از اخطار های غیابی تا کارمندان بسازبفروش

گروه ساخت وساز: وظایف و مسئولیت های شهرداری ها آن قدر زیاد است که گاهی آدم احساس می کند همه آنچه در زندگی اجتماعی اتفاق می افتد، به عملکرد شهرداری ربط دارد؛ این مسئولیت ها از صدور پروانه تا گرفتن مجوز تابلو برای سر در مغازه ها، نگهداری حیوانات خانگی و جمع آوری متکدیان خیابانی را شامل می شود. بنابراین اغراق نیست اگر بگوییم کیفیت زندگی شهری معلول عملکرد شهرداری هاست. هراندازه در تصمیم گیری های این نهاد، منافع عمومی با لحاظ کردن توسعه پایدار موردتوجه قرار بگیرد، به همان اندازه نظم و انضباط در شهر حاکم خواهد شد. در ادامه تهیه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری، سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه تهران رفته ایم تا از دلایل مراجعه به این نهاد عریض و طویل بپرسیم. اخطارهای غیابی مرد میانسالی را بالباس های خاکی و احوال پریشان می بینم و به عنوان اولین سوژه به او نزدیک می شوم. وقتی نظرش را جلب می کنم و از علت آمدنش سئوال می کنم می گوید: بنده سازنده هستم. چند روز پیش در حین کار گود برداری در اثر بی توجهی به مکانیک خاک، باعث ریزش دیوار همسایه شدم. بعدازاینکه پرونده ما وارد دادگستری شده، اعلام کردند بنده به تذکرات شهرداری بی توجه بوده و کاملا مقصر هستم. این در حالی است که از ابتدا تا انتهای گود برداری شهرداری و مهندس ناظر هیچ اخطاری به بنده نداده اند و حتی من مهندس ناظر را تاکنون سر پروژه رؤیت نکرده ام. این سازنده ادامه داد: بنابراین طبیعی است که گزارشی هم به شهرداری ارجاع نشده باشد اما متأسفانه امروز چندین نامه مشاهده کردم با موضوع «اعلام خطر مهندس ناظر نسبت به گود برداری» که مثلا طی آنها شهرداری به بنده اخطار داده است. این درحالی است که روحم از هیچکدام این نامه ها خبردار نیست. این شهروند با ناراحتی گفت: با مهندس ناظر هم تماس گرفتم و پرسیدم شما تاکنون سر پروژه حاضر نشده اید، چگونه به شهرداری نامه داده اید؟ پاسخ داد: بنده در ساعتی آمدهام که شما تشریف نداشته اید؟ منظور ایشان احتمالا ساعت 12 شب بوده است. همیشه رویه شهرداری ها این است که وقتی اتفاقی می افتد، می گویند قبلا اخطار داده بودیم. ولی افتاد مشکل ها «بسازوبفروشها با زرنگی هایی که دارند، هزار و یک مشکل برای مردم ناآگاه از ساخت وساز درست کردهاند. حالا تصور کنید بسازوبفروش باشی و کارمند شهرداری هم باشی» این اظهارنظر یکی از کسانی است که نسبت به خانه ای که خریداری کرده بود، گلایه داشت. وی گفت: چندی پیش آپارتمانی را از یک سازنده خریدم. ابتدا همه چیز خوب به نظر می رسید اما پس از مدت کوتاهی همه مشکلات ساختمان پدیدار شد. واحد نوسازی که خریداری کردیم، همچون دیگر واحد های خریداری شده، اصلا قابل سکونت نبود زیرا هنوز یک ماه از اسکان ما نگذشته بود که ترک های زیادی در ساختمان به وجود آمد. حتی 10 روز پیش که برحسب اتفاق شیلنگ کولر یکی از همسایگان پاره شده بود، تمام دیوار های ساختمان نم برداشت. این بدان معناست که در زمستان ساختمان روی سرمان خراب می شود. مشکل دیگر اینکه موزاییکها لق هستند به گونه ای که حتی درِ ورودی واحد های طبقه اول که ما در آن زندگی می کنیم، تاب برداشته و بسته نمی شود. این ارباب رجوع اظهار داشت: مجموع این عوامل سبب شد تا پیگیر کار ساخت، نظارت و نحوه صدور پایان کار باشیم اما در فرایند کار به نکات جالب توجهی برخوردیم؛ یکی از آنها این بود که سازنده، کارمند شهرداری منطقه است. شهرداری که در حالت عادی توجهی به کیفیت ساخت وساز ندارد، حالا تصور کنید ساختمان متعلق به کارمند خودش باشد. خلاصه اینکه ما خواستار امضای مهندس ناظر در هر مرحله از کار شدیم اما از انجام این کار امتناع کردند اما در نهایت با تهدید و خواهش و هر چیز دیگری که ذهنتان برسد، مدارک را از شهرداری گرفتیم. جالب اینکه تمام مراحل ساخت وساز انجام شده بود و این ساختمان بدون حتی یک تخلف کوچک پایان کار گرفته بود، درحالی که تا دلتان بخواهد در این ساختمان تخلف صورت گرفته است. متن کامل این گزارش در نشریه شماره 212 پیام ساختمان به چاپ می رسد.