منزل شخصی فرانک گهری

منزل شخصی گهری تغییریافتهی خانه ایست متعلق به سبک دوره استعمار هلند، باقیمانده از دههی 1920، فرانک گهری و همسرش برتا با تولد پسرشان آلخاندرو در سال 1977 آن را خریداری کرده و در آن جا ساکن شدند. گهری در همسایگی پارک اقیانوسی سانتا مونیکا زندگی می کرده است اما به نبش بیست و دوم و خیابان های واشینگتن نقل مکان میکند. اگرچه این خانهی رنگین، خانهی آرزوهای آنان نبود، با این حال فرانک گهری این خانهی متعلق به سبک دورهی استعمار را به موردی سودمند تبدیل کرد. برتا، فرانک را برای آزمایش علائق معمارانه اش، بر سکونتگاهشان تشویق کرد، گهری تا آنجا پیش رفت که خانه را در مصالح صنعتی پنهان کند. موج دار کردن فلز، حصارهای زنجیر وار، نماهای شیشه ای و استفاده از تخته چند لا برای وسعت دادن به خانه، ایجاد فضای اضافی از درون به بیرون از خانه اصلی، بخشی از فعالیت های وی بود. گهری دیوارها را به زمین کوبید و سقف ها را حذف کرد تا فضا را دگرگون سازد، درحالیکه بسیاری از ترکیبات خانه اصلی را نگه داشت، مانند آسفالت ماشین رو که به عنوان زمین آشپزخانه ای جدید استفاده شده است. در واقع این پروژه بود که منجر به شهرت گهری شد و باعث شد که وی بتواند شیوهی خاص معمارانه ی خویش را گسترش دهد.