سفره خانه 500 ساله همین است
از دالان تنگی که به وسیله پله ها به زیرزمین وسیعی متصل می شود، عبور می کنیم تا به سالن قهوه خانه ای در مرکز شهر تهران برسیم. صاحب این سفره خانه از خود ذوقی به خرج داده و با استفاده از نمادها و المان های سفره خانه ها خواسته است که فضای سنتی و قدیمی این محل را تداعی کند.
از دالان تنگی که به وسیله پله ها به زیرزمین وسیعی متصل می شود، عبور
می کنیم تا به سالن قهوه خانه ای در مرکز شهر تهران برسیم. صاحب این
سفره خانه از خود ذوقی به خرج داده و با استفاده از نمادها و المان های
سفره خانه ها خواسته است که فضای سنتی و قدیمی این محل را تداعی کند. حوضی
در مرکز، نقش ها و نگاره های قهوه خانه در کنار هر تخت و زنگی و تنبکی که
یادآور نقال غایب باشد. به انتظار می نشینیم تا گارسون «منو» را بیاورد. سر
که می جنبانی دچار سرگیجه ای می شوی، مگر نه این است که اینجا می بایست
هویتی سنتی داشته باشد پس این یخچال با انواع برندهای نوشابه چیست. این
موسیقی نه سنتی و نه مدرن چه نقشی دارد و آیا سفره خانه 500 ساله ایرانی
همین است که می بینیم.؟.به نوشته علی بلوک باشی؛ مردم نگار اولین
قهوه خانه ها در قزوین و در زمان شاه تهماسب ایجاد شد و با انتقال پایتخت
نخستین قهوه خانه های اصفهان در ضلع شمالی میدان نقش جهان و در سردر و
بازار قیصریه و زیرتاق نماها پدید آمدند. در ابتدا معماری قهوه خانه ها شکل
مشخصی نداشت و آنان از هر فضایی بدون در نظرگرفتن کاربری سابق استفاده
می کردند. فضای کالبدی و بیرونی قهوه خانه ها مانند دیگر فضاهای کار و
پیشه در بازار بود و با بافت معماری شهر مطابقت می کرد. دورادور فضای
درونی هر قهوه خانه سکویی نیم دایره بود که روی آن چند تاق نما و شاه نشین
آجری قرار داشت. در وسط فضای قهوه خانه هم حوضچه ای سنگی بود که آب جاری در
نهر میدان از شیرابه ها و فواره های سنگی پیرامون آن به حوضچه می ریخت. کف
زمین قهوه خانه ها همانند حمام ها پایین تر از گذرگاه عمومی بود. دلیلش
این بود که آب جوی نهر در آن سوار شود و به حوض یا حوضچه میان قهوه خانه در
وسط بریزد. صفه ها یا حفره های جاکفشی حمام ها نیز ازجمله دیگر عناصری است
که به قهوه خانه ها رسیده است. این فضای داخلی به همراه عناصری از زورخانه
همچون سکو ، شکل معماری قهوه خانه های سنتی را پدید آورد. دیواره های کاشی
قهوه خانه ها نیز عنصر دیگری است که در حمام ها مانند زورخانه ها دیده
می شود. علاوه بر فضای سرپوشیده، قهوه خانه ها فضای سربازی هم داشتند که به
آن باغچه گفته می شد.دیوار قهوه خانه ها با نقش هایی از رزم و بزم و
تصاویری از اساطیر شاهنامه همچون رستم و سهراب، سیاوش، کشته شدن دیو سپید
منقش شده بود. به همین ترتیب بود که دو هنر کلامی نقالی و شاهنامه خوانی و
هنر تجسمی نقاشی در قهوه خانه ها رونق گرفت. تا زمان شکل گیری این نهاد
عملاً این دو هنر جایی برای عرضه نداشتند اما در این فضا نقالی رشد کرد و
بالید و از این هنر، نقالان با دانش و موسیقی دان و شعرشناس برخاستند.
نقاشی قهوه خانه نیز به مکتبی در نگارگری تبدیل شد که از اساطیر شاهنامه تا
تاریخ تشیع و حوادث کربلا را به تصویر می کشیدند.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :