تغییرالگوی ساخت و ساز روست ایی

کد مطلب: 2162 گروه ساخت وساز : الگوی زندگی مردم روستا عوض شده است و به تبع آن ساخت و ساز در این اقلیم هم دستخوش تغییر شده است . اما هنوز آدم هایی وجود دارند که همیشه در جستجوی زندگی آرام و به دوراز ازدحام شهر ها هستند ، تصویری شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و برای همین است که خیلی وقت ها می گویند خوشا به حالت ای روستایی . روستایی خبر از بوق های پی درپی ماشین ها و هیاهوی شهرنشینی ندارد . زندگی شهری اما نقطه مقابل روستاست و گذر زمان در شهر خود قصه ای متفاوت از روستا دارد . زندگی شهری مهارت و فوت وفن خاص خود را طلب می کند . در شهر ها انگار پایانی برای سروصدا و هیاهو نیست . صدای خیابان ها ، ماشین ها و آدم ها آنقدر آزاردهنده است که گاهی به سرت می زند همه چیز را ر ها کنی و به کنجی دنج پناه ببری ، البته اگر بتوان در شهر ها جایی این چنین یافت . زندگی شهری ، زندگی آرام و بی دغدغه ای نیست . آدم ها در شهر ها هرروز بی تفاوت از کنار یکدیگر می گذرند . ارتباط ها در شهر ها جزئی اند و زودگذر . ظاهرا آدم ها نسبت به هم بی تفاوت اند و غرق شدن در شلوغی و هیاهوی شهر ها مرگ صمیمیت ها و عاطفه هاست . شهر انگار دنیای بیگانه هاست . تعاریف غلط در سمت مقابل تعریفی که به مرورزمان در روستاییان امروز به وجود آمده ، موجب شده نسل های جوان تا حد زیادی قبول نکنند که در زمره هویت روستایی دسته بندی شوند . این نگرش و تعریف از «خویشتن» است که امروز روستا ها را به سمت فراموشی کامل هویت روستایی می برد . این تعریف ذهنی از خویشتن ، فرد روستایی را وادار می سازد تا ضمن پاک کردن صورت های هویتی روستایی ، خود را بیش ازپیش به هویت شهری نزدیک سازند . در امر هویت نیز آنچه بیشتر در مراحل آغازین مورد شبیه سازی قرار می گیرد ، ظواهر و صورت هاست . به همین دلیل روستاییان هر چه بیشتر سعی می کنند ظواهر زندگی خود اعم از پوشاک ، سبک تغذیه و درنهایت معماری را از حالت سنتی خارج کرده و به نظام صورت بندی شهری نزدیک سازند . بنابراین خانه های روستایی که زمانی نشان از سنت های روستاییان و سبک زندگی آنان داشت ، حالا نه شبیه خانه روستایی مانند گذشته هاست و نه کاملا شبیه خانه های مدرن شهری . نه تنها شهرنشینان ، بلکه حتی نسل های امروزی روستا نیز با توجه به تغییراتی که در روستا ها درنتیجه توسعه امکانات و خدمات رفاهی و تغییر شیوه یا سبک زندگی روستایی رخ داده است ، کمتر قادر به تفکیک مفهوم خانه روستایی خود از خانه شهری هستند ، اگرچه همچنان تفاوت های بارزی بین شهر و روستا وجود دارد . به اعتقاد مردم شناسان در کشور ما خانه روستایی مدرن تلفیق و ترکیب ناهماهنگ ، نامتوازن و ناهمخوانی از خانه روستایی سنتی ، خانه شهری و چادر و کپر عشایری است . یعنی نه خانه شهری ، نه چادر عشایری و نه خانه روستایی سنتی است . ورود تکنولوژی به روستا ورود تکنولوژی شهری به جوامع روستایی ، تغییرات زیادی در این جوامع ایجاد کرد . درگذشته میان ناحیه ای که روستا در آنجا قرار داشت و معماری سنتی نوعی رابطه خاص وجود داشت . به عنوان نمونه در مناطق کویری اغلب خانه ها از گل و خاک ساخته می شد . اما اکنون تا حدودی سبک معماری شهری در خانه سازی و زندگی روستا ها که در گذشته معماری خاص خود را داشت ، نفوذ و آن را متحول کرده است . سبک زندگی در روستا حالا مثل بسیاری از جنبه های زندگی آدم های امروزی تغییر کرده و حالا به چشم روستا ، شهر نمادی برای امروزی شدن است . بسیاری از عناصر زندگی شهری در زندگی روستایی راه یافته است . حالا دیگر زن روستایی تقریبا از همان ابزاری استفاده می کند که زن شهرنشین در خانه اش دارد . این تغییر فرهنگ باعث شده تا تولیدات کشاورزی و دامپروری در روستا ها متوقف شود . دیگر بوی نان محلی در کوچه پس کوچه های روستا به مشام نمی رسد و انگار نان های ماشینی ، سفره های خانه های روستایی را رونق می دهد . دلیل عمده به فقدان برنامه ریزی برای روستائیان برمی گردد . وقتی فرد روستایی می بیند که امکاناتی برایش فراهم نیست ، ترجیح می دهد دست از کار های طاقت فرسایی مانند دامداری و کشاورزی بکشد و برای کار رهسپار شهر شود . اما چون محیط شهر برای خانواده روستایی چندان خوشایند نیست و دل کندن از محیط آبا و اجدادی به این سادگی ها اتفاق نمی افتد ، سرپرست خانواده هرروز به دنبال یافتن کارهایی عموما ساختمانی به شهر می رود تا مایحتاج خانواده را تأمین کند . بنابراین نه به معنای واقعی روستا وجود دارد و نه زندگی شهری را شاهدیم . روستا ها تبدیل به خوابگاه کسانی شده اند که هرروز برای کار به شهر مراجعه می کنند . هرچند در خیلی روستا ها هنوز هم کار روستایی کشاورزی و دامپروری است ، اما دختر روستایی که تا همین چند سال پیش پشت دار قالی می نشست و با دستان هنرمندش بر تار و پود آن نقش می زد حالا انگار همچون دختر شهرنشین به دنبال مهارت های تازه تری است لذا بالاجبار مادران روستایی هنرهای کهنی که سینه به سینه به آنها رسیده بود با خود به گور می برند . این در حالی است که در کشورهای توسعه یافته با رسیدگی بیشتر به روستا ها و ساخت وسازهای مجلل ، کشاورزی و دامپروری بیشتر از گذشته رونق گرفته و تولیدات روستائیان روند افزایشی را به همراه داشته است .