چرا عاقل کند کاری؟

امروز در درون صنعت ساختمان کشورمان تشکل ها و انجمن ها متعددی وجود دارند و بسیاری از فعالان این صنعت نیز به نوعی در یک یا چند تشکل خاص عضو هستند. این امر از آن جهت که زمینه ای برای تجمیع و تجمع سرمایه ها، ایده ها و توانمندی هاست، بسیار حائز اهمیت و قابل توجه است. اما ظاهرا توجه بیش از پیش برخی از این تشکل ها بر رقابت و تلاش برای ماندگاری و کسب سهم بیشتر از بازار، باعث شده اخیرا شاهد تشتت و اختلاف نظر در بین فعالان حوزه ساختمان و مسکن باشیم. از شروع سال جدید، با الزامی شدن اجرای ماده 33 قانون نظام مهندسی، تنها اشخاصی می توانند در زمینه ساخت و ساز شهری فعالیت کنند که «صلاحیت» لازم را داشته باشند و مرجع تشخیص این صلاحیت هم، سازمان نظام مهندسی ساختمان است. از این رو ادامه فعالیت بسیاری از شرکت های فعال در زمینه ساخت و ساز (که بعضا بیش از چند دهه در این صنعت فعال بوده و توان و سرمایه انسانی و مالی قابل توجهی دارند) منوط به عضویت در این سازمان و تغییر در ساختارهایشان است.بدیهی است بسیاری از این اشخاص (اعم از حقیقی و حقوقی) در مقابل این موضوع مقاومت کرده و آن را صرفا پوشش قانونی برای حل و هضم سایر تشکل ها (بخوانید) رقبا می دانند. در این جا یک سوال مهم باقی می ماند که اگر همه سازندگان فعلی، عضو سازمان نظام مهندسی و صاحب صلاحیت! شوند، باز هم ساخت و ساز ما همینی که هست خواهد بود! و بر این اساس اصلا چرا عاقل کند کاری؟!