حذف سه گام اصلی، بهینه سازی در تولید، اصلاح قوانین و بازاریابی

به گزارش پیام ساختمان به نقل از اتاق تهران، از محمد فاطمیان مدیرکل دفتر صنایع معدنی، درباره موضوعصنعت سیمان و چالش هایی که با آن ها دست به گریبان است گفت و گو شه که می خوانید:نظر شما در مورد جلسه ای که هفته گذشته بهمیزبانی گروهی از کارشناسان، فعالان حوزه سیمان، روسای تشکل های این حوزه و البته مسئولان و مقامات عالی وزارت صنعت، معدن و تجارت برگزار شد، چیست؟جلسه کمیسیون صنعت و جلساتی که به این شکل در کمیسیون های تخصصی صنعت و معدن تشکیل می شود مثلا در اتاق بازرگانی می تواند نقش خوب و تعیین کننده ای در پیشبرد حل مسائل و مشکلات بخش های مختلف داشته باشد، حالا امروز بحث سیمان بود. در بحث سیمان به نظر می رسد که ما با سه محدوده و بحث اساسی رو به رو هستیم. اولین موضوع روش های تولید و بهینه سازی یا کمک به ارتقای تولید بهینه هست که این ها یک بخش قضیه است. طرف دیگر موانع قانونی و کاستی هایی هست که حالا یا در اجرای بسیار تند قانون یا در کمبود و نبود قانون وجود دارد و اتاق و تشکل ها و در واقع کمیسیون هایی تخصصی مانند کمیسیون صنعت اتاق می توانند به عنوان پیشنهاد دهنده این موضوعات را مطرح و بررسی کنند، البته نه در قالب جلساتی که صرفا جنبه صرفا تشریفاتی داشته باشند؛ رویکرد این جلسات باید کارشناسی تر با وقت مناسب باشد و اگر افراد تنها بخواهند اظهار نظرات شبه سخنرانی کنند خیلی ایده های نوآورانه خلق نمی شود. بخش سوم قضیه هم در کنار اصلاح قوانین و تولید بهینه موضوع مارکتینگ و بازار یابی است. به نظرم در این بخش هم اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی تهران می تواند همان طور که در اسمش هم هست و اتاق بازرگانی است، پیش رو باشد و اتاق فکری برای بحث بازرگانی باشد البته این به معنی این نیست که جاهای دیگر نباید فکر کنند.یعنی می گویید بخش خصوصی باید نقش پررنگ تری بازی کند؟بله. اتاق به عنوان پارلمان بخش خصوصی و به عنوان head ( رهبری ) بخش خصوصی و به عنوان بالاترین هرم تصمیم گیری در بخش خصوصی تاثیرگذار و دارای روابط مستقیم با دولت هاست و همواره می تواند نقش آفرینی خوبی داشته باشد. من شخصا انتظار دارم الان که بسیاری از تولیدات ما در کشور دچار چالش فروش هستند؛ یعنی مقوله تجارتشان به مشکل خورده چه در حوزه داخلی و چه خارجی و جهانی اتاق نقش بیشتری بپذیرد و قوتر تر ورود و کمک کند.آیا وزارت خانه به اتاق و تشکل هایی صنفی مثل تولیدکنندگان سیمان این فضا را می دهد؟بله در جلسه کمیسیون هم بحث اختیارات مطرح شد؛ به هر حال اختیارات ورود تشکل هایی مثل انجمن کارفرمایان سیمان به بحث های رقابتی و کنترل باز البته با شرط رقابتی عمل کردن در فضای کسب و کار مورد توجه است و جرقه آن هم در کمیسیون صنعت اتاق تهران زده شد و حالا باید روی این مقوله کارهای تکمیلی صورت گیرد.باتوجه به چالش های حوزه سیمان در کشور و نگرانی هایی که تشکل صنفی این بخش اعلام کرده اند نسبت به تعطیلی واحدها و ورشکستگی، الان وزارتخانه چه کمکی می تواند انجام دهد و برنامه ای دارد؟وزارتخانه صنعت معدن و تجارت حاضر به همکاری برای برطرف کردن چالش هاست و در صحبت های قائم مقام وزیر آقای خسروتاج در جلسه کمیسیون هم این موضوع مطرح شد، به نظر می آید چنانچه آن انجمن و تشکل از محدوده های قانونی ای که در قوانین کلان کشور از بعد اقتصادی وجوددارد عدول نکند، مجاز است اقداماتی را انجام دهد و اختیاراتی داشته باشد.این اختیارات روی چه موضوعاتی است؟روی شکل دهی نحوه ورود به بازار، در واقع ساختار سازی بازار و مدلینگ کردن که نقش بسیار مهمی دارد می تواند، ورود کند.یعنی وازت صنعت، معدن و تجارت ساختار سازی در صنعتی همچون سیمان را حاضراست به بخش خصوصی واگذار کند؟بله و اصلا این موضوع در اختیار بخش خصوصی هست، چه کسی فروش را انجام می دهد؟! خب خود بخش خصوصی. ذی نفعشان چه کسانی هستند؟ خود بخش خصوصی، گزارشات سود و زیان، فعالیت در بورس، هیات مدیره، بودجه و مجمع و.. را چه کسانی می دهد، بخش خصوصی و در واقع ذی نفعان اصلی هم بخش خصوصی هستند. مثلا در زنجیره ی ارزش و در محیط کسب و کار سیمان بازیگران اصلی خود بخش خصوصی است که در این جلسه هم به آن اشاره شد و تعداد زیادی از این ها و بخش مهمی خود هلدینگ ها هستند. یعنی خوشبختانه اینها هلدینگ دارند.مثل فارس خوزستان.بله. مثلا ده تا واحد سیمانی از هفتادتایی که در کشور وجود دارد با یک هلدینگ است. دوازده تا با یک هلدینگ دیگر و.. که اینها خیلی ظرفیت های خوبی است و معنی اش این است که آن ها در تصمیم گیری ها و در اجرا می توانند نقش داشته و سرعت عمل داشته باشند. ببینید آن مقاومت هایی که در طراحی ساختارهای جدید اصولا ما از نظر فرهنگ پذیرش یا عدم پذیرش ممکن است با آن مواجه شویم در ساختارهای هلدینگی با آن خیلی کم مواجه می شویم. بهتر از آن ساختار کنسرسیومی است که باید به آن سمت هم حرکت کنیم. در هلدینگ ها بیشترین سهام می تواند حرف بیشتر را بزند ولی در ساختارهای کنسرسیومی منافع مشترک برای زمان های مشخص در مکان های مختلف در قالب پروژه محور تعریف می شود و چند شرکت و چند تشکل یا هلدینگ می آیند مشترکا با حفظ منافع کاری را پیش می برند؛ به نظرم باتوجه به شرایط حوزه سیمان این کنسرسیوم در اینجا می تواند ساختار صادرات محور بودن را پایه گذاری کند. به اعتقاد من هم اکنون ظرفیت های بسیار مناسبی برای حل مشکلات از جمله در حوزه سیمان وجود دارد باید تشکل ها محدودیت ها و مشکلات خود را در کمیسیون های تخصصی همچون صنعت اتاق مطرح کنند و بعد اتاق وارد عمل شود و با کمک نمایندگان دولت که در اتاق هستند موضوع به استحضار مسئولان و مقامات وزارتخانه ها و عالی دولت برسد تا برای حل آن ها تصمیم گیری صورت گیرد و در نهایت برطرف شود. البته به اعتقاد من یکی از چالش های کنونی ما این است که در اجرا دچار مساله ضعف اجرای فرآیندی هستیم.