مقبولیت صنف در جلب اعتماد عمومی

امروزه روابط اجتماعی نسبت به سنوات گذشته دستخوش تحولات شگرف و شایان توجهی شده است. گسترش روز افزون امکان مبادله فکری و ذهنی آحاد جامعه، با گسترش سخت افزاری و نرم افزاری تکنولوژی های نو، باعث شناخت بیشتر مردم از حقوق اجتماعی خود شده و بنیان های اجتماعی را دستخوش تحولات جدی نموده است. در جوامع در حال توسعه نقش دولت ها می­بایست، سیاست گذاری کلان و نظارت بر حسن انجام آنها بوده و اداره امور روزمره مردم به خود آن ها واگذار گردد . چنین برداشتی از تحولات اجتماعی و نحوه اداره جوامع در حال توسعه مستلزم فرهنگ سازی و آماده نمودن مردم برای قبول تصدیگری و مسئولیت های مرتبط با آن می باشد . از جمله تشکلات اجتماعی، می توان به تشکلات صنفی اشاره نمود که در ایران سابقه بیشتری نسبت به سایر تشکلات دارند. بدیهی است در چنین جوامعى تشکلات صنفی خود تیغ دولبه هستند ؛یک لبه آن سنجش عملکرد و مسئولیت پذیری اعضاء و ارائه خدمات مطلوب به مردم و حفاظت از حقوق عامه است و لبه دیگر آن حفظ منافع مادی و معنوی و حقوق اعضای صنف می باشد. ولى چیزى که کمتر به آن توجه مى شود این است که مقبولیت و موفقیت یک صنف در جلب اعتماد عمومی نهفته است، به تعبیر دیگر حفظ و صیانت از حقوق صنفی تنها با به رسمیت شناختن و اولویت دادن به حقوق عمومی حاصل می گردد. تشکلات صنفی در ایران تنها مأموریت خود را تأمین منافع صنف خود در مقابل مردم و حتی دولت ها می دانند و از وظایف اخلاقی و اجتماعی و فنی خود باز می مانند. بخش قابل توجهی از مهندسین با سابقه و اهل علم، خود را از اتفاقات جاری در نظام مهندسی کنار کشیده و حتی حاضر به تمدید عضویت و ارائه خدمات در چهارچوب نظام مهندسی نمی باشند و این یعنی سرخوردگی بخش بزرگی از اعضاء، از صنفی که می­بایست علاوه بر منافع مادی، حیثیت و شرافت مهندسی و جایگاه اجتماعی آنان را ارتقاء می داد که نداده و مهمترین کار جذب فرهیختگان و پیشکسوتان جامعه مهندسی به نظام می باشد. امروز نظام مهندسی بجای یک مرجع ذیصلاح فنی برای قضاوت و تاثیرگذاری در عملکرد اخلاقی و فنی مطلوب مهندسین، تبدیل به یک بنگاه اقتصادی شده است که سود و نفع آن برای دیگران و هتک حرمتش متوجه مهندسین است. ابوالفضل صومعلو،معاون سابق وزیر راه و شهرسازی