ساختمان های نیمه کاره در انتظار وام و خریدار

گروه ساخت وساز : این روز ها صدای کلنگ کارگران کمتر به گوش می رسد و موتور محرکه اقتصاد خاموش است چراکه اصطلاحاً ساخت وساز دچار «رکود» شده است؛ رکودی که باعث شده چرخ تولید و در ادامه صنعت اشتغال زای کشور از حرکت بماند و در ادبیات بیشتر مسئولان صنعت ساختمان این اصطلاح به چشم می خورد. علل مختلفی برای به وجود آمدن رکود بیان می کنند که از جمله آنها می توان به فقدان تسهیلات بانکی، قوانین دست وپا گیر و کاهش قدرت خرید مردم اشاره کرد. در ادامه تهیه سلسله گزارش های پیام ساختمان از پروژه های ساختمانی سطح شهر، سراغ چند ساختمان نیمه کاره و تعطیل رفتیم تا از دلایل تعطیلی آنها بپرسیم. خانه بدون وام مشتری ندارد ساختمانی که اسکلت و سقف آن به اتمام رسیده توجهمان را جلب می کند. داخل ساختمان می شوم. دو نفر روی ماسه ها در سایه سقف دراز کشیده اند. یکی از آنها که به نظر مالک پروژه باشد، کلاه حصیرش را از روی صورت برمی دارد و بعد از رعایت جانب احتیاط می گوید: پولی برای ادامه کار ندارم. زمانی که کار را شروع کردم برآورد هزینه ها خیلی کمتر از آن چیزی بود که الآن می بینم. خدا از سازنده راضی نباشد. با وجود اینکه از آشناهایمان بود برای اشتغال خودش مرا فریب داد. محاسبه ای که او برای هزینه ها انجام داد اصلاً با واقعیت همخوانی ندارد. من هم که تاکنون ساختمانم ر ا تخریب نکرده بودم، خام وعده های او شدم. وی ادامه می دهد: خبری از وام مسکن هم نیست. بخواهند امروز وام بدهند 6 ماه طول می کشد. هیچ چیزی به ذهنم نمی رسد. سراغ مشاور املاک محل رفتم و گفتم اگر توانستید سه واحد را برایم پیش فروش کنید. متأسفانه کسی هم خریدار نیست چون مردم دیگر اعتماد نمی کنند و از طرفی دنبال خانه ای می گردند که وام داشته باشد. وام کالا به جای مسکن دلم به حال مالک بی پول می سوزد اما به هرحال صنعت ساختمان زبان اقتصاد است و بی رحم. چند کوچه آن طرف تر به دومین ساختمان نیمه کاره بر می خورم. سازنده به امید وام ساخت و سازش را شروع کرده اما حالا که خبری از وام نیست، سرش بی کلاه مانده است. وی به پیام ساختمان اینگونه توضیح می دهد:می گفتند امروز و فردا وام های مسکن پرداخت می شود اما دو سال است که خبری از وام نیست و مجبور شدم سراغ وام خرید کالا بروم و دو فقره وام کالای 10 میلیون تومانی گرفتم که در مجموع شد 20 میلیون تومان. البته باید 28 میلیون تومان به بانک پس بدهم. وی می افزاید: قربان شهرداری هم بروم. در این وضعیت بی پولی تاکنون دو بار پروانه ساختم را تمدید و هر بار مبلغ قابل توجهی پرداخت کرده ام. از شانس ما مهندس ناظری هم داریم که نمی گذارد دست از پا خطا کنیم. مثلاً بعضی جاها که نیازمند مقاومت بالا نیست از او می خواهم که صرف نظر کند اما او تصور می کند اگر کمی از هزینه های من بکاهد، آسمان به زمین می آید. چون تجربه ندارد. بعد هم می گوید این کار کوچک به نسبت قابل توجهی هزینه های شما را پوشش نمی دهد. درحالی که آیتم های زیادی مانند این وجود دارد. نمی دانم چرا هیچ نهادی برای سازنده دل نمی سوزاند؟متن کامل این گزارش در نشریه شماره 213 پیام ساختمان به چاپ می رسد.