اصول تهویه در پارکینگ ها

اصول تهویه در پارکینگ ها پارکینگ ها بخشی از ساختمان ها هستند که مخصوصاً در شهرهای بزرگ و شلوغ از اهمیت ویژه ای برخوردارند. ﺑﺎ توجه به ﺗردد خودروها و اﻧﺗﺷﺎر گازهای آﻻﯾﻧده در آنها، نبود ﯾﮏ ﺳﯾﺳﺗم تهویه ﻣﻧﺎﺳب و ﮐﺎرآﻣد در پارکینگ ﺑرای اﻓراد در ﺣﺎل ﺗردد مخاطره آمیز خواهد ﺑود. اﺻول طراﺣﯽ اﺳﺎس محاسبه تهویه در پارکینگ تخلیه هوای آﻟوده و تأمین هوای ﺗﺎزه و قابل تنفس ﺑرای اﻓراد است، ازاین رو میزان انتشار آلاینده ها و ﻣﻘدار آن در هوا می باید محاسبه و موردتوجه ﻗرار گیرند. ﺑرای محاسبه ﻣﻘدار آلاینده ها به اطﻼﻋﺎت زیر نیاز است: تعداد خودروها، حداکثر خودروهایی که ممکن اﺳت در پارکینگ همزمان در ﺣﺎل ﮐﺎر باشند، مدت زمان ﺗردد خودروها ﺑﺎ ﻣوﺗور روﺷن در پارکینگ، ﻣﻘدار انتشار گازهای آلاینده از هر ﺧودرو. ﻣﻘدار مجاز آلاینده ها ﺗوﺳط جداولی که در اختیار طراﺣﺎن قرار داده می شود ( اﯾن ﻣﻘدار معمولاً ﺑﯾن 15 تا 35 PPM است). ﺑﺎ استفاده از اﯾن اطﻼﻋﺎت طراح می تواند ﻣﻘدار حجم هوای تخلیه شده توسط سیستم را محاسبه کند. اﻧواعسیستم برای تهویه پارکینگ ها سیستم های مختلفی مورداستفاده قرار می گیرند که در اینجا سه سیستم به طور مختصر موردبررسی قرار می گیرد: استفاده از اگزوزفن های اکسیال پنجره ای: این سیستم بسیار ساده و ارزان بوده و برای پارکینگ هایی که مساحت کمی دارند (معمولاً کمتر از 400 مترمربع) و با هوای تازه به طور مستقیم در ارتباط هستند بسیار کارآمد است. در این سیستم هوای آلوده توسط اگزوزفن به خارج هدایت شده و هوای تازه بر اثر فشار منفی ایجادشده به صورت طبیعی وارد فضا می شود. استفاده از اگزوزفن های خطی زیر سقفی: این سیستم برای پارکینگ های با مساحت زیاد (معمولاً بالاتر از 400 مترمربع) که به صورت مستقیم با هوای تازه در ارتباط هستند، مناسب است. در این سیستم پارکینگ به چند منطقه تقسیم شده و در هر منطقه یک دستگاه اگزوزفن زیر سقفی تعبیه می شود. هوای هر منطقه توسط اگزوزفن مربوطه تخلیه شده و به سمت منطقه نزدیک به هوای آزاد هدایت می شود. به این ترتیب هوای آلوده از دورترین منطقه به هوای آزاد هدایت می گردد و هوای تازه نیز توسط دمنده های موضعی به سیستم تزریق می شود. استفاده از اگزوزفن مرکزی و واحد هواساز: این سیستم تنها انتخاب برای پارکینگ های واقع در طبقات زیرین ساختمان است که با هوای تازه ارتباط ندارد. در این سیستم هوای آلوده توسط اگزوزفن از طریق کانال از فضا خارج شده و هوای تازه نیز توسط واحد هواساز از طریق کانال های مربوطه به سیستم تزریق می شود. به علت قرارگیری اگزوز اکثر خودروها در قسمت زیرین و نزدیک به زمین، توصیه می شود دریچه های اگزوز در نزدیکی سطح زمین قرار گیرد و کانال های هوای تازه در سقف تعبیه گردد تا از صعود هوای آلوده و تنفس آن توسط افراد جلوگیری شود. ارائه دهنده مقاله: شرکتکارنو