جای بانوان مهندس کجاست؟

از آنجا که با گذشت حدود 40 روز از انتخابات سازمان نظام مهندسی ساختمان در جزیره کیش، همچنان افراد انتخاب شده برای عضویت در شورای مرکزی این سازمان مشخص نشده اند، به شکل افواهی مطلع شدیم که در بین 32 نفر انتخاب شده توسط مهندس علی نیکزاد، وزیر سابق راه و شهرسازی هیچ خانم مهندسی حضور ندارد! این در حالی است که در نتایج اعلام شده چند نفر از بانوان مهندس حائز آرای بالایی شده و جزو 64 نفر اصلی بودند. به منظور کسب اطلاعات بیشتر، موضوع را از خانم مهندس شراره معدنیان، مشاور امور بانوان ریاست سازمان نظام مهندسی ساختمان در دوره پنجم پرسیدیم. پیام ساختمان: از لیست 32 نفره منتخب برای عضویت در دوره ششم شورای مرکزی سازمان خبری دارید؟ مطلع هستید که در بین 64 نفری که در انتخابات جزیره کیش منتخب شدند، برای اولین بار در دوره های مجمع عمومی شورای مرکزی، سه نفر از بانوان مهندس برای معرفی به وزیر راه و شهرسازی رأی آوردند. این سه نفر خانم ها سودابه مهری تالارپشتی، مهروش کاظمی و الهه رادمهر هستند که رأی خوبی هم آورده اند. در صورتی که در طی پنج دوره قبل شورای مرکزی، فقط در یک دوره یک خانم رأی آورد و به شورای مرکزی وارد شد و در هیچ دوره دیگری خانم های مهندس رأی نیاوردند و در شورای مرکزی سازمان حضور نداشتند. اینکه در این دوره سه خانم مهندس رأی بالایی آوردند برای بانوان مهندس کشور خبر خیلی خوبی است. از بین این 64 نفر آقای وزیر باید 32 نفر را انتخاب کنند که متأسفانه مطلع شده ایم با اینکه هر سه این خانم ها رأی خوبی داشتند و جزو آرای بالا بودند ولی آقای وزیر سابق راه و شهرسازی هیچ کدامشان را انتخاب نکرده اند. پیام ساختمان: فکر می کنید علت چه بوده؟ علت را باید از آقای وزیر سابق جویا بشوید چون این طوری که من از پیشینه این سه خانم مهندس اطلاع دارم سوابق کاری مناسب شان، در رقابت با آقایان چیزی کم ندارد. مقایسه کاملاً تخصصی و تجربی بین افرادی که رأی آورده اند نشان دهنده این است که اینها جایگاه خوبی بین سایرین دارند ولی شنیده ایم که انتخاب نشده اند. امیدواریم این شنیده ها صحت نداشته باشد. پیام ساختمان: حضور بانوان در جامعه و به ویژه در سمت های فنی و مهندس را چگونه ارزیابی می کنید؟ خوشبختانه همه مدیران و مسئولان و مردم ما بر این عقیده هستند که خانم ها نباید به شکل ابزاری به امور وارد شوند و پست ها را اشغال کنند ولی بر عکس هم نباید باشد که به آنها بی توجهی بشود و صرف خانم بودن از گردونه حضور در جایگاه های مسئولیتی کنار گذاشته شوند. به نظرم در این مورد اخیر هم اگر صحت داشته باشد تدبیر مناسبی در انتخاب اعضا صورت نگرفته است. تصور بانوان این است که چون به صورت تاریخی در خصوص حضورشان در جامعه تبعیض بوده و در جایگاه مناسب خودشان قرار نگرفته اند، برای رفع این تبعیض، اینکه بانوان مهندس متوقع باشند مورد توجه بیشتری قرار بگیرند خیلی خارج از عرف و عقل نیست، ولی اصلاً توقع نداریم که بر عکس، اصلاً توجهی به خانم ها نشود. پیام ساختمان: توقع شما به طور دقیق چیست؟ در این موضوع توقع ما این است که آقای وزیر حداقل یک نفر از این خانم ها را در فهرست شورای مرکزی نگه می داشتند و زمینه حضورش را در آن شورا فراهم می کردند. این کار معنی خوبی ندارد و به نظر می رسد که ما در جهت رشد نیروهای موجود جامعه برنامه ریزی هدفمند و منطقی نداریم. به هر حال بانوان قسمتی از نیروهای این جامعه هستند و ما اگر نیاز به نیروهای فنی خانم نداریم چرا آب را از سرچشمه نمی بندیم؟ چرا حضورشان در دانشگاه ها را کاهش نمی دهیم؟ این طوری غلط است که از آن طرف برنامه ریزی نکرده ایم و دخترهای فارغ التحصیل به بازار کار می آیند و از این طرف هیچ برنامه ریزی برای رشد آنها و امیدآفرینی برای آنها نداشته باشیم. این موضوع نشان از اشکال در کار برنامه ریزان ماست. پیام ساختمان: این تفکر ظاهراً در بدنه خود وزارت راه و شهرسازی هم وجود دارد که مردانه تلقی می شود و حتی هیچ کدام از معاونت های آن هم به بانوان اختصاص پیدا نکرده است! همین طور است. متأسفانه وزارت راه و شهرسازی وزارتخانه ای مردانه است، در صورتی که نگاه خانم ها در مسائل شهرسازی و فنی نگاهی متفاوت است که جامعه ما به این نگاه نیاز دارد. قسمتی از این بحث به این موضوع بر می گردد که ما تعداد زیادی نیروی متخصص داریم که باید از این نیروها استفاده کرد و نمی توان آنها را نادیده گرفت و حذف کرد چون حذف نیروها به معنای کاهش دادن توان فنی جامعه است. از طرف دیگر اصلاً نگاه و طرز فکر متفاوت بانوان به موضوعات و مسائل مختلف مورد نیاز جامعه ماست. حضور بانوان در جامعه و کسب سمت های مدیریتی باید با نگاه به هر دوی این جنبه ها باشد. به نظرم ما باید به دختران جامعه مان پیام های مناسبی بفرستیم تا بدانند در چه مسیری صرف انرژی و برای چه اهدافی کسب علم و تجربه کنند و هزینه بپردازند. بنده اعتقاددارم حضور خانم ها در پست های فنی و مهندسی کشور لازم و موثر است ولی اگر مدیران محترم و دوستان عزیز ما به این نتیجه رسیده اند که این کار ضرورتی ندارد، باید این موضوع را در برنامه ریزی های کلان ببینند و مشخصاً منابع انسانی را به آن سمت هدایت کنند. اگر الآن ما نمی خواهیم که خانم ها در چنین قسمت هایی ورود پیدا کنند ، خیلی واضح به جامعه بانوان کشور پیام بدهند که شما در این قسمت ها جایگاهی ندارید، بنابراین به این سمت نیایید و در این رشته ها تحصیل نکنید. پیام ساختمان: یعنی در دانشگاه ها سهمیه بندی جنسیتی کنند؟ بله، اگر بر این باور هستند می توانند به رشته های فنی در دانشگاه سهمیه بر اساس جنسیت داده شود تا خانم ها تکلیف خودشان را بدانند. البته من کاملاً با این موضوع مخالفم ولی می خواهم بگویم برنامه ریزی ها متناقض است. در خصوص حضور بانوان حتی برنامه ریزی ها با یک تفکر واضح و مشخص صورت نگرفته و تصمیم گیری ها دوگانه و بعضاً نامشخص است که کشور و توان مردمی ما را به سمت هدف خاصی سوق نمی دهد.