رئیس جمهور بعدی شعار هایش یادش نرود

سلطانی؛ رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات کانون سراسری انبوه سازان: رئیس جمهور بعدی شعار هایش یادش نرود شاخصه های رئیس جمهور از نگاه انبوه سازان رئیس جمهور بعدی کیست؟ این سوالی است که این روزها در هر جمع و محفل خصوصی و عمومی شنیده می شود. اما اگر قصد گفتگو با فعالان صنعت ساختمان کشور را دارید نباید از این سوال شروع کنید. این اشتباهی است که من در گفتگو با رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات کانون سراسری انبوه سازان کشور و رئیس انجمن انبوه سازان استان زنجان کردم و جواب شنیدم: «شخصش مهم نیست، مهم این است که رئیس جمهور بعدی چه دیدگاهی نسبت به انبوه سازان و بخش خصوصی صنعت کشور دارد». البته صحبت من با مهندس اسفندیار سلطانی به درازا کشید و آخرش هم – چون مهندس سلطانی آدم دست به قلمی است - قرار شد خودش یادداشتی برای نشریه پیام ساختمان بنویسد و در آن مشخص کند که رئیس جمهور بعدی باید چه شاخصه هایی داشته باشد. آن چه در ادامه می خوانید نتیجه کار است. مهم تر از این سؤال که «رئیس جمهور بعدی کیست؟» این سؤال قرار دارد که رئیس جمهور بعدی چه ویژگی ها و مشخصاتی باید داشته باشد؟ و برای ما اعضای کانون سراسر انبوه سازان هم این مهم تر است که انبوه سازان چه شاخصه هایی را در بین نامزدهای ریاست جمهوری دنبال می کنند؟ در شرایط فعلی صنعت ساختمان کشور ما هماهنگی بخش های مختلف را توأم با آرامش می خواهد. الآن فعالان بخش مسکن پر از دغدغه هستند، هم کسانی که در این صنف وضع شان خوب است و هم کسانی که وضع شان خوب نیست. مثلاً نوسانات ارزی و قیمت دلار خیلی تأثیر بدی در این بخش دارد. بنابراین بخش مسکن، با گزینه و شاخص نگاه به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم و استفاده کنندگان از ساختمان و مسکن، به برنامه ریزی برای هماهنگی و آرامش نیاز دارد. چنین چیزی ایجاب می کند که رئیس جمهور، بعد از انتخاب شدن، در بخش های مختلف از فعالان آن حوزه مشورت بگیرد. همین طور وزیر راه و شهرسازی بعدی باید از انبوه سازان که هزار جور مشکل دارند و باز هم به کارشان ادامه می دهند نظرشان را بپرسد. در دولت فعلی طرح مسکن مهر برای بسیاری که تخصص کافی نداشتند ایجاد حق کرد و الآن خیلی ها فکر می کنند در عرصه انبوه سازی و ساخت مسکن و ساختمان صاحب نظر هستند. در صورتی که دولت بعدی باید تسهیلات واقعی ساخت مسکن را به سازندگان واقعی بدهد و کنترل کند تا مسکن واقعی ساخته شود. نتیجه چنین کاری سودآور بودن ساخت و ساز به شکل معقول و منطقی است و نهایتاً سرمایه ها بیشتر به سمت ساخت و عرضه مسکن می آیند. سرمایه های سرگردانی که الآن در بخش های خرید و فروش دلار و ارز و سکه هر روز بحران آفرینی می کنند در آن شرایط در ساخت و عرضه مسکن فعال می شوند نه در دلالی و خرید و فروش مسکن. ما از رئیس جمهور توقع داریم امتیازات قانونی بخش خصوصی را به این بخش بدهد. در حال حاضر نظام مهندسی عملاً از همه چیز، از صورت مجلس تفکیکی تا کنتور آب و برق و راه و آسفالت و غیره از مردم پول می گیرد. در حالی که همه معتقدند از هر عاملی که باعث افزایش قیمت مسکن است باید جلوگیری کرد. یا مدام در دولت می گویند ما از خانه های خالی باید مالیات بگیریم. نمی دانند این کار تأثیری ندارد و باعث گران تر شدن قیمت مسکن می شود. در نهایت این پول از مردم گرفته می شود، چون مالک مبلغ جریمه را به قیمت مسکن اضافه می کند. همچنین در کشور ما، اصل 44 و خصوصی سازی باید در تمام بخش ها اجرا شود ولی باید دید در بخش مسکن کجا تسری اصل 44 را داشته ایم؟ در زمانی که قرار بود اصل 44 گسترش پیدا کند، آمدند و بخش مسکن را دولتی کردند! علاوه بر اینکه دولت در بخش مسکن دخالت کرد، آن را سیاسی هم کردند. الآن همه بخش مسکن از دید دولت یعنی مسکن مهر، در حالی که این نوع مسکن همه اقشار جامعه را پوشش نمی دهد. در حالی که در بخش مسکن ایران به طور متوسط مصرف انرژی بین 500 تا 700 ژول است و در کشورهای اروپایی 50 ژول، طول عمر مفید ساختمان در ایران به 20 سال رسیده و در کشورهای اروپایی بالای 100 سال است. هر کس که رئیس جمهور شود و یک سال به طول عمر مفید ساختمان اضافه کند و مصرف انرژی را کاهش بدهد خدمت کرده است. دولت فعلی اگر تکنولوژی روز، صنعتی سازی و نوآوری های دنیا را به کشور می آورد ما می توانستیم الگوی مصرف انرژی را اصلاح کنیم، یعنی از حداقل ها، حداکثر استفاده را بکنیم. در حال حاضر ما زمین(که نمی توان آن را از خارج وارد کرد) برای پروژه های انبوه سازی کم داریم، ولی در بعضی از پروژه های انبوه سازی مسکن مهر، عده ای سودجو برای اینکه قیمت تمام شده را پایین بیاورند و سریع کار را تمام کنند، تعداد واحدهای کمتری می سازند در حالی که در همان زمین با تکنولوژی نوین می شد چندین برابر واحد مسکونی ایجاد کرد. مشاوران و اطرافیان رئیس جمهور در بسیاری مواقع از خود رئیس جمهور مهم ترند! مثلاً یکی از باتقواترین و خستگی ناپذیرترین افراد، همین آقای مهندس نیکزاد است ولی مشاوران ایشان معلوم نیست به ایشان چه مشاوره ای می دهند! یکی از بزرگ ترین ایرادها این است که از الآن و قبل از انتخابات سهم همه افرادی که در دور و بر نامزدها هستند، مشخص می شود! بعضی از نامزدها از همین الآن بدنه ای دور خودشان درست کرده اند که چون آن اطرافیان قرار است بعداً به سمت های بالا برسند انگیزه نامزدها را برای بین مردم بودن از بین می برند و همین طور برای دیگران هم ایجاد بی انگیزگی می کنند. آلان کسانی که در بدنه وزارتخانه هستند اطلاعات غلط به وزیر می دهند. اطلاعات غلط قطعاً منجر به تصمیمات اشتباه خواهد شد. این کار ممکن است در دولت های بعدی هم تکرار شود و کسانی که الآن دور و بر این کاندیداها هستند بعداً هم بشوند معاون و مشاور و باز همین کارها تکرار شود؛ در صورتی که وزیر باید از فعالان این صنف مشورت بگیرد و نظرخواهی کند. اما اولین چیزی که بخش خصوصی از رئیس جمهور بعدی می خواهد این است که بعد از پیروزی در انتخابات همه حرف ها و شعارهایشان یادشان نرود.