تولد برندهای ساختمانی سرمایه گذاری می خواهد

در شرایطی که فضای صنعت ساخت وساز در دنیا دستخوش تحولات سریعی است شرکت های بزرگ ساختمانی صاحب برند در کشور ما کمتر دیده می شود . هرچند مدیران و مهندسان برجسته ساختمانی کشورمان دارای تجربیات زیادی هستند ، ولی زاویه دید روشنی در اجرای پروژه های بزرگ به عنوان یک شرکت صاحب برند ندارند . وجود مشکلات متعدد در سیستم اداری و قوانین کشور و نداشتن توجیه اقتصادی ازجمله آیتم هایی است که حضور و بلوغ چنین شرکت هایی را پیچیده تر کند . در این زمینه در گفتگو با نعمت اله فرزان پور ، مجری پروژه های بزرگ ساختمانی در کشور به تحلیل و بررسی این مسئله پرداخته ایم .نظارت در ساخت باید باشدنعمت ا... فرزان پور در زمینه ریشه یابی علل این مسئله و ارائه راهکارهای عملی به خبرنگار پیام ساختمان گفت : ورود یک شرکت بزرگ ساختمانی در قالب برندینگ در مدیریت پروژه های برتر ، مستلزم نظارت کامل در قالب انجام کنترل کیفیت و تضمین کیفیت در ساخت است . همچنین از شاخص های نزدیک شدن به یک برند در اجرای پروژه ، راه اندازی سیستم مدیریت پروژه خصوصا در مدیریت مالی ، مدیریت تغییرات ، مدیریت برنامه ریزی سطح پروژه ها و بهره گیری حداکثری از نیروهای نخبه و متعهد ، توجه ویژه به استفاده از فن آوری های نوین و به طورکلی اقداماتی است که با هدف یکپارچگی در حوزه مهندسی انجام می شود .وی افزود : در حقیقت انتخاب یک پروژه ، به عنوان پروژه برتر به شاخص های زیادی از به کارگیری علم روز و فن مدیریت پروژه گرفته تا استفاده از توانمندی های درجه یک مهندسی کشور ، کنترل کیفیت در طراحی و اجرای ساخت وساز ها ، مدیریت مالی پروژه و به طورکلی تشکیلاتی مجهز به بحث های مدیریتی روز دنیا بستگی دارد .وی ادامه داد : برندینگ از مباحث مهم و اصلی در صنعت ساختمان مشخصات ملک و ساختمان به شمار می رود که منجر به ضمانت محصول از سوی مصرف کننده می شود ، به طوری که تولیدکننده را قادر می سازد سهم قابل توجهی از بازار مصرف را جذب کند ، حال آنکه کمبود آن در کشورمان یکی از ضعف های این صنعت به شمار می رود .وی اظهار داشت : برند بودن یا نبودن را باید در میزان سرمایه گذاری در این زمینه جستجو کرد . ما در بخش ساختمان بر روی سرمایه گذاری و تشکیلات مدیریتی کار نکرده ایم به گونه ای که عمده فعالیت های ساختمانی کشور به دست مردم عادی انجام می شود و نتیجه آن را در بازار صنعت ساختمان مشاهده می کنیم .فرزان پور ادامه داد : باید برای ایجاد شرکت های بزرگ بسترسازی و سرمایه گذاری کرد تا متخصصان با پذیرش مسئولیت خود ، کار با کیفیت و مدیریت صحیح ارائه دهند اما این موضوع تنها در صورت اصلاح قوانین ، حمایت های دولتی و پشتیبانی بانکی و مالی امکان پذیر است .این فعال ساختمانی با بیان اینکه سرمایه گذاری ها آن طور که باید در صنعت ساختمان صورت نگرفته است ، اظهار داشت : دلیل کم بودن شرکت های صاحب برند همین موارد است . نظام مهندسی ما شرکت ها و این نوع تشکیلات را وادار می کند تا از نیروهای آنها به عنوان ناظر یا مجری استفاده کنند ، درصورتی که اگر ساختاری باشد که خود این شرکت ها صاحب گرید بوده و مورد تأیید سازمان نظام مهندسی قرار گیرد قطعا شرکت ها می توانند عملیات ساخت را به خوبی اجرا و نظارت کنند .ساختار امور مهندسی به سمت تشکیلات خرد رفتهفرزان پور گفت : ساختار امور مهندسی فعلی به سمت تشکیلات های خرد رفته ، حال آنکه با وجود تشکیلات کوچک نمی توان صاحب برند شد ، بلکه لازمه آن تشکیلاتی منسجم با مدیریت برنامه ریزی و مطابق با علم روز دنیاست .به گفته وی تجربه ثابت کرده که مهندسان ایرانی مشکلی در اجرای پروژه های ساختمانی ، عمرانی و پروژه های بزرگی که در دو دهه اخیر توسط مهندسان داخلی انجام شده ندارند ، اما در حال حاضر ساختار سازماندهی شده ای که بتوان شرکت های بزرگی در بخش ساختمان از آنها بیرون آورد متأسفانه وجود ندارد و قطعا شهرداری ، نظام مهندسی و دولت باید به فکر ایجاد این ساختار در صنعت ساختمان باشند .این فعال عمرانی اظهار داشت : منظور از ایجاد سرمایه گذاری های اولیه صرفا اعتبار و بودجه نیست بلکه بحث تسهیل قوانین است ، به طور مثال ، وقتی شرکتی بزرگ با بیش از 100 مهندس فعالیت می کند ، طبیعتا سازمان نظام مهندسی می تواند ، از طریق آزمودن این نیروهای متخصص ، آنها را ناظر مورد تأیید قرار دهد ، اما در عمل علاوه بر پرداختن هزینه های گزاف برای تأمین همین تعداد نیروی مهندس ، باز باید ناظر و مجری جداگانه داشته باشد که طبیعتا باوجوداین ساختار ها و پرداخت این هزینه ها ، بخش خصوصی ترجیح می دهد زیر بار این همه مخارج برای ایجاد تشکیلات گسترده نرود .وی ادامه داد : وقتی این زمینه ها فراهم نیست سرمایه ها به راحتی به این سمت نخواهند آمد ، یعنی با وجود قوانین متعدد و دست و پاگیر ، بخش خصوصی کمتر برای ورود به بخش ساخت وساز با تشکیلات گسترده و برند شدن تمایل نشان می دهد . حال آنکه وقتی این نوع تشکیلات در قالب برندینگ شکل بگیرد ، با توجه به اهمیت این موضوع و اینکه این شرکت برای ماندگار شدن فعالیت می کند و نه یک دوره کوتاه 4 - 5 ساله ، مسائل اقتصادی را خود حل می کند ، نه به شیوه های امروزی که به سرعت ساختمانی را بسازد و بفروشد .فرزان پور گفت : به طور نمونه ما الآن در اجرای پروژه ها ، در انتظار نظارت سازمان نظام مهندسی نیستیم ، بلکه با ایجاد سیستم مدیریت پروژه ، راه اندازی سیستم آزمایشگاهی زیر نظر مستقیم مدیر پروژه ، و حتی با ایجاد سیستم تضمین کیفیت ، تمام مراحل را تحت نظر گرفته و فعالیت می کنیم .وی معتقد است : تمامی این فرایند ها و در کنار آن به کارگیری افرادی که دارای تخصص و سوابق اجرایی زیادی در مدیریت پروژه های بزرگ بوده اند هزینه بر است ، بنابراین در مسیر این فرایند ، کافی است این ساختار به رسمیت شناخته شود که ما مجبور به در اختیار گرفتن دوباره ناظر و مجری نباشیم .ضرورت یکپارچه سازی سیستم ساختاین فعال ساختمانی افزود : هدف از ایجاد این نوع سیستم ، یکپارچه سازی است تا برای ایجاد یک تشکیلات بزرگ چندین بار هزینه نشود و از افتخارات یک شرکت صاحب برند این است که به یک باره همه استراتژی های ساخت و مراحل عملیاتی یک پروژه را بر روی کاغذ آورده و در فاصله زمانی مشخص اجرا می کند . بنابراین در فرایند یکپارچه سازی ، نمی توان یک مجری و ناظر از بیرون و تشکیلات این چنینی هم توسط خود شرکت دایر شود .وی تأکید کرد : در این راستا مشکل این است که مجری و ناظر به دلیل عدم حضور دائمی خود و گزارش های هرازگاهی در حقیقت ناظر عالیه محسوب می شوند ، حال آنکه در پروژه ای با بیش از 400 هزار متر زیربنا ، ناظر باید از اول وقت حضورداشته و دستورات را حین اجرا بدهد ، نه آنکه یک هفته بعد با بازدید اجمالی ، تعدادی دستور صادر کند و برود .فرزان پور با بیان اینکه باید نظامات مهندسی ما اصلاح شود ، گفت : یعنی سازنده مکلف به در اختیار گرفتن مهندسان مورد تأیید سازمان نظام مهندسی باشد ، و سازوکاری تعریف شود تا شرکت های صاحب برند یک بار با مراجعه به سازمان و اخذ تأییدیه ، وظایف خود را انجام دهند در غیر این صورت باوجوداین نظامات دست و پاگیر امکان ندارد تشکیلات بزرگی شکل بگیرد .این فعال ساختمانی در پایان با تأکید بر اینکه باید از شرکت های صاحب کیفیت پشتیبانی شود ، گفت : قطعا انتظار نداریم یک شبه شرایط تغییر کند ، ولی باید زمینه های آن را فراهم کرد تا شرکت های بزرگ به این سمت حرکت کنند ، مطمئنا تحت این شرایط شرکت های صاحب تشکیلات و برند موجودیت می یابند و با وارد کردن تکنولوژهای جدید و به کارگیری طراحی های برتر به توسعه این صنعت کمک خواهند کرد.