وزارت صنعت به بازار مسکن ورود کند

از شروع دوره فعالیت دولت یازدهم بازار مسکن راکد شد، حتی راهکارهای ارائه شده از سوی دولت نیز برای رونق دادن به این بازار کارساز نبود. البته دولت سابق با افزایش سقف تسهیلات مسکن تلاش کرد تا به بازار خرید و فروش مسکن رونق دهد اما این شیوه هم باعث افزایش قدرت خرید مسکن مردم نشد، زیرا که با وجود تورم و افزایش هزینه های کالاهای ضروری، اقشار متوسط و ضعیف جامعه توانایی پرداخت اقساط سنگین وام مسکن را نداشته و در نتیجه به ناچار به دوره اجاره نشینی خود ادامه می دهند.
برای بررسی وضعیت بازار مسکن و یافتن راه حلی برای خانه دار شدن اجاره نشین ها، مجید کیان پور، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی و نماینده نماینده مردم دورود و ازنا پیشنهادهایی ارائه اده است:

بازار مسکن در حال حاضر در چه وضعیتی قرار دارد؟ تعادل در بازار مسکن وقتی اتفاق می افتد که قیمت مصالح متناسب با نرخ تورم رشد کند. زیرا که اگر مصالح بیشتر از نرخ تورم گران شود تبعات زیادی به دنبال دارد؛ بنابراین باید وزارت صنعت وارد میدان شود و از گرانی بیش از اندازه مصالح جلوگیری کند.

برای مثال فولاد گران شده است. اما هیچ دلیل منطقی ای وجود ندارد که این فلز در مدت یک ماه رشد بیش از 50 درصدی داشته باشد. این در حالی است که دیگر مصالح ساختمانی نیز به این تناسب رشد داشته اند و نتیجه آن افزایش قیمت تمام شده مسکن می شود. همانطور که می دانید مسکن با 300 شغل مستقیم در ارتباط است و بیش از 1000 شغل غیر مستقیم را تحت پوشش خود دارد؛ بنابراین اگر چرخ مسکن در کشور راه بیافتد مطمئنا کمک می کند که 30 درصد اقتصاد صنعت کشور به جلو حرکت کند.
از طرفی دو سه میلیون خانه مازاد و خالی در کشور وجود دارد. اما با این وجود در سال به یک میلیون مسکن جدید احتیاج داریم. بخش خصوصی هم برای 500 تا 600 هزار مسکن، برنامه ریزی می کند؛ بنابراین تعداد 300 تا 400 هزارتا خانه در این بین خالی می ماند؛ بنابراین ضرورت است که دولت برنامه ریزی جامع و کاملی داشته باشد تا با یک بسته حمایتی از طریق فعال کردن سرمایه های بخش خصوصی به تعادل بازار مسکن کمک کند.
همچنین باید گفت که قشر جوان و تازه ازدواج کرده در جامعه که می خواهند خانه دار شوند از طریق خانه های اجاره داری کنترل می کند. این در حالی است که مصوبه سال 87 قانون حمایت ازعرضه و تولید مسکن قانون کاملی است و حدود 42 ماده دارد؛ و به آن بی توجهی می شود. در صورتی که بسیار ضروری است تا از این مصوبه در جهت خانه دار شدن و کنترل بازار مسکن استفاده شود. نظرتان راجع به طرح وام مسکن که برای خانه اولی ها در نظر گرفته شده است چیست؟

حتی دیگر وام های مسکن که برای عام مردم قابل استفاده است.

آیا با این شرایط و نحوه بازپرداخت تسهیلات مسکن مشکلات، مردم می توانند صاحب خانه شوند؟

به نظر من طرح وام مسکن چه برای خانه اولی ها و چه برای عموم مردم در تهران خیلی کارساز نیست. آنطور که اعلام شده سقف تسهیلات مسکن در تهران 80 میلیون تومان، مرکز استان ها 60 میلیون تومان و سایر شهرستان ها 40 میلیون تومان درنظر گرفته شده است. بازپرداخت این وام مناسب نیست و به نظر می رسد که باید در نرخ بازپرداخت آن تجدید نظر صورت بگیرد. یعنی با بررسی های دقیق، متناست با درآمد خانوار تنظیم شود. یا اینکه پلکانی باشد و در سال اول نرخ کمتر و در سال های بعد مبلغ را بیشتر کنند. تا به زوج های جوان و اقشار مدنظر کمک شود و بتوانند خانه دار شوند.

 نرخ اجاره بها به خصوص در کلان شهر ها افزایش بسیاری داشته است؛

چگونه نرخ اجاره بها در بازار مسکن قابل کنترل است؟ در مورد خانه های اجاره ای که مدتی است اجاره بها سرسام آور شده است باید بگویم که بهترین کار این است تا سرمایه بخش خصوصی را به کار بگیریم و در راستای قانون حمایت از عرضه و تولید مسکن پیش برویم. به این ترتیب که خانه ها را به صورت اجاره و 5 ساله در اختیار قشر هدف قرار دهیم تا مسکن را تولید کند و حتی بابت دوران مشارکت، یارانه ویژه ای هم بدهیم تا مسکن را بسازد. اگر سیاست های دولت در این جهت حرکت کند آن وقت با نرخ معقولی مسکن اجاره داده خواهد شد.
از سوی دیگر، اما باید تلاش شود تا مشوق های دیگری هم در نظر گرفته شود تا برای سازندگان مسکن صرف داشته باشد تا وارد بازار مسکن شوند و ساختمان سازی کند و در بحث اجاره داری مشارکت داشته باشد. متاسفانه باید گفت که در کشور ما خیلی به بازار اجاره مسکن توجه نشده است؛ مثلا کسی که خانه اضافی دارد، مازاد آن را اجاره می دهد. به این ترتیب آن هایی که صاحب خانه هستند ثروتمندتر می شوند و آن هایی که نتوانسته اند خانه بخرند با اجاره بهای سنگین توان خرید مسکن را نخواهند داشت. اگر ما به صورت سازماندهی شده زمین در اختیار سازندگان ذیصلاح انبوه سازان و شرکت های علاقمند قرار دهیم قطع به یقین می توانیم تولید مسکن بیشتر و هدفمندتری داشته باشیم. دولت یازدهم از همان شروع کار با مسکن مهر مخالف بود.

وزیر راه و شهرسازی با مزخرف خواندن طرح مسکن مهر ایده مسکن اجتماعی را مطرح کرد.

اینکه چرا این طرح اجرا نشده است را از آقای آخوندی و دولت یازدهم مطالبه نکرده اید؟
درست است. مسکن اجتماعی مطرح شده بود، اما با توجه به اولویتی که مسکن مهر داشت و قرار شد تا برای اتمام آن تلاش شود بنابراین طرح مسکن اجتماعی اجرایی نشد. این در حالی است که باید بگویم موضوع مسکن مهر نیز در حال تعیین و تکلیف است و هر زمانی که تمام شود دولت در مورد مسکن اجتماعی برنامه ای را برای دهک اول و دوم جامعه اجرا خواهد کرد.

به نظر شما رونق بازار مسکن با گرانی آن همراه خواهد شد؟
 من رونق مسکن را با گرانی آن متفاوت می دانم. به نظر من رونق یعنی اینکه بتوانیم تعادل بین عرضه و تولید برقرار کنیم. یعنی خرید و فروش هایی که اتفاق می افتد، با تعداد مورد انتظاری که بر اساس مطالعات طرح مسکن پیش بینی شده متناسب باشد؛ بنابراین رونق به معنای گرانی مسکن نیست. از طرفی اگر قرار باشد که گرانی در بازار مسکن اتفاق بیافتد باید متناسب با نرخ تورم باشد.

باید گفت که تا زمانی که به مسکن به عنوان کالای سرمایه ای نگاه می کنیم نباید هیچ توقعی برای رشد در سایر بخش ها داشته باشیم. دیدگاهمان باید طوری باشد که مسکن را به عنوان کالای مصرفی ببینیم نه کالای سرمایه گذاری.

به این ترتیب هر کسی که سرمایه ای دارد نباید آن را در بازار مسکن بگذارد. بلکه باید آن را به سمت صنعت و اشتغال سوق دهد. به سوی توجه به تولید داخلی و سرمایه گذاری در جایی که منجر به رشد تولید ناخالص ملی کشور شود تا بتواند سایر بخش ها را فعال کند.

 اگر روزی برسد که به این سمت و سو برویم قطعا خانه های خالی هم وجود نخواهد داشت؛ و به صنعت کشور نیز کمک می شود.


مردم چگونه می توانند سرمایه شان را به سمت صنعت و اشتغال سوق بدهند؟ با توجه به اینکه نرخ سود بانکی نیز کاهش بسیاری داشته، آیا امکان این وجود دارد که مردم سرمایه هایشان را به سمت بازار مسکن ببرند؟
مردم به تنهایی نمی توانند که از سرمایه شان در صنعت و اشتغال استفاده کنند؛ بنابراین باید فکری به حال پول های سرگردان آن ها کنیم. به این ترتیب که دولت باید بسته حمایتی و تسهیلاتی درنظر بگیرد که آن سرمایه ها تبدیل به اشتغال پایدار شود. نه اینکه شخص سرمایه گذاری کند. از طریق هلدینگ ها، شرکت های سرمایه گذار و کسانی که واقعا روی این موضوع تخصص دارند، پول های خرد مردم جمع شده و تبدیل به صنعت اشتغال و تولید در کشور شود و این می تواند کمک کند که نرخ اشتغال را بالا ببرد.

طبق برنامه ششم توسعه، تا سال دیگر باید بین 900 تا یک میلیون شغل در کشور ایجاد شود تا بتوانیم به هدف این برنامه برسیم؛ و این هم نیازمند سرمایه چند میلیارد دلاری در کشور است. سرمایه گذاری که بخشی از آن باید از طریق خارج انجام شود و بخشی هم داخلی. به همین دلیل باید شرکت های خصوصی و شرکت های مهم وابسته دولت تقویت شود و سرمایه ها از طریق دولت طوری هدایت شود که منجر به رشد تولید ناخالص کشور شود و توجه ویژه ای را در خصوص تولید داخلی داشته باشیم.

 با این هدف گذاری که درون زا باشد، یعنی در داخل بتوانیم تولید کنیم و برون زا باشد، یعنی سهم مناسبی از صادرات و بازار های منطقه را بدست آوریم. اگر نتوانسته ایم سهم خود را از بازار های منطقه ای بدست بیاوریم. باید از شرکت ها حمایت کنیم و جوایز و هدف گذاری هایی که سال های قبل انجام شده، به صورت ویژه روی آن ها برنامه ریزی شود و تلاش کنیم که یک سهم مناسبی از بازار های خارجی بدست بیاوریم.

 این در حالی است که در بعضی از کشور ها در منطقه تا سقف ده میلیارد دلار می توانیم سهم داشته باشیم. ولی حداکثر صادراتی که داریم دو تا سه میلیارد دلار است؛ که اگر سرمایه گذاری را فعال کنیم، بخش خصوصی را حمایت کنیم در راه اشتغال زایی قدم برداریم.
شاید نکته اساسی در این موضع این است که دولت باید سیاست گذاری و تسهیل گذاری کند و بخش خصوصی اجرا کند.

آینده بازار مسکن را چطور می بینید؟

در بازار مسکن تحرک دیده می شود. رشد 9.6 درصدی قیمت در بازار خرید و فروش مسکن و رشد 7.6 تا 8.4 درصدی در بازار اجاره مسکن اعلام شده است. البته در تهران و کلان شهر ها افزایش قیمت بیش از اینهاست؛ بنابراین خیلی این ارقام درست به نظر نمی رسد. اگر بسته های حمایتی و نظارتی از سوی دولت عرضه شود که مصرف کننده با نرخ معقولی بتواند مسکن را بدست بیاورد، برای آبنده بازار مسکن اتفاقات خوبی خواهد افتاد.