menu
جستجو
ورود

ثبت آگهی رایگان

گزارش پیام ساختمان از گردهمایی یک گروه انتخاباتی نظام مهندسی

ارتباط دانشگاه و صنعت ناقص است

عکس شماره 3712 ارتباط-دانشگاه-و-صنعت-ناقص-است

قانون باید فراگیر و همه سویه باشد نظام مهندسی نمی تواند فقط خود را ببیند. ارتباط میان دانشگاه و صنعت بسیار ناقص است از دانشگاه فردی خارج می شود که در کارگاه انتظار دیگری از آن فرد وجود دارد، بنابراین مهندسان ضمن آموزش علمی، باید از طریق سازمان به صورت عملی نیز تربیت شوند تا بهره وری لازم را از خود نشان دهند.

به گزارش خبرنگار پیام ساختمان، تشکل تابش به مناسبت تشریح بیشتر اهداف کاندیداهای خود و انتخاب اصلح ترین و کارآمدترین افراد در انتخابات دوره هفتم نظام مهندسی گردهمایی برگزار کرد. در این مراسم کاندیداهای تشکل های مهندسی به معرفی برنامه های خود و بایدها و نبایدهای سازمان نظام مهندسی در دوره ششم و دوره هفتم نظام مهندسی پرداختند. این گردهمایی حول محورهای مهمی انجام گرفت که از جمله می توان به مسئله بازنگری در ساختار درونی سازمان های نظام مهندسی و ممانعت از تخلفات را نام برد. مهمترین محور های بحث در این رویداد به این شرح است : -هدف ایجاد اشتغال و کارآفرینی پایدار برای مهندسان است. صدور خدمات فنی و مهندسی از جمله ظرفیت های اشتغال زایی است که مورد غفلت قرار گرفته است. -اهداف و ساختار نظام مهندسی به شیوه بازنگری مجدد باید مهندسی مجدد شود. - تقویت و تشکیل کمیته های تخصصی باید در دستور کار سازمان نظام مهندسی قرار گیرد. - ظرفیت نظام مهندسی ساختمان، کوچک و با زاویه دید حداقلی بوده و افراد متخصصی که با اهداف عالی ورود می یابند، نمی توانند اهداف خود را به ثمر برسانند. - سازمان نظام مهندسی باید انضباط و تعامل میان دولت، شهرداری ها، مردم و مهندسان برقرار نماید و نباید خود طرف دعوا با این نهادها باشد، در غیر این صورت حتما ایراداتی در نحوه تعامل این سازمان وجود دارد. - بخش عمده ای از زمان هیئت مدیره سازمان به جای پرداختن به امور خرد باید صرف مسائل کلان شود، چنانکه این سازمان با وجود اعضای تحصیلکرده و فرهیخته، دارای ثروت است، بنابراین به جای دنبال کردن مسائلی همچون تاسیس بانک در سازمان، بانکی از ثروت نیروی انسانی تعریف کرد، همینطور کمیته های تخصصی و پژوهشی سازمان بیشتر از گذشته تقویت شود. - هم اکنون بسیاری از امور ساختمانی دولت و بانک ها توسط مهندسان مشاور با تجربه انجام می شود که هیچکدام عضو سازمان نظام مهندسی نیستند، چرا عملیات اجرایی این ساختمان ها به مهندسان سازمان واگذار نمی شود، آیا اجرای ساختمان های دولتی متفاوت از سایر ساختمان هاست. به نظر می رسد، نظام مهندسی به قدری درگیر جزئیات امور کوچک سازمان شده که دولت از واگذاری طرح های عمرانی بزرگ به مهندسان واهمه دارد. - اجرای 16 ماده قانونی سازمان که تاکنون مغفول مانده باید اجرا شود. در ماده یک قانون آمده است که تشکل ها و انجمن های صنفی جزئی از قانون هستند اما طی این سال ها بسیاری از انجمن صنفی ساختمانی هیچ گونه کمک یا حمایتی از این سازمان نشده اند، حال آنکه سازمان می تواند بخشی از اموری که برون سپاری می کند به اعضای انجمن های تخصصی واگذار کند. همانند تفاهم نامه انجمن بتن با سازمان که سه سال از عمر آن می گذرد، اما هنوز اقدام مشترکی عملیاتی و اجرایی نشده است. - تقسیم وظایف و نحوه ارتباط سازمان با نهادهایی همچون وزارت راه و شهرسازی، شورای شهر و شهرداری تهران و حتی سازمان مدیریت و برنامه ریزی، صحیح نبوده درنتیجه با سایر نهادها دچار مشکل می شود، سازمان نیز، نیازمند طرحی مدون و جامع نظیر برنامه توسعه چهارم و پنجم است تا با همفکری وزارت راه و شهرسازی مشکل اجرای قانون در سازمان حل شود. - سازمان نیازمند یکپارچه سازی و پالایش است. تعریف مسئولیت نظارتی میان چندین ارگان، منجر به این شده تا تکلیف هیچ یک از نهادها روشن نباشد، چنانکه در بحث نظارت بر کیفیت ساختمان ها، نهادهای متعددی مسئول هستند، بنابراین عملکرد برون سازمانی و درون سازمانی سروسامان یابد، ساختار نظام مهندسی دارای اشکالات عمده ای داست که نیاز به تحولات اساسی دارد. - آمارهای دقیقی از توانمندی های بالقوه نیروهای تخصصی سازمان نظام مهندسی وجود ندارد. - قانون باید فراگیر و همه سویه باشد نظام مهندسی نمی تواند فقط خود را ببیند. ارتباط میان دانشگاه و صنعت بسیار ناقص است از دانشگاه فردی خارج می شود که در کارگاه انتظار دیگری از آن فرد وجود دارد، بنابراین مهندسان ضمن آموزش علمی، باید از طریق سازمان به صورت عملی نیز تربیت شوند تا بهره وری لازم را از خود نشان دهند. -مهندسان مشکلات معیشتی دارند و شرایط بدی را سپری می کنند، در حالی که مهندسی محتاج مبلغ ناچیزی است، دوره های پیشین مهندسان نه تنها پول های زیادی کسب کردند بلکه با عملکردنامناسب خود اعتماد اعضا را هم گرفتند. شایسته سالاری به جای رابطه سالاری و تلاش در جهت ارتقا شان مهندسی و سازمان باید از رویکردهای دوره بعدی سازمانباشد. - بسیار از مسائل درونی ما خارج از صنف در حال شکل گیری است، زنجیره تامین صنعت ساخت و ساز از تولید کننده مصالح آغاز می شود تا افرادی که معاملات املاک و ... انجام می دهند حال چه اتفاقی افتاده است؟ به عنوان نمونه سال 91 ، 120 میلیون متر مربع پروانه ساختمانی صادر شده است، سهم مهندسان از 120 میلیون متر مربع، حدود یک هزار میلیارد تومان بوده است، حال آنکه مشاوران املاک 2 هزار و 400 میلیارد تومان از معاملات صورت گرفته در همان سال حق کمیسیون دریافت کردند. - 4 مبحث از قانون که کمتر توجه و اجرایی شده است: شناسنامه فنی، بیمه تضمین کیفیت، مجری ذیصلاح و نگهداری و تعمیرات که در قانون به صراحت وجود دارد اما مورد غفلت واقع شده باید در دستور کار هیئت مدیره هفتم سازمان قرار گیرد. - در همین شهر تهران عده ای با عنوان ساختمان هوشمند پول های هنگفتی به جیب زدند که مهندس هم نبوده اند. برای احداث ساختمان های سبز، اجرای برچسب انرژی و ... در نهادهای اجرا کننده مقررات ملی مشکلات عدیده ای وجود دارد. - هر چقدر خواسته ایم، قوانین ساختمانی را بومی تر کنیم میان مهندسان و ضوابط خارج از کشور فاصله افتاده است، به این ترتیب مانعی برای صدور خدمات فنی و مهندسی ایجاد کردیم. این گردهمایی با جمع بندی تحولات برگزاری هفتمین دوره از انتخابات نظام مهندسی ساختمان و پاسخ به سوالات خبرنگاران به کار خود پایان داد.

انتهای خبر/پیام ساختمان

این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :

دیدگاه خوانندگان :


دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید

صفحه اصلی خانه
×