کاشف رازهای آسمان

محمد بن حسن جهرودی توسی مشهور به خواجه نصیرالدین توسی روز 15 جمادی الاول (مطابق با 5 اسفند) سال 598 هجری قمری در توس متولد شد. گفته می شود پدرش با تفأل به قرآن کریم او را «محمد» نامید.او به فراگیری علم و دانش علاقه زیادی داشت و از دوران جوانی در علوم ریاضی، نجوم و حکمت شهرت یافت و از دانشمندان بنام زمان خود شد. او علوم دینی و عقلی را زیر نظر پدرش و منطق و حکمت طبیعی را نزد دایی اش آموخت. توسی تحصیلات خود را در نیشابور به اتمام رساند.به گفته محققان و مورخان، زندگی او بر پایه دو هدف اخلاقی و علمی بنا نهاده شده بود. او در بیشتر زمینه های دانش و فلسفه، تألیفات و رسالاتی از خود به یادگار گذاشته که بیشتر عربی هستند. از معروف ترین آثار وی به زبان فارسی، «اساس الاقتباس» و «اخلاق ناصری» را می توان نام برد. وی در اخلاق ناصری رستگاری راستین انسان ها را در «سعادت نفسانی»، «سعادت بدنی» و «سعادت مدنی» می داند.خواجه نصیر به عنوان کسی که به تمام علوم روزگار خویش اشراف داشت، در شاخه های مختلف دانش، میراث هایی ارزنده از خود به یادگار گذاشت. او کسی بود که با ساختن رصدخانه مراغهدر جهت کشف رازهای آسمانپایه های ترویج، گسترش و رشد نجوم را در زمان مغول بنیان نهاد. بزرگ ترین دانشمندی که توانست همپای بوعلی سینا، زکریای رازی، ابوریحان بیرونی، عمر خیام، خوارزمی و ... نام خویش را در تاریخ علم جاودانه سازد.ادامه این مطلب را در شماره 244 نشریه پیام ساختمان بخوانید.