اعزام نیروی کار به کجا ؟

گروه بازار ساختمان: بخش ساخت وساز از پتانسیل بالایی برای صدور خدمات فنی و مهندسی برخوردار است اما در این شرایط که کشور هم به ارز و هم به اشتغال نیاز دارد تا چه میزان از این نوع صادرات استفاده شده است؟ اخیراً مدیر کل هدایت نیروی کار خارجی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از تهیه دستورالعمل حق الزحمه به کارگماری نیروی کار از سوی کاریابیهای بین المللی خبر داده و اظهار کرده: « از جمله اقداماتی که هم اکنون در مدیریت هدایت نیروی کار وزارت کار پیگیری میشود، تهیه قراردادهای شغلی است و در این راستا رتبه بندی کاریابیهای بین المللی و تعطیلی کاریابیهای غیرفعال نیز در دستور کار ما قرار دارد و رتبه بندی کاریابیها بر اساس عملکرد آنها صورت میگیرد و پس از آن، مجوز کاریابیهای ضعیف به متقاضیان جدید واگذار میشود.» خلیل صادقی نیا در گفتگو با یکی از خبرگزاریها، گفته است: «در شرایط حاضر بخش خصوصی به مراتب بهتر از بخش دولتی میتوانند فعالیت بین المللی خود را دنبال کنند و کاریابیهای بین المللی نیز از این امر مستثنی نیستند.» صادقینیا در پایان از پیگیری وزارت کار به منظور تنظیم تفاهم نامه همکاری با کشورهای ترکیه، عراق و استرالیا جهت اعزام نیروی کار ایرانی به این کشورها خبر داده است.» این مقام مسئول یا خود بیان نکرده یا آنکه نقل و قول درستی از وی منتشر نشده است چرا که مشکل اصلی در نبود بازار خارجی برای اعزام نیروی کار ایرانی است و سؤال اساسی که کسی آن را پاسخ نمیدهد این است که آیا کاریابیها در شرایط حال حاضر توانایی یافتن فرصت های شغلی را در خارج از کشور دارند؟ به همین سه کشور که در اظهارات فوق به آن اشاره شده توجه کنید، به این نکته خواهید رسید که ترکیه خود صادرکننده نیروی کار است و استرالیا هم که زمانی گزینه مناسبی بود نیز به هزار و یک دلیل بعید به نظر می رسد، اما در مورد عراق و نیز افغانستان که ظاهرا از قلم افتاده این سوال مطرح است که برای اعزام نیروی کار آیا فرصت ها را از دست نداده ایم؟