وضعیت پروژه های عمرانی در سال 95

گروه ساخت و ساز: اوضاع پروژه های عمرانی به هیچ وجه عادی نیست؛ امروز به دلیل رکود اقتصادی طولانی مدت و کسری بودجه ناشی از تحریم ها و ارزان شدن نفت در بازار های جهانی شاهد مخروبه هایی در جای جای کشور هستیم که از آن ها به نام پروژه های نیمه تمام یاد می شود؛ پروژه هایی که میلیارد ها تومان هزینه را بر دولت و صد البته مردم تحمیل کرده و با گذشت ده ها سال هنوز هم به بهره برداری نرسیده اند. البته ذکر این نکته ضروری است که اگر در حال حاضر شرایط رکود هم بر کشور حکمفرما نباشد، نمی توان این همه پروژه را به سرانجام رسانید؛ چرا که دولت نهم و دهم بدون ارائه طرح های توجیهی آنقدر پروژه کلنگ زده که شاید تا 20 سال دیگر هم امکان اتمام آنها وجود نداشته باشد؛ در بهترین حالت هرساله بودجه 40 هزار میلیاردی برای بخش عمران پیشنهاد و به تصویب می رسد که البته حتی 50 درصد آن هم تحقق نمی یابد. بنابراین نه با این بودجه می توان پروژه های جدید تعریف کرد و نه پروژه های قدیمی را به اتمام رساند. حتی دولت در پرداخت مطالبات پیمانکاران طرح های عمرانی هم مستاصل مانده است. در چنین شرایطی است که کارشناسان، دولت ها را از تصدی گری تا حد امکان منع کرده و تاکید بر واگذاری کار ها به بخش خصوصی دارند. اما سوال این است که چقدر در سال آینده بخش خصوصی راغب به سرمایه گذاری در پروژه های عمرانی است؟ اصولا با توجه به وصول نشدن مطالبات پیمانکاران، آیا توانایی حضور در پروژه ها را دارند؟ دولت باید چه رویکردی را در این شرایط اتخاذ کند؟ برای یافتن پاسخ این سوالات سراغ سه نفر از جامعه پیمانکاری رفته ایم و نظرات آنها را جویا شده ایم بودجه عمرانی؛ حیاط خلوت دولت عضو هیئت مدیره انجمن پیمانکاران استان تهران با بیان اینکه هر جا منفعت باشد، پیمانکار حاضر به فعالیت است، به خبرنگار پیام ساختمان گفت: در دوران دولت نهم و دهم پروژه هایی به بخش خصوصی ارجاع شد که یا توجیه اقتصادی نداشت و یا اینکه مستهلک شده بود و هزینه های بسیار زیادی را روی دست بخش خصوصی می گذاشت. در نتیجۀ این مساله، اعتماد بخش خصوصی از دولت سلب شد. میرنیام با اشاره به اینکه باید قبل از انجام کار، طلب پیمانکار وصول شود، افزود: پیمانکاران بخش خصوصی توانایی انجام پروژه های بزرگ را ندارند و باید روی پروژه های متوسط کار کنند. ضمن اینکه پیمانکاران بهتر است در بخش گردشگری و هتل سازی فعالیت کنند چرا که پس از رفع تحریم ها و حضور خارجی ها این بخش رونق می گیرد. وی با بیان اینکه متاسفانه بانک ها فقط جیب خودشان را می بینند و ما سومین کشور در جهان از نظر میزان سود تسهیلات هستیم، ادامه داد: قطعا باید در سود بانکی تغییرات وسیعی صورت بگیرد و با توجه به شواهد موجود، بانک ها حاضر به این کار نیستند. میرنیام با بیان اینکه بودجه عمرانی تبدیل به حیاط خلوت دولت شده است، گفت: در تمام دولت ها هر زمانی که بودجه جاری با مشکل مواجه شده، بخشی از بودجه عمرانی را مصرف کرده اند؛ در حالی که بودجه عمرانی باید حداقل بین 80 تا 100 هزار میلیارد تومان باشد. به هر حال 40 هزار میلیارد کنونی به اندازه 10 هزار میلیارد 5 سال پیش نیست چرا که هزینه های ساخت و ساز به شدت افزایش یافته است. متن کامل این گزرش در نشریه شماره 237 پیام ساختمان به چاپ می رسد.