بیمارستانی که بیمار است

بیمارستان جرجانی واقع در خیابان دماوند که در سال 1342 تأسیس شده ، در دهه 50، ازجمله بیمارستان های فعال و معروف و مجهز تهران به شمار می رفت. قرار بود این بیمارستان، بار بزرگی از دوش بیمارستان های تهران بردارد، اما پس از جنگ به خرابه ای تبدیل شد و تا امروز بلاتکلیف و بدون استفاده رهاشده است.اسماعیل دوستی عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران در اول تیرماه سال 1394 گفته بود: «بیمارستان جرجانی در وضعیت اسفناکی به سر می برد. بر همین اساس وزارت بهداشت باید فکری به حال این ساختمان و فضای آن بکند زیرا بازدید میدانی نشان می دهد، هیچ گونه برنامه ریزی و تکلیفی برای این بیمارستان تعیین نشده است.»وی در ادامه گفته بود:«اگر فضای بیمارستان جرجانی ازنظر بهداشتی و درمانی غیرقابل استفاده است پیشنهاد می کنیم به فضای سبز تبدیل شود و با همکاری شهرداری ساختمان تخریب و برای استفاده عموم مردم، تبدیل به فضای عمومی شود.»دکتر سعید فلاح فر؛ معمار و پژوهشگر نیز دراین باره به خبرنگار پیام ساختمان گفت:گذشته از حسن توجه عضو محترم شورای شهر تهران، پیشنهاد ایشان حاوی نکته جالبی است:« با همکاری شهرداری؛ ساختمان تخریب و...» درحالی که این بنا حائز جذابیت های معمارانه و شهری در محوطه سازی و بنای آن است و قطعاً مرمت و احیای آن به عنوان مرکز محله با کاربری های مناسب ـ در صورت عزم جدی ـ چندان مشکل نیست. استفاده از واژه «تخریب» آن هم به این سادگی، هویت شهری تهران را به شدت تهدید کرده و می کند.وی ادامه داد:متروکه بودن این مجموعه شاید برای سوداگران ساختمانی تهران بسیار وسوسه کننده باشد.بنابراین اگر وزارت بهداشت و سازمان میراث فرهنگی به سرعت و با معیارهای فرهنگی شهری و البته غیر سودجویانه به موضوع ورود نکنند، چه بسا مغلوب سرعت عمل برج سازان شوند و به زودی شاهد بنایی زشت و زننده در این قسمت تهران باشیم.فلاح فر تأکید کرد: فراموش نکنیم تهران بیش از آنکه به مرکز خرید و برج های تجاری و اداری احتیاج داشته باشد به هویت ممتد و متصل تاریخی و فضای تنفسی و آفتاب احتیاج دارد نه سایه و سیاهی ساختمان های بلندمرتبه، ناهمگون و غیرفرهنگی.ضمن اینکه توجه به میراث فرهنگی کشور و شهر بسیار حیاتی و ضروری است که مسئولان و دست اندرکاران کشور باید به آن توجه داشته باشند.