1+2 نکته مبهم

ظاهراً شناسنامه فنی ساختمان پس از مدت ها که محل نزاع سازمان نظام مهندسی ساختمان و شهرداری تهران بود، به اجرا در میآید تا از این پس با درج نام افراد و مسئولان در این شناسنامه کسی نتواند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند و سیستم ساختمان سازی ما رنگ و بوی دیگری به خود بگیرد، اما در این میان چند نکته حائز اهمیت است: نکته اول: چرا شهرداری تهران از سال 86 تاکنون با صدور این شناسنامه موافقت نکرد و به یکباره 360 درجه تغییر موضع داد. به عبارت دیگر چه اتفاق منطقی افتاد که شهردار تهران را بر آن داشت که دستور اجرای این شناسنامه که برای ساختمان ضروری است را صادر کند!؟ آنگونه که از شواهد و قرائن بر میآید نه در ساختمان سازیها و نه در ساختارها هیچ دگرگونی دیده نمیشود و پاسخ این سؤال برای ما معلوم نیست. نکته دوم: چرا حال که پای شناسنامه فنی ساختمان و مجریان ذیصلاح وسط آمده، نظام مهندسی پیشنهاد اجرای مرحله ای بودن آن را میدهد و تازه قرار شده از ساختمان های با متراژ 3000 متر به بالا اجرا شود و رفته رفته به تمام متراژها تعمیم داده شود!؟ به راستی عجیب نیست که سازمانی تا این حد اصرار بر اجرای این شناسنامه داشته باشد و پس از نامه نگاریهای متعدد در خصوص این شناسنامه اعلام کند که مجری ذیصلاح و دارای پروانه به اندازه کافی ندارد و تازه بخواهد برای مجریان پروانه صادر کند. 1+ : ما در هر شماره نشریه پیام ساختمان گزارش هایی از مراجعات مردم به شهرداری مناطق تهیه می کردیم اما پس از مدتی به دلیل اینکه بروکراسی سفت و سخت شهرداریها، مانع از امکان طرح مسائل و مشکلات مردم با شهردار و مسئولان شهرداری میشد، تصمیم گرفتیم تا زمان برقراری ارتباط با مسوولان شهرداری مناطق و پاسخگویی آنها، گزارش های به حق سازنده مان را متوقف کنیم و جا دارد همین جا از مسئولان عالی رتبه شهرداری که نگران وضعیت ساختمان سازی تهران بوده و با تعامل مطلوب با نظام مهندسی پیگیر اجرای شناسنامه فنی ساختمان هستند، بخواهیم تا اینچنین تعاملی را برای بهبود وضعیت ساخت و ساز شهرمان با خبرنگاران داشته باشند.