هزینه مسکن در سبد خانوارها به 80درصد رسیده است

  به گزارش پیام ساختمان، بیت الله ستاریان اظهار کرد: با توجه به نقدینگی که دولت بعد از برجام کسب کرده بود فکر می کردیم سال 1395 مسکن رونق بگیرد ولی برجام به کندی پیش رفت، بنابراین کارشناسان احتمال دادند نیمه دوم سال 1396 شروع حرکت هایی جزئی را در بخش مسکن شاهد باشیم که تقریبا با توجه به نشانه هایی که می بینیم درست از آب درآمده است.
وی افزود: بخش مسکن در زمانی که به پایان دوره رکود خود نزدیک می شود، چهار پارامتر افزایشی را همیشه با هم دارد که عبارتند از افزایش قیمت، معاملات، سرمایه گذاری و افزایش تولید. این چهار شاخص همواره با توجه به شرایطی که در بازار مسکن ایران حاکم بوده حتما وجود خواهد داشت.
این کارشناس اقتصاد مسکن با بیان اینکه هم اکنون تحرک نسبی در هر چهار عامل فوق دیده می شود گفت: شرایط کنونی نشان می دهد احتمالا تا انتهای سال جاری تحرکات بازار مسکن بیشتر شده و اوایل سال آینده به اوج خود می رسد. پیش بینی من تورم بیش از 20 درصد برای بخش مسکن است.
ستاریان تاکید کرد: بارها به دولت هشدار دادیم رکود در موضوع مسکن نباید فریبتان دهد. مسکن یک کالای زیستی و حیات است و جزو اولین کالاهایی است که تقاضای مطلق آن سعی می کند به تقاضای موثر تبدیل شود. تقاضای موثر در دوره رکود کاهش می یابد ولی تقاضای مطلق قابل کنترل نیست و خود به خود افزایش پیدا می کند؛ چرا که خانواده ها تشکیل می شود، ساختمانها استهلاک پیدا می کند و اینها به نیاز کشور اضافه می شود، لذا تقاضای مطلق در بطن خود افزایش قیمت را خواهد داشت.
وی درخصوص رشد اجاره بها در تابستان سال جاری که تا 30 درصد افزایش در برخی نقاط رسیده است اظهار کرد: همیشه قبل از التهاب مسکن، بخش اجاره ملتهب می شود و زمینه ای برای التهاب مسکن است. بر همین اساس افزایش قیمت مسکن را در سال آینده خواهیم داشت. کسانی که می خواهند وارد مسکن شوند چون نقدینگی کافی ندارند ابتدا به بازار اجاره ورود می کنند و سپس مجموعه بعدی وارد خرید و فروش می شود.
 این کارشناس اقتصاد مسکن آمار ارایه شده از مازاد واحدهای مسکونی را غیرواقعی عنوان و تاکید کرد: آمارهای ارایه شده از تعداد مسکن خالی در کشور دقیق نیست؛ زیرا ما بیش از یک میلیون کسری داریم. وقتی کالایی در سبد خانوار چند برابر ضریب واقعی خود را در بر می گیرد، نشان دهنده کمبود آن کالا در بازار است.
ستاریان ادامه داد: هم اکنون طبق آمار، سهم مسکن در سبد خانوار 37 درصد است، در حالی که در شهرها این عدد به 70 تا 80 درصد هم رسیده است. بنابراین چطور ممکن است که بگوییم تعداد واحدهای مسکونی یک میلیون بیش از تعداد خانوار است؟ اگر 25 میلیون مسکن در برابر 24 میلیون خانوار داشته باشیم یعنی با کشورهای توسعه یافته آلمان و فرانسه برابری می کنیم؛ حال آنکه در آن کشورها مسکن 7 تا 15 درصد از سبد خانوار را تشکیل می دهد و هیچ مشکلی درخصوص حاشیه نشینی ندارند ولی ما 11 میلیون حاشیه نشین داریم و حتی دهکهای میانی با مشکل مسکن مواجه هستند.