عوامل فرهنگی در بلندمرتبه سازی لحاظ شود

محمدابراهیم محبی نماینده مردم سنقر و کلیایی(کرمانشاه) در کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی است. به مناسبت برگزاری دومین کنفرانس بلندمرتبه سازی با وی گفت وگوی کوتاهی درباره مقررات و ضوابط ساخت بناهای بلند انجام داده ایم که در ادامه می خوانید: پیام ساختمان: چه شیوه هایی در مورد جایابی برای ساخت بناهای بلند باید مدنظر سازندگان و برنامه ریزان قرار بگیرد؟ همانطور که در معماری اغلب شهرهای بزرگ و مشهور دنیا می بینیم، اصول و ضوابط ویژه ای در ساخت بناهای بلند وجود دارد. خوشبختانه در چند سال گذشته، شاهد تغییراتی در مدیریت شهری هستیم؛ اما باید برای هماهنگی با معماری ایرانی – اسلامی (خصوصاً در کلان شهرها) قوانین ویژه ای در نظر گرفته شود. طرح یک ساختمان بلندمرتبه، حاصل نهایی فرآیند پیچیده ای است که باید عوامل متعددی از جمله ویژگی های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در آن مورد توجه قرار بگیرد. از آنجایی که بحث بلندمرتبه سازی در تهران به علت موقعیت مکانی خاص آن، محدود به 5 طبقه است؛ بنابراین حفظ نمای فرهنگی و بافت معماری ایرانی- اسلامی، کاهش آسیب های زیست محیطی، درنظر گرفتن کیفیت زیبایی شناختی و منظره شهری بدون تحمیل فرم های خاص، پیش بینی فضای سبز در محوطه و نورگیری بناهای بلند، از جمله مهم ترین نکاتی است که باید پیش از ساخت بناهای بلند موردتوجه سازندگان قرار بگیرد. دسترسی به تجهیزات آتش نشانی در ساختمان های بلند هم از مهم ترین معیارهایی است که در حین ساخت بناهای بلند باید موردتوجه بگیرد. از آنجایی که در بحث بلندمرتبه سازی، تنها تعداد طبقات یا ارتفاع تعیین کننده نیست، لازم است تا در مقایسه با ساختمان های معمولی و در سیاست های کلان جامعه، ضوابط و مقررات ویژه ای در طراحی و ساخت آنها مدنظر قرار بگیرد. معتقد هستم، ضمن رعایت تمامی قوانین و مقررات شهرسازی باید محدودیت هایی برای ساخت وسازهای بدون ضوابط قائل شد. متأسفانه یکی از چالش هایی که وزارت راه وشهرسازی، مجلس و شهرداری با آن درگیر هستند، نبود تیم کارشناسی برای برنامه ریزی در زمینه ساخت وسازهای بلند است تا به جمع بندی کلی رسیده و برنامه ای بلندمدت تنظیم شود. پیام ساختمان: نظر شما در خصوص طرح تفصیلی که در زمینه ساخت بناهای بلند به تصویب رسیده است، چیست؟ هرچند این طرح به عنوان مطالعات پایه، به بررسی تجارب بلندمرتبه سازی در ایران و جهان و همچنین اثرات آن می پردازد، اما لازم است تا در بلندمدت به ارزیابی آن پرداخت. به منظور اجرای هر چه بهتر طرح مذکور سعی می شود از نظرات سازنده نمایندگان مجلس، کارشناسان و صاحب نظران در دولت و دانشگاه ها استفاده شود. همچنین همکاری دستگاه های مربوطه و عمل به وظایف محول شده می تواند منجر به اجرای هر چه بهتر این طرح شود.