معماری با بلند پروازی شاعرانه

گروه معماری ودکوراسیون: بدون شک کالاتراوا یکی از مشهورترین چهره های معماری جهان معاصر است. آثار وی از نظر معماری و زیباییشناسی و نیز طراحی سازه مورد تقدیر مجامع معماری و مهندسی جهان بوده است. او با بهره گرفتن از ابداع و ابتکار و خلاقیت ناشی از درک دقیق رفتار سازه‎ها و ویژگیهای مصالح در هر اثر خویش سخنی تازه در حوزۀ معماری و مهندسی مطرح نموده است. آثار اولیۀ کالاتراوا که عمدتاً شامل پل ها و ایستگاه های قطار بود، نشان‎دهندۀ تفکری پیشرو در ادغام مهندسی سازه و معماری پل بود. در حقیقت میتوان او را در زمره طراحان مدرنیستی دانست که با بهره گرفتن از سیستم‎های ساختمانی مناسب در شکل‎گیری طرح‎های معماری، آثار برجسته‎ای خلق کرده‎است. او دارای سبکی خاص است؛ سبکی که از قدرت ابداع، ابتکار و نوآوری برخاسته از درک عمیق او از فرم معماری و رفتار سازه‎ای همراه با مطالعات فراوان او پیرامون ساختار فیزیولوژیک بدن انسان و جهان طبیعت، منتج میشود.شهرت وی در معماری نوین زبانزد خاص و عام شده است. سانتیاگو کالاتراوا در 28 ژوئیه 1951 میلادی در حومه شهر والنسیا در اسپانیا به دنیا آمد. در همان شهر تحصیلات خود را در مدرسه هنر و معماری به پایان رساند. پس از پایان تحصیلات معماری در 1975 برای تحصیل در رشته مهندسی عمران وارد موسسه فنی فدرال سوییس در زوریخ شد. در 1981 پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه تحت عنوان «چین خوردگی قاب های سه بعدی» فعالیت های معماری و مهندسی خود را آغاز کرد. فعالیت های آغازین کالاتراوا بیشتر بر روی پل ها و ایستگاه های قطار متمرکز بود. طراحیهای او جایگاه پروژه های عمرانی را به ترازی بالاتر ارتقاء داد. برج مخابراتی زیبا و متهورانه «مونتویی» در شهر بارسلون در اسپانیا (1991) در مقر برگزاری بازیهای المپیک 1992 باعث جلب توجهی جهانی به این مهندس عمران و آرشیتکت اسپانیایی گردید. از آن پس پیشنهادهای بسیاری از سراسر جهان به او داده شد. پاویون کوادراچی (2001) در موزه هنر میلواکی اولین پروژه او در ایالات متحده بود.طراحی برج پیچنده 54 طبقه در شهر مالمو در سوئد او را به یک طراح تراز اول جهانی تبدیل کرد. سانتیاگو کالاتراوا، کسی است که بلند پروازی های شاعرانه ساختمان ها و پل هایش کوله باری از تحسین بین المللی را به همراه داشته است. وی در دوم دسامبر 2005 منتخب هیئت AIA جهت دریافت مدال طلا شد. این مدال بزرگترین افتخار این موسسه است که به شخصی اعطا می شود. دریافت مدال طلا یعنی تصدیق و به رسمیت شناختن شخصی که کاری با پشتوانه و با معنی که بیشترین تاثیر ماندنی به روی تئوری و عمل در معماری داشته است را به انجام رسانیده است. کالاتراوا این مدال را به همراه هدیه از موسسه معماری آمریکا در یازدهم فوریه 2005 در محل ساختمان موزه بین المللی در واشنگتن DC دریافت داشته که این خود تاکیدی بر هنر معماری وی می باشد. جوایز و عنوان ها کالاتراوا عناوین و جوایز بسیاری کسب کرده است. از این جمله میتوان به مدال نقره پژوهش و فناوری از پاریس (در سال 1990)، و جایزه معتبر مدال طلایی را از انجمن مهندسان سازه (1992) نام برد. در سال 1993 موزه هنرهای زیبای نیویورک نمایشگاه بزرگی از آثار او را تحت عنوان «سازه و زیبایی» برپا کرد. در سال 1998 وی به عضویت انجمن هنر و فرهنگ پاریس انتخاب شد.در سال 2004، مدال طلای موسسه معماران آمریکا (AIA) به او اهدا گردید. در سال 2005، جایزه یوجین مک درموت[9] از انجمن هنرهای انستیتوی تکنولوژی ماساچوست به وی تعلق گرفت، این جایزه یکی از معتبرترین جوایز هنری در آمریکا است. در معرفی وی آقای ادوارد کورت مدیر برگزاری AIA نوشت: سانتیاگو کالاتراوا تجلی مجسمی از درک مهندسی در زمینه معماری است و اینکه کارهایش مشابه موسیقی به موزونی FAIA همچون یک ارکستر می باشد. معماری او الهام دهنده معانی جدیدی است که هر زمان پس از دیدار به ما نشان می دهد. معرفی برخی آثار کالاتراوا خانه اپرا تنریف تالار تنریف بنایی در سانتا کروس تنریف است که توسط وی طراحی شده است. سانتا کروس شهری در جزیره اسپانیایی تنریف از مجموعه جزایر قناری است. مهمترین عنصر شاخص بنا ، سازه بتنی آزاد به ارتفاع 60 متر و غیرعملکردی دارای جنبه بصری الهام گرفته از امواج اقیانوس است. کالاتراوا شهرت خود را به سبب یکی کردن تکنیک و زیبایی شناسی به دست آورده است. ترنینگ تورسو ترنینگ تورسو که در شهر مالموی سوئد قرار دارد، به هیجان انگیزترین ساختمان اروپای شمالی تبدیل شد. این بنا تبدیل رویایی جسورانه به واقعیت است.یک ساختمان مکعبی شکل و بر انگیزاننده که در برابر دریا و مناظر اطراف قد علم کرده است. اینگونه بنا سازی در نوع خود بی نظیر است. احداث چنین ساختمانی راهی نو برای مطرح کردن شهر مالمو به عنوان مکانی جذاب است.سانتیاگو کالاتراوا، مجسمه سازی و معماری دینامیک را همراه با قدرت مهندسی برای خلق این برج ترکیب کرد.ترنینگ تورسو یک برج مسکونی و تجاری است که بر اساس دیدگاه تندیس گرایانه و بر مبنای تفکرات سانتیاگو کالاتراوا معمار و مهندس برجسته اسپانیایی خلق شده است.این برج با بیش از پنجاه طبقه، بزرگترین اثر معماری کالاتراوا است که اعتراضی جسورانه نسبت به طراحی بناهای مسکونی محسوب می شود. یکی از ویژگی های برج،فرم پیچ دار و غیر معمول آن است که به ساکنین این امکان را می دهد تا چشم انداز منزل خود را به محیط پیرامونی،انتخاب کنند.آنانکه دید به سمت دریا را از اتاق خواب خود ترجیح می دهند، می توانند آپارتمانی در یکی از طبقه ها برگزینند و کسانی که مایل هستند، چشم اندازی از منظره اطراف داشته باشند، آپارتمانی مشابه در طبقه دیگر انتخاب می کنند. موزه هنر میلواکی این موزه که در آمریکا واقع شده ، اولین ساخته این هنرمند در آن کشور می باشد. پس از ساخت این موزه بسیاری از هنرمندان آمریکا طراحی زیبای آن را ستودند و این مسئله خود، درهای جدیدی به روی هنرمند معمار گشود و در مجلات معماری و طراحی آمریکا مقالات بسیاری در مورد آن نوشته شد. این موزه در بین سال های 1991 تا 2001 ساخته شده که در واقع یک مجموعه هنری کامل و بی نظیر می باشد. این موزه دارای غرفه های متنوعی است که سازه آن متحرک و به صورت بادگیر روزنه دار با قابلیت باز و بسته شدن (همچون یک پرنده بزرگ) می باشد. برخی نیز آن را تداعی کننده کشتی های قدیم(Brise Soleil ) می دانند. از مشخصات جذاب این موزه قابلیت باز و بسته شدن آن است که طلوع و غروب خورشید در طول روز مهیا کننده سایه های زیبا در داخل موزه بوده که به راستی تجسم جذابیت های شهرنشینی را به ما نشان می دهد. کارشناسان اجرای طرح کالاتراوا را بسیار کمتر از قیمت تمام شده آن می دانستند، در صورتی که هزینه نهایی، 120 میلیون دلار شد، در حالی که هزینه اولیه 35 میلیون پیش بینی شده بود یعنی نزدیک به 345 درصد افزایش. به همین دلیل مدیران محلی نتوانستند از عهده هزینه برآیند و مابقی طرح را به فاینانس گذاشتند تا بتواند هزینه ها را پوشش دهد. ساختمان اصلی موزه به طول 134 متر و با عرض 37 متر است که ارتفاع آن تا سقف 11.3 متر می باشد. مجموعه ورزشی المپیک آتن– یونان این مجموعه زیبا در سال 2004 برای بازی های المپیک و پارا المپیک ساخته شده که از کالاتراوا دعوت شد طرح جامع و معماری آن را ارائه دهد. وی ورودی زیبا و دلباز به همراه طراحی منظری فوق العاده به همراه مجموعه بازار و سالن آمفی تئاتر به صورت بازارچه مانند (Plazza) را در کنار عناصر کار شده با آب و عناصر تاریخی به صورتی که جوابگوی مسائل حمل و نقل نیز باشد، طراحی نمود.