیا می توان برای حل این موارد از راه های قانونی وارد شد ،گفت:باید قانون گذاران حافظ حقوق مردم جامعه باشند چرا که بسیاری از مردم حتی حقوق خود را به درستی نمی دانند و به آن واقف نیستند و فقط دنبال یک مأمن و سرپناه مناسب برای خود می گردند و در شرایط کنونی به علت افزایش قیمت ها، خریداران بسیاری از شرایط را می پذیرند. بد سازی یک جرم است و قانون نباید اجازه دهد افراد ناتوان و بی اطلاع وارد عرصه ای شوند که با جان مردم در ارتباط است . سخن آخر کشور ما از نظر نیروی انسانی در جایگاه خوبی قرار دارد اما صنایع ساختمان وظیفه مهمی که همان حفاظت از جان مردم است را بر دوش دارند که در این دوره این نقش کمرنگ شده است . ما می توانیم و باید شرایط خوبی برای سرمایه گذاری در صنعت ساختمان ایجاد و نظارت های خوبی بر کیفیت مصالح اعمال شود.