هدف از انتقال پایتخت چیست؟

رحمت الله حافظی درباره طرح انتقال پایتخت که در سال های اخیر توسط برخی مسئولان مطرح شده است گفت: در انتقال پایتخت باید تعریف کنیم که هدف از انتقال چیست؟ آیا هدف از انتقال پایتخت کاهش آلودگی هواست؟ که در اینصورت با توجه به اینکه در کلانشهرها و حتی شهرهای میانی نیز با آلودگی هوا مواجهیم این هدف تامین نخواهد شد زیرا مثلا ما در شهرهایی همچون سنندج و کاشان نیز آلودگی هوا را داریم. رئیس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران افزود: اگر هدف از انتقال پایتخت، کاهش ترافیک است یا هر هدف دیگری، باید کاملا مشخص شود تا بررسی های لازم در مورد آنها صورت گیرد. اما اگر هدف از انتقال پایتخت، جداسازی پایتخت اقتصادی و سیاسی است باید، هزینه های ناشی از این جابه جایی نیز برآورد و در عین حال، تامین منابع مالی لازم برای جابه جایی چاره اندیشی شود. این عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: اگر هدف دوم یعنی جداسازی پایتخت سیاسی و اقتصادی مدنظر است باید ببینیم این منابع از کجا قرار است تامین شود. به نظر می رسد اگر این موضوع مدنظر باشد از روش های کم هزینه تری قابل وصول است و آن، توسعه دولت الکترونیک است. بدین معنا که هر شهروند بتواند در دورافتاده ترین نقاط کشور خدماتی را دریافت کند که در شهر تهران می تواند به آن دست یابد. حافظی تاکید کرد: اگر توسعه دولت الکترونیک را در دستور کار قرار دهیم دیگر ضرورت ندارد تا جداسازی پایتخت سیاسی و اقتصادی را نیز جزو گزینه های خود برای انتقال پایتخت داشته باشیم. این عضو شورای اسلامی شهر تهران در مورد ساخت و ساز بناهای بلند و بلندمرتبه سازی در کلانشهرهای کشور از جمله تهران با اشاره به اینکه در این مورد تناقض آرا وجود دارد گفت: عده ای می گویند کشورهای موفقی هستند که در آنها بلندمرتبه سازی های موفق وجود دارد در حالیکه در شهر تهران هنوز بلندمرتبه سازی نداریم، زیرا، ساختمان هایی که در تهران داریم بلندمرتبه محسوب نمی شوند. همچنین اگر در شهرهای دیگر، مطالعات تطبیقی انجام دهیم می بینیم که بلندمرتبه سازی وجود دارد و زندگی مردم هم به راحتی تامین شده و لذا عده ای موافق این بلندمرتبه سازی ها هستند. رئیس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: عده ای نیز معتقدند شهر تهران، ظرفیت و گنجایش جمعیت بیشتر را ندارد. لزوم تامین زیرساخت ها و پیش شرط ها برای اجرای بلندمرتبه سازی حافظی تاکید کرد: معتقدم هر دو گروه صحبت های درستی دارند. می شود بلندمرتبه سازی داشت اما پیش طرح هایی را نیز رعایت کرد که متاسفانه در حال حاضر در برج های موجود که بلندمرتبه نیز تلقی نمی شوند آن پیش فرض ها را رعایت نکرده ایم. لذا می بینیم که فضاهای فعلی ما نیز به شدت زندگی مردم را دچار اختلال و آسیب کرده اند و قوانین موردنیاز برای تردد مردم را شاهد نیستیم. علت این بوده که به برج هایی اجازه ساخت داده شده که عرصه موردنیاز برای آنها تامین نشده اند. حافظی مجموعه آتی ساز در شمال شهر تهران را به عنوان نمونه یک ساخت و ساز قابل توجه عنوان کرد و گفت: آتی ساز، مجموعه ای است که در زمان خود، مجموعه قابل قبولی بوده که قوانین لازم برای ارائه خدمت به ساکنان خود را در داخل مجموعه خود تعریف کرده و فضاهای لازم و فروشگاه هایی که بتواند مایحتاج ساکنان را تهیه کند نیز در این مجموعه پیش بینی شده است لذا ساکنان آن مجموعه به جز سفرهای کاری از مجموعه خارج نمی شوند. وی با انتقاد از مجوزهایی که طی دو دهه صادر شد و بر اساس آن نیز ساخت و سازهایی بدون در نظر گرفتن زیرساخت ها در کشور ایجاد شد افزود: آمدیم در کوچه های 8 و 10 متری برای ساخت برج های 15 و 18 طبقه مجوز دادیم بدون آنکه عرصه لازم برای تامین نیازمندی های ساکنان را در نظر داشته باشیم و به صورت وسیع هم در سطح شهر تهران این کار انجام شده است. اخلال در زندگی مردم با صدور مجوزهای خلاف ضوابط این عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: وقتی در یک کوچه 8 متری، 10 مجموعه 15 طبقه ای داشته باشیم با اختلال وسیعی در همان کوچه و به تناسب در شهر مواجه هستیم که این مجوزهای خلاف ضوابط، به جز اختلال در زندگی مردم حاصلی نداشته است. حافظی خاطرنشان کرد: بلندمرتبه سازی خوب و مناسب است به شرط آنکه پیش شرط ها و زمینه های لازم برای آن در نظر گرفته شود. ما متاسفانه طی دو دهه گذشته غفلت کردیم و وضع موجود صرفا حاصل بی درایتی، بی تدبیری و سوء مدیریت کسانی است که مدیریت شهری را به عهده داشتند و متاسفانه اختلال جدی در زندگی مردم ایجاد شد. وی در پایان گفت: برای رسیدن به نقطه مطلوب باید رویه اشتباه پیشین را اصلاح و بتدریج نیز در نوسازی ها و بازسازی ها، قوانین و ضوابط بالادست را اعمال کنیم و بتوانیم آزادسازی فضاهای داخل نواحی را داشته باشیم تا آرامشی در زندگی مردم حاکم شود.