حال زار لاله زار

گروه معماری و دکوراسیون: لاله زار هر روز بدتر از دیروز میشود. هنوز داغ خانه اتحادیه ( معروف به دایی جان ناپلئون)، گراند هتل و بیش از 10 سینما و تئاتر متروک شده، تازه است که این بار بلا بر سر خانه پیرنیا فرود میآید. خانه پلاک مجاور خانه اصلی پیرنیا که به گفته کارشناسان میراث فرهنگی در ابتدا جزو عمارت اصلی به شمار میرفته ، سال هاست متروک و مخروبه شده است اما تا چندی پیش هم امکان داشت که از پشت میله های فلزی پنجره دیوارهایش که رو به کوچه بود، نقاشیهایی از شخصیت های معروف را که با گچ بریهای زیبا قاب گرفته شده بود را دید. اما حالا آن نقاشیها از جا کنده شده، درخت های حیاط قطع و پنجره ها گل گرفته شده اند. مشاهدات خبرنگار ما نشان میدهد که خانه به طرز باورنکردنی رو به ویرانی است و تنها از سوراخ کوچکی که روی درش ایجادشده، میتوان دید که ستون هایش در حال فروریختن است و کمتر کسی به این سوال که چرا این خانه زیبا در قلب بافت تاریخی تهران باید بپوسد و فاسد شود، پاسخ میدهد. بر اساس اظهارات همسایه ها ، به تازگی این خانه را اجاره داده اند و قرار است به زودی تبدیل به انبار بزرگی در کوچه پیرنیا در لاله زار شود. خانه ای که شواهد نشان میدهد زمانی برو و بیایی داشته و در شهر شهره بوده است. شهرام شهریار، لیدر تور و دوستدار میراث فرهنگی که در باره این خانه تحقیق کرده ، معتقد است ؛ این خانه زمانی جزو پلاک خانه مشیرالدوله بوده که در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد، اما او هم نمیداند چرا این پلاک در فهرست آثار ملی قرار نگرفته و اکنون باید در چنین شرایط تاسف انگیزی قرار بگیرد. شهریار میگوید : نقاشیهای دیواری این خانه در تهران بینظیر بود و به تازگی تمام قاب های گچی دورتا دور دیوارهای خانه را از جا در آورده اند. او به شدت معترض ادامه این روند در لاله زار تاریخی است؛ شرایطی که روزبه روز بدتر میشود و تمام هویت این خیابان ناصری را زیر سؤال میبرد. این عمارت با ستون های بزرگ پلاک مجاور عمارت مشیرالدوله یا همان منزل حسن پیرنیاست. عمارتی که به شماره پلاک 150 در خیابان لاله زار قرار دارد و در میانه سده نوزدهم میلادی بنا شده است. گفته میشود، عمارت مشیرالدوله به شماره 1899 به عنوان اثر ملی در سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است. حسن پیرنیا ملقب به مشیرالدوله آثاری چون نخستین کتاب تاریخ ایران باستان، نخستین قانون مدون حقوق بین المللی به زبان فارسی و از همه مهم تر فرمان مشروطیت را در این خانه نوشته شده است. کارشناسان میراث فرهنگی میگویند: مجموعه منزل مسکونی مشیرالدوله شامل عمارت مسکونی و حیاطی فراخ میشد که سال ها پس از مرگ مشیرالدوله بخشی از این حیاط که اکنون در حد فاصل عمارت اصلی و خیایان منوچهری قرار دارد ، از عمارت اصلی تفکیک شد و به عنوان مطب پسر مشیرالدوله مورد استفاده قرار گرفت و بعدها هم از سوی وراث به فروش رسید و بنای اصلی وقف دولت ایران شد که هم اکنون به مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و طب مکمل اختصاص دارد. در اواخر سال 1385 و اوایل 1386 بحث درباره ساخت مجتمع تجاری 4طبقه در حریم این عمارت بالا گرفت. گودبرداری برای ساخت و ساز این برج، مایه ترک خوردن بخشی از دیوار و سقف عمارت شد. همچنین، به عقیده برخی از صاحب نظران ، با ساخت این برج مسیر اصلی رفت و آمد به عمارت مسدود میشود که این اقدام با تلاش دوستداران میراث فرهنگی و رسانه ها متوقف شد. اکنون سایر عمارت هایی که زمانی جزو این عمارت بودند، از درون نابود میشوند و هیچ بعید نیست که به زودی برای همیشه از صفحه تاریخ ایران پاک شوند.