پایه های استوار بازار پانل ها

گروه بازار ساختمان:بعضی شرکت ها بر ماده معدنی گچ که خیلی ها به سادگی از کنار آن میگذرند، چنان سرمایه گذاری سنگینی انجام میدهند که گاه تعداد کارخانه های آنها در سراسر جهان به150 شرکت نیز میرسد، تا بتوانند از بازار جهانی گچ ساختمانی سهم بالاتر و متعاقب آن سود بیشتری را به خود اختصاص دهند. در روندی وارونه تعداد اندکی از تولیدکنندگان در ایران به تولید گچ های فرآوری شده یا همان پلیمری ، پانل و تایل ها مبادرت ورزیده و تعداد تولیدکنندگان تجهیزات لازم برای تولید این محصول از این هم کمتر است. این میزان جذب سرمایه گذاری را نمیتوان برای کشوری که پتانسیل های زیادی برای فعالیت اقتصادی در این عرصه و از جمله بازار داخلی با تقاضای بسیار دارد، شایسته دانست. جالب تر آنکه در مجاورت ایران بازارهای بزرگی با تقاضای بیشتر وجود دارد. این در حالی است که ایران برخلاف کشورهای اروپایی که خود از مصرف کنندگان بزرگ گچ میباشند دارای معادن فراوان سنگ گچ است؛ منابعی که میتواند پشتوانه ای خوب برای سرمایه گذاری باشد. این روزها بازار گچ پایه با دگرگونیهای بسیاری روبه رو شده تا جایی که این محصول معدنی به شرط فرآوری شدن مناسب ، طیف تازه ای از مصالح ساختمانی را شامل میشود که دیواره ها و تایل های گچی از این نوع هستند ؛ بازاری که به رغم گردش بر محور واردات همچنان از رونق خوبی برخوردار است. دلیل رویکرد به گچ پلیمری نیز همین علاقه مصرف کنندگان به گچ هایی است که دارای خاصیت « دیرگیری» میباشند؛ پدیده ای که به تازگی در ایران در حال رشد است اما سال هاست در کشورهای پیشرفته در حال اجرا می باشد. اما گچ ساده همچنان در مصالح فروشیها وجود دارد و نه تنها در شهرستان ها بلکه در تهران نیز برای مواردی مانند سفیدکاری و گچ و خاک مورد استفاده قرارمی گیرد. در حال حاضر قیمت هر پانل با قطر 8 سانتی متر تحویل درب کارخانه 6680 تومان و هر پانل به قطر 7 سانتی متر 6630 تومان است. هر کیسه 30 کیلوگرمی گچ فرآوری شده درب کارخانه 6 هزار تومان و هر کیسه گچ عادی تقریباً با همان وزن بهایی معادل 3 هزار تومان دارد. اقبالیون؛ عضو هیئت رئیسه انجمن تولیدکنندگان صنایع و معادن گچ ایران به خبرنگار پیام ساختمان گفت: «یکی از دلایل دور بودن صنعت گچ کشور از فناوری های روز دنیا این است که نه تنها سرمایه گذاری محدودی برای ارتقای تولیدات صورت گرفته، بلکه صنعت گچ کشور از معدن تا صنعت با عدم فرآوری مناسب و نیز نبود فناوریهای روز مواجه است و تعداد اندکی شرکت را میتوان از این دایره منفی استثنا کرد که از فناوریهای اروپایی بهره مندند.» با این حال اندک اندک زمینه های رشد تولید داخلی فراهم شده و اگر چه همین تولیدات نیز به ارتقاء نیاز دارند، اما نباید از نظر دور داشت که برخی تولیدکنندگان اقدام به صادرات این کالا از مرزهای شرق و غرب کشورمی کنند.