مشکلات ارباب رجوع ادامه دارد

گروه ساخت وساز: باوجوداینکه شهرداری ،یک نهاد عریض و طویل است که بسیاری از امور آن برون سپاری شده اما مراجعان به این نهاد کماکان باید در صف های طولانی منتظر بمانند و حتی برخی از کار ها مانند دریافت پروانه ساختمان ماه ها و شاید سال ها طول بکشد. علت امر هم در دو موضوع خلاصه می شود؛ نخست حجم بالای کاغذبازی و دوم حجم بالای وظایفی است که شهرداری ها عهده دار آنهاست. عمده ترین فعالیت شهرداری که اتفاقاً بیش از 50 درصد درآمد را برای این نهاد به همراه دارد، بخش ساخت وساز است که متأسفانه شهرداری نظارت کیفی بر آن ندارد و صرفاً نظارت ها مربوط به تطابق با نقشه هاست تا در غیر این صورت از متخلفان جرائم سنگین اخذ کند. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری، سراغ یکی دیگر از مناطق شهرداری رفته ایم. دکه های مرگ آفرین ابتدای گزارش با پیرمردی سر صحبت را باز کردیم که نسبت به صدور مجوز دکه های مطبوعاتی معترض بود. وی به پیام ساختمان گفت: در دو طرف ورودی خیابان ما دو دکه نصب شده که باعث بروز مشکلات عمده ای برای همسایه ها شده اند. تاکنون چند نفر از ساکنان به ویژه بچه های کم سن و سال که می خواستند از عرض خیابان عبور کنند، به خاطر وجود این دکه ها و فقدان دید لازم دچار سانحه تصادف شده اند. پیرمرد افزود: چندین بار با امضای توماری از شهرداری منطقه درخواست کردیم تا نسبت به حل مشکل اقدام کنند اما متأسفانه اتفاقی رخ نداده است. در نهایت با گرفتن وکیل مجبور شدیم کارمان را از طریق مراجع قانونی پیگیری کنیم . اکنون بنده به عنوان ریش سفید محل اجازه خواستم تا برای آخرین بار موضوع را در شهرداری مطرح کنم. یک، سوم ساختمان را باید تقدیم کنم حمیدرضا ارباب رجوع دیگری بود که می گفت به خاطر ارتکاب چند تخلف، شهرداری قصد ورشکسته کردن من را دارد. وی ادامه داد: تصور من این بود که مانند گذشته به نحوی که نه سیخ بسوزد و نه کباب، می توانم شهرداری را راضی نگه دارم اما با توجه به گزارش هایی که مهندس ناظر ارائه کرده است و همچنین سابقه قبلی بنده، شهرداری مبلغ نجومی را برای جریمه بنده در نظر گرفته که اگر ساختمان را بسازم و بفروشم باید یک سوم آن را دو دستی تقدیم کنم حتی قبول نمی کنند این مبلغ را به صورت قسطی پرداخت کنم. واقعاً رویه مناطق مختلف بسیار با هم متفاوت است. ساخت وساز در گرو ساخت وساز همسایه شهروند دیگری که ساکن بافت فرسوده بود، اظهار داشت: ساختمان ما مربوط به 40 سال پیش است و بر اثر فرسودگی دیگر قابل سکونت نیست. بنابراین برای نوسازی آن اقدام کردم اما متأسفانه بعد از حدود 4 ماه موفق به دریافت پروانه شدم. وی افزود: بعدازاینکه مجوز را با هزار و یک مشکل دریافت کردم، تازه مشکل من آغاز شد. ماجرا ازاین قرار است که یکی از همسایه ها در کوچه سه متری ما ساختمان سازی می کند و هیچ راهی برای آوردن مصالح وجود ندارد. به شهرداری مراجعه کردم و موضوع را شرح دادم اما عنوان می کنند تا زمانی که همسایه موردنظر کارش تمام نشود شما نمی توانید کاری انجام دهید. البته همسایه ما هم راهی جز این ندارد. متن کامل این گزارش در نشریه شماره 207 پیام ساختمان به چاپ می رسد.